İcmal yeni yaşına yaslı girdi-II

(dünden devam…)

Yayın hayatına başlamasının yeni yıldönümünü idrak ettiğimiz derginin basın-yayın dünyasındaki yeri; dilin doğru kullanılması, dilin ayrıştırıcı değil birleştirici, nefret ettirici değil müjdeleyici, kavgacı değil barışçı bir unsur olarak kullanılmasının öncülüğünü yapmış olmasıdır.

Nice on yıllardan beridir yazılarımızın yayınlandığı, her yeni sayısını adeta iple çektiğimiz, her bir yıllığını özenle ciltleyerek kütüphanemize yerleştirdiğimiz, çocuklarımıza ve torunlarımıza en kıymetli bir miras olarak bıraktığımız İcmal Dergisi, bizler için ise çok farklı, apayrı anlamlar taşımaktadır.

Bugün, yaş ortalaması altmış olan kadın-erkek hemen herkesin, tüm kardeşlerimizin İcmalin bugünlere gelmesinde elbette çok büyük katkıları vardır.

Her birimizin katkıları yanı sıra, çocuklarımıza ve torunlarımıza anlattığımız, gururla anlatabileceğimiz "İcmal hatıraları" vardır.

Herhangi bir sayısında dağıtım ve tanıtım kervanına katılarak dergi kolilerini sırtına vurup ilk defa gideceği illere ve ilçelere doğru yola çıkan, gittiği garip diyarda bin bir sıkıntılar çeken ama hayat heybesine de bin bir çeşit hatıralar dolduran, İcmal vesilesi ile hiç bitmeyecek dostluklar kuran, dostlar kazanan vefakar ve cefakar kardeşlerimizden hatırlarını ayrı ayrı dinlemek lazım.

Bir başka yıldönümünde, bir başka özel sayıda bu hatıralar toplanarak basın-yayın tarihine ve kültür dünyamıza armağan edilmelidir.

İstanbul'da, Fatih, Yeşildirek, Mahmutpaşa, Tahtakale, Mercan yokuşu, Süleymaniye çevresinde, yüzlerce dükkândan oluşan iş hanlarına sabah girip akşam kapanma saatinde ancak çıkabildiğim günleri hatırlıyorum.

Dergi satmak, tanıtmak ve abone yapmak için atlamadan girdiğimiz dükkanlarda genellikle güler yüzle, hatta ikramlarla karşılanırdık ama bazıları da saatler süren tartışmalarla bizi yorardı.

En fazla muhatap olduğumuz soruların başında "falanca, filanca dergiler var, buna ne gerek vardı?"

İkinci yılın sayılarından birinde yayınlanan bir başyazıdan hareketle şöyle cevaplardık bu tür soruları; Müslümanlar bir vücudun organları gibi değil mi? Çıkardıkları dergilerden her biri de bir organ mesabesinde olduğuna göre, el varken ayağa ne gerek var, ağız varken göze ne gerek var, dil varken dudağa ne gerek var diyebilir miyiz? Dergilerden her biri kültür hayatımızda ayrı bir yeri dolduruyor.

İcmal dergisinin tanıtımı, dağıtımı ve abone ağını genişletmek için il il, ilçe ilçe dolaşıp insanımızla yüz yüze görüşen, gerektiğinde müzakerelere ve tartışmalara girerek yetişen o kadrolar, daha sonra başlayacak olan hizmet kalemlerinin alt yapısında görev aldılar.

Bugün Yeni Mesaj Gazetesinin köşe yazarlarından ve muhabirlerinden neredeyse tamamına yakını, Meltem-Medya gurubunda program yapan, programlara katılıp merhum Haydar Baş'ın fikirlerini ve eserlerini detayları ile milletimize anlatan arkadaşlarımızdan birçoğu "İcmal Mektebinin" mezunlarıdır.

Türkiye'de dergicilik, dergiciliğin tarihi, yayınlanan dergilerin sosyal ve kültürel hayatımızda bıraktıkları izler ve oluşturdukları etkiler…

Bütün bu alanlarda çalışma yapacak, akademik tezler hazırlayacak olan araştırmacılar için, sayıları kırka yaklaşan İcmal ciltleri eşsiz bir hazine değerindedir.

Türkiye'de dergicilik tarihinin en uzun soluklu dergilerinden biri olan İcmalin yeni yaşını, yıl dönümünü idrak ederken, elbette banisinin ve başyazarının aramızdan ayrılmış olmasının burukluğunu, derin hüznünü iliklerimize kadar yaşıyoruz ve aynı zamanda böyle mektebin talebeleri olduğumuz için de Rabbimize sonsuz hamt ve şükürler ediyoruz.

Başta Başyazarımız merhum Haydar Baş olmak üzere bu hizmet kervanına katılmış olup ebedi aleme rıhlet eden tüm gönül erlerine de sonsuz rahmetler ve mağfiretler niyaz ediyoruz.