Almanya’da ırkçı eğilimler giderek büyüyor

İkinci Dünya Savaşından hemen sonra yeniden yapılanan Almanya, ekonomik kalkınmaya öncelik verdi. Bu endüstriyel ve teknolojik kalkınma hamlesi ülkede önemli bir sorunu ortaya çıkardı. Almanya savaşta genç nüfusunun önemli bir kısmını kaybetmişti. Doğurganlık oranı düşük olduğundan sanayide çalışacak nüfusu yeterli sayıya ulaşmamıştı. Bu yüzden Alman Hükümeti gelişmemiş ya da gelişmekte olan ülkelerden işçi alımı yoluna gitti.
Bu işçiler ekonomiye gerekli ivmeyi kazandıracak, daha sonra ülkelerine geri gönderileceklerdi. Bu bağlamda Türkiye ve Balkan Ülkeleri gibi ülkelerden işçi göçü başladı.1960’lı yıllarda ülkemizin dört bir tarafından vatandaşlarımız aileleri olmadan Almanya başta olmak üzere Avrupa ülkelerine çalışmak için gittiler.
İlk dönem, dönmek için çalışan yabancı işçiler (Gastarbeiter) sonraları ailelerini de yanlarına alarak gittikçe kalıcı hale gelmişlerdir. Bu duruma hazırlıksız yakalanan Alman Hükümeti yabancılar için uyum projeleri hazırlamaya başladılar. Bu da ülke içinde yabancıların evlerine dönmesi için ırkçı çevrelerce farklı kampanyalar hazırlanmasına neden olmuştur.
Bu hafta Der Spiegel Dergisi de konuyla ilgili bir haber yayınladı. Irkçılık ve Yabancı düşmanlığının artmakta olduğu açıklanan yazıda, Neo-Nazilerin 20 yıl önce yaptığı Rockstock saldırısına atıfta bulunuldu.
Gegen Vergessen - Für Demokratie adlı yabancı düşmanlığıyla baş etmeye çalışan grubun idarecisi ve 1991-1998 yılları arasında Yabancı İşleri Federal Komisyon Sözcülüğü yapmış olan Cornelia Schmalz-Jacobsen konuyla ilgili tespitlerine yer verilmiş. Jacobsen “Amerika’da değişik isimleri olsa da insanlar, Amerikan vatandaşı olarak algılanır. Bizde soyadı sorulduğunda “Özdemir” cevabı verildiğinde, ülkene geri dön denilir” şeklinde konuya yorum getirmiş.
Artan ekonomik sıkıntılar ve Avrupa Birliğinin temel ekonomik işlevinin hasar görmesi Alman ekonomisini oldukça olumsuz etkiledi. Gerek Doğu Berlin’in ülkeye katılması için katlandıkları mali bedel, gerekse Euroya geçişteki mali sorumluluk bu süreçte hızlandırıcı etkisi yaptı.
Alman sanayi devleri yüksek maliyetli üretimi kompanze etmek için dışarıda yatırımlara başladı. Önceleri eski Doğu Bloku ülkelerine kayan yatırımlar en son Çin topraklarında kendine yer buldu.
Zayıflayan ekonomik yapıda ilk işten çıkartılan kişiler ülkedeki yabancı işçiler oldu. Tüm bu gelişmeler sonucunda Alman Hükümetinin temel sosyal haklara getirdiği sınırlamalar işin tuzu biberi oldu. Hem işsizlik maaşı hem de çocuk parası uygulamalarında yapılan menfi değişiklikler gurbetçilerimizin bütçesini olumsuz etkiledi.
Hem ekonomik hem de sosyal anlamda dışlanan Türk nüfusun bir kısmında şimdiden “geri dönüş” konuşuluyor. Gençlerin Neo-Nazi çeteleri tarafından çeşitli bahanelerle tehdit edilmesi, saldırıya maruz kalmaları ailelerini de düşündürüyor. Batı toplumunun içinde olmanın getirdiği içki-uyuşturucu gibi alışkanlıklardan evlatlarını kurtarmaya çalışan Türk toplumu,  yabancı düşmanlarının potansiyel saldırılarına hedef olmanın endişesini yaşıyor. Türk Hükümetinin, diğer dış politika konularında olduğu gibi bu konuda da Batı tarafında yer alma dürtüsü Avrupa’daki Türkleri kendi başının çaresine bakma yoluna itiyor. Hükümetimizin de onlara en büyük tavsiyesi “Alman vatandaşlığına geçin ve uyum sürecine tam teslim olun”.