Azim himmetini topla ki, bu yolu anlayabilesin. Bulunduğun her hal seninle Allah arasında perde teşkil eder. Bu perdeleri yırtmalısın.

Bil ki: Allah (c.c.), O'nun Kitab'ı ve Rasûlü (s.a.v.), sahâbe, tâbiûn ve onların yolunun dışındaki her şey boştur.

Kalıbından kalbine geç. Cedel, nakil, yaldızlı sözler gibi faydasız şeylerle meşguliyeti bırakarak sükût ehli ol, ihlâsı seç, bu yoldaki güzel işleri yap, manevî zevkleri tatmak istersen nefsinin isteklerine son ver. Böylece maneviyat ehli olursun.

Öyle bir zevk ehli ol ve amel et ki, senin bu halin hatalarını mahvetsin.

Bu yol tatlı, yüce, hoş, hayat verici, üstün ve müntesiplerine yardımı çok olan bir yoldur; buna mukabil bazen de acı, geçitleri zor, sancılı, kapanları, yırtıcı hayvanları, akrepleri ve yılanları fazla bir yoldur.

Birbirinizden ayrılmayın, bir ve beraber olun ki, Allah Teâlâ sizleri himayesine alsın.

Sen hem Leylâ'yı ayıplıyor, kınıyor, onun yakınlarını sevmeyenlerle beraber oluyorsun, hem de onu sevdiğini iddia ediyorsun. Bu nasıl iştir? Şunu bil ki, Leylâ ancak kendisine ulaşmak için engelleri aşan, kendisini seven, yakınlarını reddetmeyen kimseleri sever. Leylâ kendisinden başkasını seven veya içinden azıcık muhabbet duyan kimseyi sevmez. O, kendisi aşkıyla yanan, tutuşan ve sadece kendisini düşünen kimseyi sever. Öyle ki, onu ondan koparmak ve aralarını açmak için bütün insanlar ve cinler bir araya gelseler bunu başaramazlar.

İşte bunlardan ibret alin. Bu misaldeki Leylâ'yı Mevlâ kabul edin.

Boş işlerle uğraşan, yaldızlı sözler söyleyen ve işi laklakaya döken kimselerle oturup kalkmayın. Siz ancak yönünü Rabb'ine dönmüş Allah dostu kimselerle oturup kalkın. O, öyle bir insandır ki, bu yolun âdâb, erkân ve incelikleri ondan öğrenilir, o diğer bütün dostlardan farklıdır, hakîki dost odur.

Devam edecek..