Ezilen çocuk
sokağa yöneliyor
Sokakta yaşayan çocukların yüzde 62.8'i parçalanmış, yüzde 37.2'si ise birlikte yaşayan ailelerin çocukları. Sokakta yaşayan bu çocuklar sanıldığı gibi kimsesiz değil. Yaş sıralamasına bakıldığında aile içindeki ilk çocuklarda sokağa çıkma eğilimi diğer kardeşlere göre daha fazla. Sosyo-ekonomik yapıya sahip ailelerden gelen çocukların sokağa çıkma nedenleri arasında ailenin ekonomisine katkıda bulunarak, aileyi geçindirme yükünü üstlenmeleri, çocukların aile içi iletişim ve problem durumlarında büyük olmaları nedeniyle sokağa çıkmada daha cesur davranmaları, büyük çocuğun ailede daha çok ezilen konumda olması ve kıskançlık geliyor.
Ailelerinin yanına dönmek istemiyorlar
Sokakta yaşayan çocuklardan yüzde 53.9'u madde bağımlısı olurken, yüzde 46.1'i ise madde kullanmıyor. Çocukların yüzde 56.5'i en az 2 yıl madde kullanıyor, yüzde 20.7'si 3-4 yıl, yüzde 22.8'i ise 5 ve daha uzun süre madde kullanıyor. Bu çocuklara yönelik tedavi uygulanmazsa kullanım süresi uzadıkça yaratacağı sorunlar büyüyor. Özellikle, ağız ve burun çevresinde yaralar, alt ve üst solunum yolu enfeksiyonları, kalp, karaciğer ve böbrek yetersizliğinin yanı sıra psikolojik etkileri de ortaya çıkıyor. Çeşitli merkezlerde tedavi gören çocukların yüzde 33.5'i ailelerinin yanına dönüyor, ancak merkeze ilk geldiklerinde çocuklarınyüzde 10'u yani sokaktaki 10 çocuktan 9'u ailesine dönmek istemiyor.