Madenler kaynak değil mi ki kimse bahsetmiyor?

Bir önceki seçimleri hatırlarsınız. Seçim öncesi asgari ücret tartışmaları gündeme oturmuştu. Prof. Haydar Baş'ın 5000 TL asgari ücret verecek olması asgari ücret rakamının açık arttırmaya çıkmasına neden olmuştu. Diyebiliriz ki bugün bu değer 1603 TL ise Haydar Baş sayesindedir. Yoksa kimsenin artış yapacağı yoktu. Ki Mayıs ayı açlık sınırının 1686 TL, yoksulluk sınırının 5492 TL olduğunu düşünecek olursak Haydar Baş Bey'in ne kadar haklı olduğunu bir kez daha anlarız. 
O dönem asıl önemli olan tartışma bu rakamların çok yüksek bulunması ve ödenemeyeceği yönünde görüşlerin olmasıydı. Ve ardından 'Kaynak nerde?' tartışmasının başlamasıydı. Prof. Haydar Baş, Milli Ekonomi Modeli gereği hesaplanarak açıklanan bu rakamların kaynaklarını da bir bir açıklamıştı. Senyoraj hakkının kullanılarak, dolar karşılığı olan değil, tam bağımsız Merkez Bankası tarafından madenlerimizin, tarım, hayvancılık ve sanayide üretilen malların ve hizmetin karşılığı olarak basılacak milli para kaynak olarak göstermişti. Madenler yönünden dünyanın en zengin ülkelerinden biri olduğumuzu ifade etmiş, sadece Gümüşhane'deki altın madenlerimizin tek başına tüm ülkeyi onlarca yıl bakacak büyüklükte bir rezerv olduğunu söylemişti.
Bakırdan bora, alüminyumdan kurşuna, petrole hepsini değerlendirdiğimizde ömür boyu bizi bakacak madenlere sahibiz. Oysa ki bu madenler şu anda özelleştirme yoluyla yabancı şirketlere satılmış durumdadır. %98'i onlara ve sadece %2'si devlete verilmek üzere işletilmektedir. Böyle bir oranın akılla mantıkla açıklanması mümkün değilken aslında bu kadar büyük ve bizi kainat devleti yapacak parasal gücü sağlayacak bir kaynağın özelleştirilmiş olması başlı başına hayati bir hatadır. Madenlerin devlet millet işbirliği ile işletilmesi hem milletin hem devletin hayrına olacak tek yöntemdir ve MEM bunu yapacaktır. 
Bugün yine seçim atmosferini yaşadığımız bir dönemdeyiz. Seçim vaatleri havada uçuşuyor. Ve elbette ki yine kaynak tartışmaları var. Hükümet muhalefeti zor durumda bırakmak için kaynak gösterin diyor. Elbette ki bor madeni denilince borcam tencere anlayan enerji bakanlarının bulunduğu hükümetler madencilikten anlamaz.
Peki ya muhalefet? İktidara talip  olanlar? Taze kan diye gösterilenler? 'Kaynak nerede?' diye sorulunca verdikleri cevaplar? Derslerine iyi çalışmışlar aslında kendilerince. Külliyenin 13 günlük masrafı satılan şeker fabrikalarının zararı kadar diyorlar. Makam araçlarına harcanan paralar birçok bakanlığın bütçesi kadar diyorlar ve tasarruf yapmaktan bahsediyorlar. Haklıdırlar da. Hesaplar doğrudur. Ülkemizde maalesef ki israf almış yürümüş. Elbette ki tasarruf edilmelidir ve bu ciddi bir kaynak oluşturur. Ancak yeterli midir? 
Mesele vizyon meselesidir. Onlar dış borcu ödemekten, ama bunu yeni borç alarak yapmaktan bahsediyorlar, şeker fabrikalarını geri almaktan, tarımı yeniden başlatmaktan bahsediyorlar. MEM ise bugüne kadar satılmış bütün kurumları geri almaktan, tarım hayvancılıkta dünya lideri olup, bütün ülkelere ürünlerimizi satmaktan, madenlerimizin hepsini geri alıp % 51'i devletin, % 49'u milletin olmak üzere kendimiz işletip milletçe zengin olmaktan, sanayileşmede, fabrika açmada dünya lideri olmaktan, Türkiye'yi kainat devleti yapmaktan, en önemlisi de bunu Atatürk'ün yaptığı gibi kendi başımıza, kendi özkaynaklarımızla yapmaktan bahsediyor.
Aradaki farkı tahayyül bile edemeyenler, küçük düşünenler de ancak MEM'den alıntılar yapıp popülist yaklaşımlarla oy devşirmeye çalışıyorlar. Kapitalist bakış açısından vazgeçemedikleri, MEM'e ve sahibine teslim olmadıkları için bu alıntıladıkları vaatleri de yerine getirebilmeleri çok zor.
Örneğin emeklilere verilen bayram ikramiyesi şu an seçim öncesi diye hemen ödendi ama ne kadar zaman devam eder? Yılda iki kere sadece emeklilere 1000 TL vermek mi, her ay T.C. vatandaşı olan herkese 1000'er TL vatandaşlık maaşı vermek mi? İşsiz gençlere 500'er TL ödemek mi? 18 yaş altı tüm gençlere her ay 500 TL vermek mi? Evini işyerine çeviren ev hanımlarına primlerini ödemeleri kaydıyla emeklilik hakkı vermek mi, evinde ailesine hizmet eden, yemek yapan, temizlik yapan her ev hanımına her ay 1500'er TL ev hanımı maaşı ve 1000'er TL vatandaşlık maaşı ile toplamda 2500'er TL vermek mi vizyondur, halka hizmettir?
Bu projelerin taklitleri bile sadece tasarrufla yapılamaz. Bunları düşünmek bir vizyondur, yapmak ise dirayetli ve bağımsız olmayı gerektirir. Madenlerin varlığından bile bahsetmeyenlerin, ya da bahsedemeyenlerin bu vizyona ya da dirayete sahip olması mümkün müdür? Bu; cesaret, dik duruş ve gerçek bir vatanseverlik gerektirir. Tam bağımsızlıkla mümkün olabilir. Her babayiğidin harcı değildir. Bugüne kadar bunu gerçekleştirebilen tek kişi Atatürk olmuştur. Bugün de eğer bizler halk olarak sahip çıkarsak MEM ile beraber Prof. Haydar Baş olacaktır. Ama böyle babayiğitleri iktidara taşımak için de babayiğit olmak gerekir...