Düşman barınamaz Efsunludur bu toprak

Haziran'ın kavurucu sıcağında işgal komutanı yüzbaşı Alkibiyades, döner koltuğuna yaslanmış, bacaklarını masaya uzatmış, tembel tembel sigarasının aldığı nefesle havada dumanlardan halkalar çiziyordu .Bir ara gözü pencereden dışarı takıldı. Tepe beyaz, kendi haline Türk evleri birbirine omuz vermiş gibi sıralanmışlardı. Tepenin en üstünde iki selvi manzaraya ayrı bir azamet veriyordu. Alkibiyades, tepeye dikkatlice bakarken bir şeyler dikkatini çekmişti. Servi ve minareler.

"Türkler ne garip insanlar hemen her şehre serviler ile minare dikerek adeta damga vurmuşlar önce bu minareleri ardından da bu servileri yok etmek gerek" dedi. Ve ardından odaya giren askere; "Bak Aleksi, görüyor musun? Biz burada şu odanın içinde istediğimiz kadar Tire'ye hakim olduğumuzu idda edelim. Halk istediğimiz kadar her dediğimize baş eğsin. Şu minareler, şu serviler yok mu, bize hiçbir zaman baş eğmiyorlar" dedi, ardından: Buğdaydede'nin olduğu tepeyi göstererek;

"Buldum Aleksi Yorgos! Bak şu tepe bütünTire'ye hakim değil mi? Ova baştan başa onun ayağı altında. O tepede iri, azametli gövdesiyle şu siyah servi sanki bize meydan okurcasına göklere uzanmıyor mu?"

Aleksi küstahça bir eda ile, "Serviyi keseriz ama tepeyi yıkamayız"dedi. Yüzbaşı bu söze gülmüştü. "Daha anlamlı bir şey yapmalıyız" diyerek planını tepeyi işaret ederek anlatmaya başladı...

Ertesi sabah Aleksi bir manga Yunan askeri ile gün doğmadan servinin dibine varmıştı bile. Şehir henüz uykusundan uyanmamış, sokaklarda tek tük sabah namazından çıkan ihtiyardan başka kimsecikler yoktu.

Süngülü askerler servinin etrafını çevirdiler.Yorgas içlerinden birine "haydi vire" demeye kalmadan genç asker tüfeğini arkadaşına verdi, çavuştan bayrağı kaptığı gibi ağaca yöneldi. Altı asırlık koca ağacın gövdesi kalındı. İki asker daha omuz vererek bayrakçıya yardım ettiler. Bayrağı koynuna sokan genç, güç bela servinin alt dallarından tutunarak dallara basa basa çıkmaya çalışıyordu.Yarıya kadar yükselmiştik kollarında bir dermansızlık, dizlerinde bir titreme hissetmeye başladı. Kalbi göğsüne şiddetle yumrukluyor, gözleri kararıyordu. Aşağıdan ise cesaretlendirici sözler yükseliyordu. Genç bayrakçının elleri titredi, ayakları karıncalandı. Sonra ne olduğunu anlayamadı.Tam tepesine topuz gibi ağır bir nesne indi. Bir dala tutunmak istedi, olmadı. Aşağıda kendisine bakan askerlerin önüne dürülmüş bir bohça gibi düşüverdi. Çenesi kilitlenmiş, dudaklarının arasından kanlı köpükler sızıyordu.

Yunanlı, işgal yıllarında Tire'de bir daha böyle bir şeye cesaret bile edemeyecekti... Yarbay Calvelas Tire ye hakim olan Buğdaydede'nin bulunduğu tepeye Yunan bayrağını tekrar asmak ister ve olanlar yine olur. Kara servi ağacına bayrak asma teşebbüsüne daha öncede şahit olan mahalle halkı sonucu gerçekten merak ediyordu. Yunan askerleri çok sıkı bir güvenlik içerisinde bayrağı yukarılara değil ama ortalara bir yere asmayı başarmışlardı. Akşama doğru iki karga gelerek bayrağın bulunduğu yerde gagalamaya başlar gece boyunca devam eden gagalama neticesinde bayrağın lime lime parçalandığını hayret ve üzüntüyle görürler. Derhal bayrağın yenisini astılar ve o akşam bayrağı korusun diye başına nöbetçi diktiler. O akşam da aynı şekilde iki karga bayrağı asıldığı yerde parçalayarak lime lime ettiler. Yukarıda anlatıldığı şekliyle bu ülkeyi teslim alamayan ve alamayacak olan Batılılar bugün içimizdeki bedbahtlarla din adına, milliyetçilik adına, çağdaşlaşma adına Avrupa Birliği adına gerçekleştirmeye çalışıyor. Unutmayalım! Zaman, dostu ve düşmanı iyi bilme zamanıdır...

Adem BİRİNCİ