Çinliler çok çocuklu aile sahibi olmayı çok seven bir toplum. 22 yıldır geçerli olan tek çocuk yasasına ve 5 yıllık gelirleri tutarındaki büyük cezalara rağmen bir çok aile birden fazla çocuk sahibi olmak için elinden geleni yapıyor. Özellikle kırsal alanda resmi daireler çok sert davranmıyorlar. Köylerde yaşayanlara yaşlılıklarında çocukları bakıyor hala. Devletin getirdiği emeklilik sigorta sistemi henüz başlangıç evresinde. Köylerde yaşayanların ilk çocukları kız olanlara bir çocuk sahibi daha olma imkanı tanınıyor.
Ancak köylerden Şanghay gibi büyük kentlere geçici bir süre çalışmaya gelenlere hangi kuralın uygulanacağı, kesinlikle bilinmiyor.
Çin'in tek çocuk politikasının bir çok ilginç sonucu var. Tek çocuk olduğu için şımartılan çocuklardan tutun da, birkaç neslin hiç bir zaman abla, ağabey, amca, teyze, yeğen gibi akrabalarının bulunmamasına, 15 - 20 yıl sonra yaklaşık 100 milyon erkek Çinli'nin evlenecek bir eş bulmakta sorunla karşılaşacağına kadar bir çok sorun söz konusu.
Tek çocuk sahibi olabilen kentliler de işi garantiye bağlamak için hamilelik sırasında ultrasonla cinsiyet belirleme yoluna gidiyorlar. Kızlarsa sık sık kürtaj kurbanı oluyorlar. Devlet, ikinci çocuğa hamile olanların, hamileliklerinin 8'inci ayında bile kürtaj yapmalarını emredebiliyor.
17 milyonluk Şanghay kentinin sorunu ise tek çocuklu aileler yüzünden işçi sıkıntısı çekmesi ve ekonominin daralması. Çocuk istemeyip çift gelirle daha iyi bir yaşamı tercih edenlerin de çocuk sahibi olması için çeşitli yöntemlere başvuruluyor. Komünist plan ekonomisinden serbest piyasa düzenine geçiş sırasında Çin'deki yapısal değişim çok köklü oldu. Eskiden devlete ait işyerlerinde aile planlamasına uyulup uyulmadığı denetim altındayken, şimdi yerleşim merkezlerinin muhtarlık ve belediyeleri, evli çiftlere doğum kontrolü ile ilgili bilgi ve malzeme vermek zorunda kalıyor.