Cem Karaca ve Karabağ

17 Şubat 1992'de Ermeni Ordusu, Azerbaycan toprağı olan Dağlık Karabağ'a girdi. Köyleri bombalıyor, kadın, yaşlı, çocuk demeden katliamlar yapıyorlardı.

Ermeni ordusu 10 gün sonra Hocalı kasabasına ulaştı. Tarihin en vahşi katliamlarından birini gerçekleştirdiler. Bir gecede 106'sı kadın, 83'ü çocuk olmak üzere toplam 613 Müslüman Türk'ü katlettiler.

Günler süren katliamlar neticesinde 2605 hanenin ve 11 bin 500 kişinin yaşadığı Hocalı'da nüfus 3 bine kadar düşmüştü.  

Zori Balayan adlı doktor unvanlı bir cani 'Ruhumuzun Canlanması' adlı kitabında bu vahşeti tüm açıklığıyla anlatıyor.

Ermenistan'ın önceki Devlet Başkanı Serj Azati Sarkisyan'ı hatırlar mısınız? Hani ülkemize davet etmiş, büyük taltifler sıralamış, Bursa'da maç izletmiş, stada Azerbaycan bayraklarının girişini yasaklamış ve badem şekeri ikram etmiştik ya! İşte o Sarkisyan, Hocalı katliamını yapan birliklerin 2 komutanından biriydi.

İngiliz gazeteci Thomas De Waal ile yaptığı görüşmede Sarkisyan şöyle diyordu:  "Hocalı'dan önce Azerbaycanlılar, Ermenilerin sivil halka karşı el kaldırmayacaklarını sanıyorlardı. Biz bunu, Azerbaycanlılara şaka yapmadığımızı göstermek amacıyla ibret olsun diye yaptık…"

Cem Karaca-Karabağ

Cem Karaca bu milletin sanatçısıydı. Şarkılarının tamamı siyasi, sosyal, ahlaki, kültürel, inançsal, hak, emek, adalet vurgu ve mesajları taşırdı. Yazdığı, seslendirdiği her şarkıda milletimize, tarihimize, kültürümüze, inancımıza ait bir haykırış vardı.

Solcuydu, fişlenmişti. Hatta bazı kesimler aynen bugün gibi o gün de iman tartarak, Cem Karaca'yı da dinsiz göstermeye çalışmıştılar.

12 Eylül darbesinden sonra (kendisi Almanya'da turnedeydi) gıyabında yargılanmaya başlamıştı. Tutuklama kararı verildi. Yurda dönmedi. 1983'te vatandaşlıktan çıkarıldı.

1987 yılında hakkında verilen gıyabi tutuklama kararı kaldırıldı ve o yıl, Cem Karaca yurduna döndü.

Solculuğunu inkar etmeyen diğer taraftan kendisini her zaman Türk ve Müslüman olarak tanımlayan Cem Karaca 2004 yılında aramızdan ayrıldı.

Bıraktığı vasiyet dağa-taşa ders ve de birilerine de 'iman dersi ' olacak nitelikteydi. Vasiyetini ülkemizin yetiştirdiği güzide sanatçılardan İlham Gencer açıklamıştı: 

"Ajda Pekkan, Emel Sayın, Cem Karaca, Metin Ersoy gibi birçok sanatçıyı sahnelere taşıdım. Cem Karaca ile Savaş Ay'ın programında bir araya geldik. Bana vasiyet etti; 'Hocam, ben öldüğüm zaman beni, camide sakın alkışlatmayın'. Ben de ona, dedim ki; Ben, senden önce ölürsem sen de beni, alkışlatma. Vasiyetini yerine getirdim. Mezarlıkta alkışlıyorlardı, ben kestirdim alkışı. 'Vasiyeti var' dedim. Nur içinde yatsın."

Evet, "arkamdan kimse türkü söylemesin, beni tekbirlerle gömün" vasiyeti gereği Karacaahmet Mezarlığı'nda tekbir sesleriyle toprağa verildi Cem Karaca. (Allah rahmet eylesin)

Ders niteliğinde cevap

Bir programda spiker, Cem Karaca'ya sorar: "Bu Türki Cumhuriyetleri ile ilgili konulara solcular uzak duruyor. Ama siz de solcu olduğunuz halde bu konuda şarkı bile yapmışsınız." 

Cem Karaca şöyle cevap verir; "Ben haksızlığın, zulmün karşısında, mazlumun, haklının yanındayım!"

İşte o Cem Karaca, 1992 yılında Karabağ'ın, Ermeniler tarafından işgali sırasında şu şarkıyı yazmış ve seslendirmişti:

"Karabağ'da talan var 

Ak gerdana saldıran var

Demirsen durun gedim 

Gözü yolda kalan var

Şeyh Ahmet Yesevi'nin yaktığı ateş 

Ateş değil sanki şerbet, iç dolu dolu

Bin bir nakış söyler yerde kilimler 

Atayurttan Balkan'a ille Anadolu, ille Anadolu...

Bu asla bir turan değil muhteşem bir tufandır 

Kavuşan elalem değil Can ile Canan'dır...

Şimdi türkü söylemenin işte tam zamanıdır 

İki gözüm bu işin yok sağı solu, yok sağı solu."