Trabzonspor analizi
29.01.2002 00:00:00
Ferit AKSOY
Bugünlerde her Trabzonlu gibi bizler de çok üzüntülüyüz. Çünkü gözbebeğimiz olan Trabzonspor maalesef tarihinin en kötü günlerini yaşıyor.
Yıllardır süregelen başarısızlığın sebebi hep idari ve teknik konularda olduğu söylenir. Şüphesiz başarısızlıkta idari ve teknik hatalar da büyük rol oynamıştır. Ama herhalde tek başına bir sebep olmasa gerek.
Takdir edersiniz ki bir şehrin sosyo-ekonomik yapısı, o şehrin takımının başarısıyla genelde doğru orantılıdır. Hele de bu Trabzonspor gibi şampiyonluk iddiası taşıyan bir takımsa...
Örneğin 1980 yılında fert başına düşen milli gelirde Trabzon, ülkemizdeki iller arasında kaçıncı sırada idi; ve bugün ki durumu nedir?
1980 yılındaki işsizlik oranı ile 2000'li yıllardaki işsizlik oranı nedir? Son yirmi yılda Trabzon en çok göç veren illerden biri olmasına rağmen, ildeki kalan nüfusta işsizlik oranı yine de had safhaya ulaşmıştır.
Bunda günümüze kadar gelen iktidarların da maalesef payı olmuştur. Çünkü Trabzon ili ne bir sanayiî ve ne de bir tarım şehri değildir. Trabzon halkının geneli memur, işçi ve emekli kesiminden oluşmaktadır. Bu kesimin de son yirmi yılda ne kadar gelir kaybına uğradığı malumunuzdur. Maalesef halkımıza yeterli derecede iş sahaları açılamamış, çalışanlarında gelir düzeyleri alt seviyede kalmıştır. Hal böyle olunca otomatik olarak esnaf kesimi de zayıflamıştır. Dolayısıyla halkın Trabzonspor'a olan maddi desteğide azalmak zorunda kalmış ve bu durum kulübümüzün şampiyonlukta yarıştığı takımlara yetişmesi için yapacağı yatırım ve harcamalarda cesaretini kırmıştır.
İlimizden yetişen iş adamlarımız da şartlar gereği yatırımlarının büyük bir kısmını İstanbul'a yapmak zorunda kalmışlardır. Tabîi ki bu olumsuz şartların en başında da nakliye giderlerindeki fazlalık geliyor. Öyleyse bu olumsuzluğun giderilmesi için neden yıllardan beri "tren yolu" konusu siyasilerimiz tarafından konu dahi edilmez?
Saydığımız bu olumsuzluklar elbette ki ülkemizin diğer yerlerinde de ziyadesiyle mevcuttur, ama biz bu kıyaslamaları İstanbul'a göre yapıyoruz. Çünkü ligimizde dört büyüklerin dışında herhangi bir takımımız 3. olduğu zaman çok başarılı, fakat Trabzonspor 2. olduğu taktirde haklı olarak başarısız sayılmaktadır.
Şunu çok iyi bilelim ki Trabzon'a hiç gelmeyen bir vatandaşımızın gözünde şehrimiz çok büyük bir şehir olarak canlanmaktadır. Bizler gurbette Trabzonluyuz dediğimizde bize karşı özel bir alâka gösterilmektedir. Şüphesiz bunda Trabzonspor'un etkisi çok büyüktür.
O halde sevgili Trabzonsporlular, geçmişte bizi bu derece onurlandıran tanımımıza değil ülkemizde, Avrupa da zirveye taşımak istiyorsak, şucu-bucu ayırımı yapmadan bütün değerlerimizi biraraya getirip ayağa kalkalım.
Aksi halde sadece Trabzonspor'a değil, Türk futboluna çok yazık olacaktır. Umutlarımızın gerçek olması dileğiyle hoşçakalın.
Bugünlerde her Trabzonlu gibi bizler de çok üzüntülüyüz. Çünkü gözbebeğimiz olan Trabzonspor maalesef tarihinin en kötü günlerini yaşıyor.
Yıllardır süregelen başarısızlığın sebebi hep idari ve teknik konularda olduğu söylenir. Şüphesiz başarısızlıkta idari ve teknik hatalar da büyük rol oynamıştır. Ama herhalde tek başına bir sebep olmasa gerek.
Takdir edersiniz ki bir şehrin sosyo-ekonomik yapısı, o şehrin takımının başarısıyla genelde doğru orantılıdır. Hele de bu Trabzonspor gibi şampiyonluk iddiası taşıyan bir takımsa...
Örneğin 1980 yılında fert başına düşen milli gelirde Trabzon, ülkemizdeki iller arasında kaçıncı sırada idi; ve bugün ki durumu nedir?
1980 yılındaki işsizlik oranı ile 2000'li yıllardaki işsizlik oranı nedir? Son yirmi yılda Trabzon en çok göç veren illerden biri olmasına rağmen, ildeki kalan nüfusta işsizlik oranı yine de had safhaya ulaşmıştır.
Bunda günümüze kadar gelen iktidarların da maalesef payı olmuştur. Çünkü Trabzon ili ne bir sanayiî ve ne de bir tarım şehri değildir. Trabzon halkının geneli memur, işçi ve emekli kesiminden oluşmaktadır. Bu kesimin de son yirmi yılda ne kadar gelir kaybına uğradığı malumunuzdur. Maalesef halkımıza yeterli derecede iş sahaları açılamamış, çalışanlarında gelir düzeyleri alt seviyede kalmıştır. Hal böyle olunca otomatik olarak esnaf kesimi de zayıflamıştır. Dolayısıyla halkın Trabzonspor'a olan maddi desteğide azalmak zorunda kalmış ve bu durum kulübümüzün şampiyonlukta yarıştığı takımlara yetişmesi için yapacağı yatırım ve harcamalarda cesaretini kırmıştır.
İlimizden yetişen iş adamlarımız da şartlar gereği yatırımlarının büyük bir kısmını İstanbul'a yapmak zorunda kalmışlardır. Tabîi ki bu olumsuz şartların en başında da nakliye giderlerindeki fazlalık geliyor. Öyleyse bu olumsuzluğun giderilmesi için neden yıllardan beri "tren yolu" konusu siyasilerimiz tarafından konu dahi edilmez?
Saydığımız bu olumsuzluklar elbette ki ülkemizin diğer yerlerinde de ziyadesiyle mevcuttur, ama biz bu kıyaslamaları İstanbul'a göre yapıyoruz. Çünkü ligimizde dört büyüklerin dışında herhangi bir takımımız 3. olduğu zaman çok başarılı, fakat Trabzonspor 2. olduğu taktirde haklı olarak başarısız sayılmaktadır.
Şunu çok iyi bilelim ki Trabzon'a hiç gelmeyen bir vatandaşımızın gözünde şehrimiz çok büyük bir şehir olarak canlanmaktadır. Bizler gurbette Trabzonluyuz dediğimizde bize karşı özel bir alâka gösterilmektedir. Şüphesiz bunda Trabzonspor'un etkisi çok büyüktür.
O halde sevgili Trabzonsporlular, geçmişte bizi bu derece onurlandıran tanımımıza değil ülkemizde, Avrupa da zirveye taşımak istiyorsak, şucu-bucu ayırımı yapmadan bütün değerlerimizi biraraya getirip ayağa kalkalım.
Aksi halde sadece Trabzonspor'a değil, Türk futboluna çok yazık olacaktır. Umutlarımızın gerçek olması dileğiyle hoşçakalın.
