İmam Ali'nin ashabı yüzleştirmesi -1

İmam Ali'yi büyüten bizzat Hz. Peygamberdir. İmam Ali, çocukluk yıllarını anlatırken şöyle der: "Çocukluğum Resulullah'ın evinde geçti. Beni, O büyüttü. Beni şefkatle kucağına alır, lokmayı çiğneyip ağzıma koyardı. Onun o güzelim kokusu elvan, elvan ruhumu okşardı. Sözlerimde yalana, davranışlarımda bir kusur ve cahilliğe asla rastlamadı. Yüce Allah, gece ve gündüz O'nun la birlikte olup dünyanın yücelikleri ve iyilikleri konusunda O'nu eğitmesi için süt çağından hemen sonra büyük melekleri Resullah'ın yanına verdi. Ben de tıpkı süt çağındaki bir bebek gibi Peygamber'e uymakta ve O'nu izlemekteydim. İslam henüz hiçbir eve girmemişken, sadece Resulullah ile Hatice'nin Müslüman olduğu dönemde Ben, üçüncü Müslüman'dım." 
İslam'ın açıktan tebliğe başlandığı günlerde Hz. Peygamber, Kureyş'i yemeğe davet etti. Ali'nin (a.s) Peygamberimizin varisi, halifesi olduğu ilk kez bu yemekte ilan edildi. 
Hz. Peygamber (sav), "Ey Abdulmuttaliboğulları! Kendisinden başka tapacak ilah bulunmayan Allah'a and olsun ki, Ben size ve tüm insanlara Allah'ın elçisi olarak gönderildim. Allah'ım, Bana emir verdi ki, sizi Allah'ın birliğine ve Benim risaletime davet edeyim" şeklinde bir konuşma yaptı ve "içinizden kim 'Bana bu yolda yardım edip, kardeşim, vasim ve Benden sonra halife olmak ister?" diye sordu. 
Kimse olumlu bir cevap vermedi. O tarihte henüz 15 yaşında bile olmayan Hz. Ali, "Ey Allah'ın Peygamberi! Sana bu yolda ben yardım edeceğim" diye üç kez söz aldı. 
Ancak Resulullah, O'na oturmasını emretti ve oradakilere tekrar sordu. Hz. Ali, tekrar ayağa kalkarak kendinin yardım edeceğini beyan etti.
Hz. Ali'den başka hiç kimse bu çağrıya cevap vermedi. Bunun üzerine Resulullah, Hz. Ali'nin elini sıkıp şöyle buyurdu: "Bu Ali, Benim kardeşim, vasim ve halifemdir. O'nu dinleyin, O'na itaat edin."
Resulüllah'ın hayatının hemen her safhasında İmam Ali vardır. İmam Ali adeta gölge gibi Allah Resulünü takip ediyor ve tam teslimiyetle Ona itaat ediyordu. İlk günden beri İslam'ın sancaktarlarından biriydi İmam Ali. Hz. Peygamber, "İslam, Hatice'nin parası ve Ali'nin kılıcı üzerine bina edildi" buyurmuştur.
İşte bu Ali, Veda Haccı dönüşü Allah'ın emri gereği (Maide 67. ayet) Gadir Hum mevkiinde Resulüllah'ın irad ettiği hutbede, Ali'nin, Kendisinden sonraki vasisi, halifesi olduğunu bir kez daha Müslümanlara açıklanıyor ve Müslümanları Ali'ye biat etmeye çağrılıyordu. 
İnsanlar, Resulüllah'ın önünde Ali'ye biat ettiler. Yani Allah Resulünden sonra liderimiz, maddi, manevi önderimiz sensin, dediler. Ama Resulüllah'ın ahirete hicretinin hemen akabinde sahabelerden çok azı hariç ve öne çıkan bazı isimlerin baskısıyla sözlerinden döndüler. 
Bu noktada İmam Ali (a.s) sonraki yıllarda her daim ashabı, kendileriyle yüzleştirmiş, bir anlamda tövbeye, istiğfara çağırmış gelecek nesillere Allah ve Resulünün ne olduğuna şahitlik ettirmiştir. 
İmam Ali'nin bu yüzleştirme, hakikati ashaba söyletme örnekleri çoktur. Bir kaçını hatırlarsak! 
Tabiinin büyüklerinden olan Ebu Sadık Selim b. Kays, "elHilali" kitabında şöyle anlatıyor:
Hz. Ali (a.s) Sıffin'de kendi safında olan Muhacir ve Ensar'ı topladı, Allah'a hamd ettikten sonra şöyle buyurdu: "Benim menakıbımı sayılamayacak kadar çoktur, Allah (c.c) tarafından nazil olan ayetler ve Resûlullah'ın (s.a.a) hakkımda buyurdukları sözler yeterlidir.
Acaba Allahu Teâlâ'nın, Kitabında ilk iman edenleri sonradan iman edenlerden üstün tuttuğunu ve ümmetten hiç kimsenin benden önce Allah ve Resulüne iman etmediğini biliyor musunuz?"
Bunun üzerine orada bulunanların hepsi, "Evet" dediler.
Sonra Ali (a.s), "Allah aşkına söyleyin, Resulullah'tan (s.a.v), 'Yarışıp öne geçenler de, öne geçmiş öncülerdir işte onlar yakınlaştırılmış (mukarreb) olanlardır' ayeti hakkında sorulduğunda, 'O ayet peygamberler ve vasileri hakkında nazil olmuştur. Ben, bütün peygamberlerin en üstünüyüm, Ali de bütün vasilerin en üstünüdür' diye buyurmadı mı?"
Çoğu Ensar'dan, bir kısmı da Muhacir'den olmak üzere Bedir gazvesine katılan 70'e yakın sahabe, "Evet bu hadisi Resulullah'tan işittik" diye şahitlik ettiler.
Onlardan bazılarının isimleri şunlardır: Ebu Heysem b. Tihan, Halid b. Zeyd Ebu Eyyubi Ensari ve Ammari Yasir."
(Ebu Sadık Selim b. Kays'ın, elHilali kitabı en eski kaynaklardan biri olup meşhur bir kitaptır. Aynı zamanda Sünni ve Şia muhaddislerin nezdinde de güvenilir bir kaynaktır.)
(yarın devam edeceğiz)