Zulüm değirmeni seni de öğütür bir gün

Bugün, zulüm değirmeni sürekli dönsün diye orta yerde dönüp duruyorsun.
Su taşıyarak dönmesine katkı sunduğun zulüm değirmeni mutlaka mazlumları eziyor, mazlumları öğütüyor demektir.
İnsanlığın tarih tecrübesi ve ilahi mesajlardan öğreniyoruz ki zulüm değirmenine su taşıyanlar günün birinde o değirmenin taşının altına girmekten kurtulamamışlardır.
Vakit varken, can bedende iken bu tecrübelerden ve mesajlardan ders çıkarıp zulüm değirmenine su taşıyanların arasından sıyrılmak, tevbe ve istiğfara sarılmak insan onuruna yakışan davranışlar cümlesindendir.
Zulüm değirmenine su taşıyanlar arasındasın, bazen bizzat suyu taşıyansın, bazen bir su dolu kovasın, bazen de kovaları tutan ipsin, yani zulmün devamı için bir araya getirilen parçalardan bir tanesi de sensin.
Sahip olduğun ilim, sahip olduğun makam ve mevki senin bu su taşıdığın değirmenin bir zulüm değirmeni olduğunun farkına varmana yardımcı olamıyorlarsa faydasız ilim sahibisin ve zararlı makam sahibisin demektir.
Sahip olduğun ilim, ismin önünde taşıdığın unvanlar, Karun serveti ve sarayı ile birlikte yerin dibine batmadan evvel gerçeği görmeni ve hakikati haykırmanı sağlamalıdırlar, yoksa yerin dibine battıktan sonra sıradan vatanlar da; "vay be! iyi ki biz Karun gibi değilmişiz" diyebiliyorlar, yani ilmin farkını ortaya koyabilmelisin.
Karun'un şöhreti, debdebesi, görkemi ilim sahibi olarak, toplumun önündeki insan olarak senin gözünü kamaştırmamalı ve tam bu noktada milletini uyarabilmelisin.
"Kârûn, görkem ve debdebesi içinde, milletinin karşısına çıktı. Dünya hayatına gözünü dikenler: "Ne olurdu bize de, Karun'a verilenin bir benzeri verilseydi. Şüphe yok ki, o ne zengin, ne büyük devlet sahibi!" dediler."
"Kendilerine ilim verilmiş olanlar ise şöyle dediler: Yazıklar olsun size! İman edip iyi işler yapanlara göre Allah'ın mükâfatı daha üstündür. Ona da ancak sabredenler kavuşabilir.
Nihayet biz, onu da, sarayını da yerin dibine geçirdik. Allah'a karşı ona yardım edebilecek yandaşları da yoktu; o, kendini kurtarabilecek kimselerden de değildi.
Ve daha dün, onun yerinde olmayı isteyenler, sarayıyla birlikte Kârûn'un yere batırıldığını görünce, 'Vah bize!' dediler. Demek ki, kullarından dilediğine rızkı geniş tutan, dilediğine de, kısıp daraltarak veren Allah'mış. Ya Allah bize lutfetmemiş olsaydı, hiç şüphe yok ki, bizi de yerin dibine geçirirdi. Vah vah, Allah'tan gelen gerçekleri örtbas edenler, muratlarına eremezlermiş!" (Kasas: 79-82). 
Bütün mesele; Allah'tan gelen gerçekleri örtbas etmemek ve her zaman ve zeminde hakikatleri haykırmaktır.