İthalat değil üretim

Çiftçi neden üretemiyor, daha doğrusu üretimden vazgeçiyor- vazgeçiriliyor? Buğdayın anavatanı Türkiye buğday ithal etmek için gümrük vergilerini niçin düşürüyor?..  Türkiye'nin bu ürünleri yetiştirme potanisyeli yok mu? Niçin bu millet ithal kırbacıyla terbiye edilmeye çalışılıyor?..
İşte bu hususta yıllardır paspas edilip çiğnenen çiftçinin sesini duyurmak adına Hububat-Sen Genel Başkanı Abdullah Aysu'nun açıklamaları:
Hububat ürünü vazgeçilmezdir. Hububat her Türkiye'linin temel gıda maddesidir. Gıda egemenliğini yitiren ülkelerin bağımsızlığını yitirdiği bilinen apaçık bir gerçektir. Üretiminin geliştirilmesi için Hükümet tarafından ekonomik, bilgi desteği verilmesi gerekirken, Türkiye'nin hububatta ithalatta bağımlılığı mütemadiyen artıyor. Türkiye'nin gıda egemenliğini yitirdiği FAO raporlarında yer almakta, altı kalın biçimde çizilmektedir.
İthalat kırbacıyla çiftçi ürün fiyatlarını düşük belirleme politikaları, çiftçileri üretemez duruma hızla sürüklüyor.Buğdayda yüzde 130 olan gümrük vergisi yüzde 45, arpada yüzde 130 olan gümrük vergisi yüzde 35, mısırda yüzde 130 olan gümrük vergisi yüzde 25 oldu.Yani buğdayın anavatanı Türkiye buğday ithal etmek için gümrük vergilerini düşürdü.Peki, Türkiye'nin bu ürünleri yetiştirme potanisyeli var mı? Fazlasıyla var.
Gümrük vergisi ne zaman düşürüldü? Buğday hasadının yapıldığı şu günlerde. Sonuç: çiftçinin alınteri buğday geçen yıl ki alım fiyatlarının altına düştü. Toprak Mahsulleri Ofisi (TMO) fiyat açıklamadı, alım yapmıyor. Tüccar dışarıdan ucuz buğday beklentisine girdi, alım yapmıyor. Çiftçi ise eli böğründe karar kara düşünüyor.
Bir yandan buğday piyasasında kaos almış başını gidiyor. Diğer yandan çiftçilerin en büyük sorunu olan girdi maliyetlerinin yüksekliği ve sürekli artış göstermesi, ürün fiyatlarının ise onun gerisinde bırakılmasına bugüne kadar Hükümet cenahından bir çözüm üretilmiş değil. Türkiye'de buğday ekim alanının 2014'de 7 milyon 920 bin hektardan, 2015'de 7 milyon 860 bin hektara ve 2016'da 7 milyon 670 bin hektara geriledi. Yani çiftçinin üretme isteği ve gücü sürekli azalıyor. Üretim girdilerinin sürekli artışı ve üretim girdilerine hükümet tarafından uygulanan yüksek orandaki vergiler çiftçide üretme isteğini köreltiyor, üretebilme gücünü yok ediyor.
Ayrıca bizim üretim girdilerimiz, gümrük vergi indirimi uygulanan dışarıdaki gelişmiş ülkelerden çok pahalı.Şöyle ki; ABD'de mazotun litresi 2 lira 38 kuruş, Rusya'da 2 lira 22 kuruş bizde 4 lira 37 kuruş. Çiftçilerimiz üretirken kullandığı mazota yaklaşık, bu ülkelerin iki katı kadar para ödüyor.
Yine DAP gübresinin tonu ABD'de 1.100 lira, Avrupa'da 1.270 lira, Türkiye'de 1.665 lira. Bizim çiftçilerin kullandığı ABD ve Avrupa ülkelerinkinden çok daha yüksek.
Girdileri pahalı satın almak zorunda bırakılan Türkiyeli çiftçilerin girdilerine bir de hükümetlerce uygulanan yüksek vergiler, çokuluslu tarım ve gıda şirketlerine uygulanmıyor, tersine onlara ekstradan bir de gümrük vergi indirimleri yapılıyor. Böylece Türkiyeli çiftçilerden vergi yoluyla esirgenen refah, çok uluslu şirketlere 'gümrük vergisi indirimi ' yoluyla kazanç olarak sunuluyor.
Bu fiyat politikaları çiftçiyi bitirme politikalarından başka bir şey değildir. TMO var mı hala? Var.
İşlevini yerine getiriyor mu? Hayır, siloları çürütülmeye terk edilmiş.
Buğday hasadı başlamış, bazı bölgelerde sona gelinmiş, bazı bölgelerde yarıya yaklaşılmış, TMO hala ortada yok, piyasayı üretici ve tüketici lehine düzenleyecek bir fiyat ve alım politikası açıklamış değil.
Üretici ve tüketici lehine piyasayı düzenlesin diye kurulmuş olan TMO bypas edilmiş, yerine ithalat ve ihracat şirketleri için "Gıda ve Tarım Ürün Piyasaları İzleme ve Değerlendirme Komitesi" adıyla bir mekanizma ikame edilmiş. Komite de çözümü; çözümsüzlüğü her geçen zamanda daha da arttıran ithalatta arıyor. Yani artık Hükümet tarafından üretimi geliştirme rafa kaldırılmış, ithalat ile vatandaşların karnı doyurulma yoluna gidiliyor.
2003-2016 yıllarını kapsayan AKP döneminde 63 milyon ton buğday ithal edildi. Toplam 17,5 milyar ödendi. Hububat ithalatının 41 milyon tonu buğday, 12 milyon tonu mısır, 4,5 milyon tonu çeltik ve pirinçtir. (Orhan Sarıbal-28 Haziran 2017) İşte çiftçilik bu yol ve yöntemlerle bitiriliyor.Hububat Üreticileri Sendikası olarak diyoruz ki;
- Gümrük vergi indirimi olarak uygulamaya konulan bu uygulama kabul edilemez. Derhal kaldırılmalıdır. Hali hazırda gümrük vergi indirimi nedeniyle hükümetin neden olduğu çiftçi refah kaybı çiftçilere ödenmelidir.
- İthalat değil, üretme hakkımızın korunması ve geliştirilmelidir.
- TMO'yu; üretici ve tüketici lehine piyasayı düzenlemek üzere görevini yerine getirmeye davet ediyoruz. TMO, ürün fiyatlarını; maliyet+%25 kazanç+insanca yaşam payını hesap edecek biçimde bir fiyat belirlemeli. Piyasayı düzenleyecek oranda ürün alımı yapmalı. Ürün bedellerini peşin ödemelidir.
- Türkiye'nin kendi vatandaşının gıda ihtiyacının misli karşılayacak potansiyele sahiptir. Hükümet bu potansiyeli doğru politikalarla değerlendirmeli.
- Çiftçilerin üretme hakkını engelleyen, gasp eden politikalar terk edilmeli, çiftçilere, ekonomik, bilgi desteği sağlanmalı ve verim artışına yönelik ıslah yoluyla katkı sağlayıcılığı kamu tarafından yapılmalı.
- Yanlış politikalar nedeniyle nedeni oldukları iklim değişikliğinin verdiği zararlar- verim düşüşleri hükümetler tarafından telafi edici ödemeler adı altında çiftçilere ödenmeli.