Tren istasyonu anı evi oldu
Gaziemir'deki 136 yıllık tarihi Seydiköy Tren İstasyonu restore edilecek. Tarihi istasyon Anı Evi olarak hizmete açıldı. Gaziemirlilerin, Şubat 2011'de hizmete açılan ve çok miktarda eşya bağışladığı Anı Evi'ni 1,5 yılda 30 binden fazla ziyaretçin
25.08.2012 00:00:00
Binanın restorasyonu için gerekli kaynağın yüzde 80'ini İzmir İl Özel İdaresi karşılayacak. Verilen bilgilere göre, çalışmayla restorasyonla ilgili çizim ihalesi tamamlanan tarihi binaya sonradan eklenen ve özgün olmayan parçalar sökülerek, tarihi istasyon aslına uygun hale getirilecek.
Binada, 1960'lı yıllardan önce açık olduğu belirlenen bekleme salonundaki ön duvar yıkılacak. Tütüncülük ve Seydiköylülerin meslekleri ile ilgili malzemelerinin sergilendiği bahçe bölümü de restorasyonla birlikte yeniden düzenlenecek.
19. yüzyılın sonlarında yapılan, yabancı uyruklular ile Levantenler eğlenme ve dinlenme mekanı olarak kullandığı tarihi istasyon, varlıklı ailelerin yazlık köşklerinin bulunduğu yer olarak da anılıyor.
Bu banliyölerin sürekli iskan edilmesi, ancak ulaşım olanaklarının iyileştiği ve özellikle demiryolu bağlantılarının sağlandığı 1876 yılından sonra arttı. 1876 yılı Aralık ayında işletmeye açılan Gaziemir-Seydiköy bağlantısını, Seydiköylü Fotiadis ve Purser aileleri hattın yapım masrafları karşılayarak sağlamış, bu nedenle imtiyaz hakkını da almışlardı. Daha sonraki dönemlerde kullanılmayan demiryolu hattının üzeri kapatılarak, toprak altına alındı, istasyon binası da kaderine terk edildi.
Ek Bilgiler: Anı Evi'ne en son bağışlanan eşya, Singer marka bir dikiş makinesi. 1926 yılında kurulan belediyeden bile eski. Seydiköy'de ‘Ebe Anne' olarak tanınan Mebrure Soyçetin, 1926 yılında tayin edildiği Seydiköy'e gelirken, çeyizindeki bu dikiş makinesini de getirmiş. 1986 yılında 84 yaşında ölen, 40 yıl görev yaptığı Gaziemir'de binlerce kişinin ‘Ebesi' olarak hafızalara kazınmış. Ölümünden sonra adı bir parka verilen Mebrure Hanım'ın kullandığı ve halen çalışır durumdaki makine, gelini Hanife Soyçetin tarafından Anı Evi'ne bağışlandı.
Anı Evi'nde, 1925-1950 yıllarında Seydiköy'de yaşayan bir ailenin ev hayatı da canlandırılıyor. Gelin odası, oturma odası ve mutfak bölümlerinin bulunduğu binada, dönemin kıyafetlerini de kadın, erkek ve çocuk maketleri üzerinde sergileniyor. (İHA)
Binada, 1960'lı yıllardan önce açık olduğu belirlenen bekleme salonundaki ön duvar yıkılacak. Tütüncülük ve Seydiköylülerin meslekleri ile ilgili malzemelerinin sergilendiği bahçe bölümü de restorasyonla birlikte yeniden düzenlenecek.
19. yüzyılın sonlarında yapılan, yabancı uyruklular ile Levantenler eğlenme ve dinlenme mekanı olarak kullandığı tarihi istasyon, varlıklı ailelerin yazlık köşklerinin bulunduğu yer olarak da anılıyor.
Bu banliyölerin sürekli iskan edilmesi, ancak ulaşım olanaklarının iyileştiği ve özellikle demiryolu bağlantılarının sağlandığı 1876 yılından sonra arttı. 1876 yılı Aralık ayında işletmeye açılan Gaziemir-Seydiköy bağlantısını, Seydiköylü Fotiadis ve Purser aileleri hattın yapım masrafları karşılayarak sağlamış, bu nedenle imtiyaz hakkını da almışlardı. Daha sonraki dönemlerde kullanılmayan demiryolu hattının üzeri kapatılarak, toprak altına alındı, istasyon binası da kaderine terk edildi.
Ek Bilgiler: Anı Evi'ne en son bağışlanan eşya, Singer marka bir dikiş makinesi. 1926 yılında kurulan belediyeden bile eski. Seydiköy'de ‘Ebe Anne' olarak tanınan Mebrure Soyçetin, 1926 yılında tayin edildiği Seydiköy'e gelirken, çeyizindeki bu dikiş makinesini de getirmiş. 1986 yılında 84 yaşında ölen, 40 yıl görev yaptığı Gaziemir'de binlerce kişinin ‘Ebesi' olarak hafızalara kazınmış. Ölümünden sonra adı bir parka verilen Mebrure Hanım'ın kullandığı ve halen çalışır durumdaki makine, gelini Hanife Soyçetin tarafından Anı Evi'ne bağışlandı.
Anı Evi'nde, 1925-1950 yıllarında Seydiköy'de yaşayan bir ailenin ev hayatı da canlandırılıyor. Gelin odası, oturma odası ve mutfak bölümlerinin bulunduğu binada, dönemin kıyafetlerini de kadın, erkek ve çocuk maketleri üzerinde sergileniyor. (İHA)