Düşünen toplum olmak

Düşünmeyen bir toplum olduk çıktık. Ya da düşünmeyelim diye milletimiz ekonomik, sosyal ve ahlaki her türlü sıkıntıya politikacılar tarafından sürüklendi.

Düşünen bir toplum olsaydık, iktidara gelmek için ABD 'den ve Yahudi lobilerinden icazet alan hükümetler iktidara gelebilir miydi?

Düşünen bir toplum olsaydık, AKP her türlü tavizi AB'ye verebilir miydi?

Düşünen bir toplum olsaydık, II. Din şurasında "Dinler arası diyalog yapılırken bir dinin diğerinden üstün olduğunu iddia etmek en büyük dinsizliktir." Diyen kişilere diyaneti emanet edebilirler miydi?

Düşünen bir toplum olsaydık, 11 Mehmetçiğimizin başına ABD çuval geçirebilir miydi?

Düşünen bir toplum olsaydık, ülkemizde kilise evleri açılabilir miydi?

Düşünen bir toplum olsaydık, 30 bin vatandaşımızın katili Apo, İmralı'da yan gelip yatabilir miydi?

Düşünen bir toplum olsaydık, ülke topraklarımızın %15' inin satılabilir miydi?

Düşünen bir toplum olsaydık, bu işsizliğe, bu yoksulluğa ve bu ekonomik sıkıntılara rağmen karşımıza geçip ekonomiyi tozpembe gösterme cesaretini gösterebilirler miydi?

Düşünen bir toplum olsaydık...

***********

Azmedince...

Japon çocuğun tek hayali çok ünlü bir karateci olmaktı. Fakat ailesi buna izin vermezdi.

Bir gün talihsiz bir kaza sonucu çocuk sol kolunu kaybetti.

Ailesi çocuğun moralinin çok kötü olduğunu görünce ona bir karate hocası tuttu. Hoca ilk dersinde çocuğa karsısındakini sağ koluyla tutup üstünden savurmayı gösterdi. Hatta ikinci, üçüncü ve sonraki bütün derslerde hep aynı hareketi yapıyorlardı.

Çocuk bir gün hocasına "hocam ben çok sıkıldım, artık başka hareketlere geçsek" dedi. Hoca ise bunu kabul etmeyerek, "dünyada bu işi en hızlı yapan kişi sen olmadıkça bitirmeyeceğini" söyledi.

Bir süre sonra çocuk o kadar hızlanmıştı ki, hocasını bile göz açıp kapayıncaya kadar yerden yere vuruyordu.

Bir gün hoca elinde bir kâğıtla geldi. Kâğıtta çocuğun gençler karate şampiyonasına katılabileceği yazıyordu. Çocuk çok şaşırdı.

Ertesi gün salonda ilk rakibinin karşısına çıkacakken heyecanla hocasına sordu, "hocam bu iş nasıl olur? Ben sadece tek hareket biliyorum kesin kaybederim". Hocası ise "sen sadece hareketi yap" cevabını verdi.

Çocuk ringe çıktı ve hareketiyle rakibini eledi. Hatta tek hareketle finale kadar çıktı. Finalde karşısında kendisinin iki katı birisi vardı. Önce çok korktu ama gene bildiği hareketi yaparak son rakibini de yendi ve şampiyon oldu.

Sevinçle hocasının yanına koştu ve sordu "hocam nasıl olur anlamıyorum, sadece bir hareket biliyorum, tek kolluyum ve şampiyon oldum".

Hocası çocuğa baktı ve dedi ki, "senin yaptığın hareket karatedeki en zor hareketlerden biridir. Ve bir tek savunması vardır. O da, rakibin sol kolunu tutmaktır."