Referandum ve vatandaşın hali

Türkiye'de 15 yaş üzeri eğitim durumu göz önüne alındığında, okuma yazma bilmeyenlerin oranı yüzde 5, yani ülkemizde yaklaşık 3 milyon kişi okuma yazma bilmiyor.
 Okuma yazma bilen fakat bir okul bitirmeyenlerin oranı yüzde 7, bu da yaklaşık 4 milyon kişi demek oluyor. 
İlkokul mezunu sayımız ise yüzde 28. Yani 15 milyondan fazla kişi ilkokul mezunu.
 Ülkemizde yüksekokul veya fakülte mezunlarının oranı ise sadece yüzde 11. Bu oran Avrupa'da yüzde 37'yi buluyor.
Yüksek lisans mezunu 500 bin bile değil yani yüzde 1. Doktora mezunu ise 125 bin kişi oran ise yüzde 0.
Gelelim gazete okuma alışkanlığımıza?
Nüfus artış oranlarını hiç hesaba katmadan 1981 yılında 15 gazete ile 2 milyon 210 bin günlük satış yapılan ülkemizde 2003 yılında 37 gazete ile günlük ortalama 4 milyon 450 adet satış yapıldı. 2014 yılında 49 gazete ile günlük ortalama 5 milyon satış rakamına ancak ulaşıldı.
Gazete okuma oranı açısında yapılan araştırmaya göre Avrupa ülkelerinde sıralama şöyle; Almanya'da yüzde 62, İsviçre yüzde 61, İngiltere yüzde 44, Fransa yüzde 41, İtalya yüzde 38, Türkiye ise yüzde 8!.. 
5 milyon satıyor ama 15 milyon kişi okuyor anlayışı olsa da hala çok geride olduğumuz unutulmamalı.
Ülkemizde kitap okuma alışkanlığı ise çoğu Afrika ülkelerinin bile gerisinde.
Kitabın ülkemizde ihtiyaç maddeleri sıralamasındaki yeri ancak 235'inci sırada! İngiltere ve Fransa'da halkın yüzde 21'i,  Japonya'da yüzde 14'ü, ABD'de yüzde 12'si düzenli kitap okurken, ülkemizde sadece on binde bir kişi kitap okuyor. Günde ortalama beş saat televizyon seyredilip, yılda sadece altı saat kitap okumaya ayrılıyor. Japon yılda ortalama 25, İsviçreli 10, Fransız 7 kitap okurken, Türkiye'de bir kişi on yılda bir kitap okuyor.
BM İnsani Gelişim Raporunda Türkiye okuma alışkanlığında arka sıralarda yer alıyor. Rapor öğrencinin ders kitaplarından başka kitap okumadığı hatta ders kitabı bile okumadığını yazıyor.
Bu bilgileri niye verdim!
Malumunuz, Türkiye'nin gündeminde Anayasa değişikliği, başkanlık sistemi falan var. Halkın oy vererek Meclis'e gönderdiği koca koca adamlar bile kayıkçı kavgasına tutuşmuşlar. Hâlbuki anayasa denilen şey bütün toplumun uzlaşısını sağlayacak herkesin razı olacağı vatanın ve milletin yararına bir düzenleme olmalı. Bu uzlaşının sağlanacağı yegâne adres de Türkiye Büyük Millet Meclisi'dir. Meclis'te uzlaşamayıp konuyu vatandaşa referandum yoluyla sormaya kalkmak ise şark kurnazlığından başka bir şey değil!
Vatandaşın durumu ortada! Vatandaşa anayasa değişikliği ve başkanlık sistemini sormak, dört işlemi bilmeyene türev, integral sormaya benzer. Bu işler, uzmanların çözeceği işlerdir. Memleketin hukukçuları, sosyologları, toplum bilimcileri, siyasileri yok mu da vatandaşa soracaksınız! 
Kendi amacınıza ulaşmak için vatandaşa partizanlık yaptırmayın. Bu tür ucuz numaralar herkese zarar verir. Vatandaşın önce eğitim durumunu çözün, ona iş ve aş temin edin, hüneriniz varsa bu alanlarda gösterin. Benim bildiğim Anayasada buna engel hiçbir madde yok! Konuya samimi olarak yaklaşmak lazım çünkü her şeyden önce samimiyet şart!