ABD, tıpkı Vietnam Savaşı ve Kamboçya saldırısında yaptığı gibi çelişkili iddialar ve bahaneler kullanarak Irak'a girdi. Bush'un da yetkisini kötüye kullanmakta Nixon'dan aşağı kalır yanı yok. Görünen o ki, daha birkaç yıl boyunca Irak'tan kötü haberler gelmeye devam edecek Çıkış stratejisinin bulunamaması, işgal altındaki halkların şiddetli direnişi, ABD'de savaş karşıtlığı, işgal nedeniyle ABD'ye duyulan küresel öfke, Amerikan ekonomisinin erozyona uğraması, hızla artan kayıplar, başkanın hataları inkâr etmesi: 40 yıl önce Vietnam Savaşı'na uyarlanan bu ifadeler bugün aynı şekilde Irak işgali için kullanılıyor. Vietnam Savaşı'nın tam anlamıyla ne zaman başladığını belirlemek zor olsa da, büyük savaş 1964'te başladı. Savaşı patlama noktasına taşıyan koşullarla Irak savaşının başlangıcı arasında dehşet verici bir paralellik bulunuyor. Vietnam'ın saldırdığı yalandı Vietnam Savaşı'nda, ABD donanması Kuzey Vietnam'ın doğu kıyısındaki Tonkin Körfezi'nde bulunuyordu. 2 Ağustos 1964'te Kuzey Vietnam hücumbotları tarafından ateş açıldığında ABD savaş gemisi Maddox devriye görevindeydi. Havadan desteklenen Maddox, karşılık vererek bir Vietnam botunu batırdı. İki gece sonra, Maddox ve bir başka savaş gemisi yine körfezdeydi. Maddox'un bildirdiğine göre, gemi saldırıya uğradı ve kaptan karşılık verdi. Her iki gemi daha sonra Amerikan hava desteğiyle gece bombardımana başladı. Saatler sonra Amerikan savaş gemisinin kaptanı gerçek bir saldırı olmadığına karar verdi. Olay sırasında jet pilotu olan James B. Stockdale, o akşam Kuzey Vietnam suları üzerinde keşif uçuşuna çıktı ve Kuzey Vietnam'den bir saldırıya tanıklık edip etmediği sorusuna, "Hayır, birine bile rastlamadım. Bot yok, gemi yok, ateş açılma izi yok, bot ya da gemi enkazı yok, karanlık sularda Amerikan gemilerinden başka bir şey yok" diye cevap verecekti. Tüm çelişkilere rağmen bu olay tüm dünyaya ABD'ye karşı bir saldırı olarak sunuldu. ABD'nin Tonkin Körfezi'nde meşru ve yasal hiçbir işi olmaması gerçeğine rağmen, Kongre çabucak, aynı dikkatsizlikle ve gerçeğin araştırılması yönünde hiç çaba göstermeden, Tonkin Körfezi Kararı'nı aldı. Bu kararla başkana saldırıyı püskürtmek için tüm gerekli yetkiler verildi. Bu yetkiler, muazzam bir savaşla sonucunu verdi. Varılan son noktaysa, Amerikan askerleri, Vietnam askerleri ve en çok da Vietnamlı siviller için bir katliam oldu. 12 Eylül 2002'de Başkan Bush, BM'deki konuşmasında Irak'ın nükleer silah üretme yolunda ilerlediğine inancını ve bu yönde katettiği yolu anlattı. Bunların hiçbiri doğru değildi. Ancak Kongre, hem Demokratlar hem de Cumhuriyetçilerle Bush'a Irak'ı işgal etmesi için ihtiyaç duyacağı tüm yetkileri verdi. Sonuç yine aynıydı, Amerikan askerleri, Irak askerleri ve en çok da Iraklı siviller için katliam. Vietnam Savaşı sürecinde, Başkan Nixon, Kamboçya'nın gizlice işgalinin emrini verdi. Amaç komünizmin Kuzey Vietnam'la sınırlandırılmasıydı. Kongre, 1971'de Cooper-Church değişikliğini onaylarken bu ülkenin bombalanmasını da onaylamıştı. Bu karar, başkanın asker konuşlandırabilme yetkisini kısıtlasa da, Amerikan güçlerine konuşlandıkları herhangi bir yerde hayatlarını kurtarmak için gerekli her şeyi yapma yetkisini veriyordu. Karar başkanın hava gücünü kullanmasına da çok az sınır getiriyordu. Nixon, yasaya şiddetle karşı çıktı. Ancak bu karar onun askerlerinin hayatlarını koruma adı altında Kamboçya'yı bombalamasını engellemedi. Bugün Bush, düzenli olarak İran'ın Irak'taki direnişe silah desteği verdiğinden dem vuruyor. Biraz daha ileri giderek bu konuda 'bir şey yapacağını' söylüyor. Kongre, dört yıl öncekinden daha zor kabul eder görünüyor, ancak Kongre'nin hoşnutsuzluğunu bildirdiği bağlayıcılık taşımayan bir karardan öteye gidememesi karşısında, 'askerleri desteklemek' adı altında Bush bir kez daha yine istediği gibi davranacağa benziyor. Nixon, yetkilerini sınırlayan yasaya karşı çıktığında, bunun savaşa zarar vereceğini söylüyordu. Bush ve ekibi de 20 bin ek asker gönderilmesine karşı çıkan ve bağlayıcılık taşımayan yasaya aynı şekilde ateş püskürerek 'düşmanın bu şekilde Amerika'nın bölündüğünü düşüneceği ve Irak'taki askerlere bir tokat etkisi yapacağı' yönündeki ifadelerle Nixon'ı aratmadı. 1967'de altı Vietnam Savaşı gazisi, Savaşa Karşı Vietnam Gazileri örgütünü kurdu. Bu insanlar Vietnam'da görev yapmıştı ve ilk elden savaşın ne anlama geldiğini ve bir hata olduğunu biliyorlardı. 37 yıl sonra, Irak gazilerinden oluşan bir grup, 'Savaşa Karşı Irak Gazileri' örgütünü kurdu. Selefleri gibi, bu kişiler de, savaşın ahlak dışılığını, yol açtığı katlimaları ve zulmü anlatıyor. Tüm dönüm noktaları paralel Irak savaşının sonucu gelecek bir tarihe kadar bilinemeyecek. Bush, Amerikan askerlerinin bu ülkeden çekileceğini duyuran başkanın kendisi olmayacağını söyledi. Ancak tarih, Vietnam savaşı ve Irak savaşındaki dönüm noktalarının paralelliklerinde görüldüğü gibi kendisini tekerrür eder. Gerçekten böyleyse, dünya, Irak'ta birkaç yıl daha kan, ölüm, daha fazla dönen asker tabutu ve ABD'ye giderek artan öfkeyi umabilir. Amerikan tarihinde daha iyimser bir örneğin varolma şansı bununmuyor. Robert Fantina/ Counter Punch/Amerika merkezli internet sitesi