Ekonomik krizler bir sınama mı?

Türkiye İstatistik Kurumu'nda (TÜİK) görevli bir okurumuz ekonomiyle alakalı hepimizi ilgilendiren önemli sorular sormuş ve önemli tespitlerde bulunmuş, dilerseniz bu yazımızda bu sorulara cevap vermeye çalışalım.Soru: MB Başkanı Durmuş Yılmaz, "2002 yılından bu yana finansal alanda çok sayıda reformlarla sağlamlaştırılan finansal sistemin sağlamlığı, yaşanan şoklarla sınanmaktadır." diyor. Bu sınamanın daha düşük maliyetlisi yok mu?Türkiye'de yaşanan krizler ülkemizin ekonomik durumunu sınamaktadır, ama bizim açımızdan olumlu manada değil. Öncelikle bu krizlerin, uygulanan dışa bağımlı, yanlış politikaların neticesi olduğunu vurgulamalıyız. Özellikle son yıllarda çıkan krizlerde yabancı sermayenin ani giriş ve çıkışlarının etkisi büyüktür. Ülke kendi parasını ve kaynağını bir kenara koymuş ve yabancı sermayeye muhtaç edilerek dış şoklara karşı kırılgan hale getirilmiştir. Böylece ekonomimizdeki bu kırılganlığı, ülkemiz üzerinde siyasi hesapları olan yabancılar, taleplerini yerine getirmemiz konusunda maşa olarak kullanmaktalar. Yani ortada bir sınama var, ama bu sınamayı yapan küresel sermayedarlar. Ülkenin kırılganlığını ölçmeye çalışıyorlar. Bu krizler neticesinde oluşan dalgalanmalardan da yüksek düzeyde karlar sağlayarak, ülkemizdeki emeği, üretimi, alınterini bir çırpıda eritiyorlar; siyasi talepleri ardı arkasınca sıralıyorlar, koparabildikleri kadar taviz koparıyorlar, yerli işbirlikçileri daha fazla köşeye sıkışmasın diye de yine faizli borçlar vererek ekonomi sanki düzelmiş havası veriyorlar.Bizim siyasilerimiz de MB Başkanı'nın ifade ettiği gibi bir takım sözlerle kendilerini avutuyorlar.Elbetteki, daha düşük maliyetli sınama yapmak mümkün. Esasen herhangi bir sınamaya da gerek yok, çünkü dış ticaret açığı ve cari açık, ülkenin borç durumu, ithalat-ihracat rakamları, milletin satın alma gücü, güven endeksleri? gibi ekonomik göstergeler ekonominin durumunu zaten göstermektedir.Soru: 10 yılda %7-8 büyüme hızı ile Yunanistan ve Portekiz seviyesine ulaşılması hedefi hiç de cazip bir hedef değil, değil mi?Şu an Türkiye'ye Yunanistan, Portekiz ya da başka bir ülkeyi, hatta AB ve ABD'yi bile bir model, bir hedef göstermek yanlıştır. Bugün AB ve ABD ekonomisi tıkanmıştır. İşsizlik ve gelir dağılımlarındaki dengesizlik rakamları bunun ispatıdır. Eğer ülkemizde Prof. Dr. Haydar Baş Bey'in ortaya koyduğu, yüzlerce akademisyen tarafından da takdir edilen ve de bu aziz milletin özüne ait olan Milli Ekonomi Modeli uygulanırsa Türkiye bu ülkelere de model olacaktır. Milli ekonomi modeli, tüketim yanlı bir anlayış getirerek, sunduğu geniş pazar imkanı ile üretimi tetiklemektedir. Bu manada tam istihdamı, gelir dağılımındaki dengeyi ve sürekli büyümeyi sağlayabilecek tek modeldir.Bir hedef belirlenecekse, bu başkalarının uygulayıp da çıkmaza girdiği modeller değil de, bize ait olan ve kendi paramızı, emeğimizi ve kaynaklarımızı devreye koyabileceğimiz milli bir model yani Milli Ekonomi Modeli olmalıdır.TÜİK'te görevli okurumuz, e-mailinde şu önemli tespitlerde bulunuyor:"Yapısal olarak cari açık veren ekonomi, daha yüksek cari açıkların sürdürülebilmesi, uzun vadeli borç ve doğrudan yabancı sermaye yatırımlarıyla cari açığın finanse edilmesiyle devam ettirilmiş! Bu bir risk yönetimi konusu olması belki ekonomi'yi idare ettiklerini zannedenlere heyecan kazandırmış olabilir; ancak geçinme derdi her geçen gün artan biz tüketiciler için hiç de heyecanlı değil."Evet. Okurumuz gayet önemli bir noktanın altını çizmiş. Fildişi kulelerde yaşayan ve para ile para kazanan, ülkenin emek ve üretimini kendinde toplayan azınlık bir kesim ve onlara rant sağlayan ve kendi de bu ranttan nasibini alan ekonomi idarecileri, masabaşında hazırlanmış makro ekonomik rakamlarla mutlu olurken ve de çoğunluğun gözünü boyarken, ayakları yere basan reel piyasalar ve vatandaşın ekserisi her geçen gün artan bir düzeyde geçim sıkıntısı çekmektedir. Bu ekonomik gidişat bir kara delik gibi kendi kendimizi yok etmektedir. Geminin batması durumunda kaptan da boğulur, tayfa da, birinci sınıf yolcu da diğerleri de. Zaten bu rant ekonomisini uygulayan ve tıkanan Batı ülkeleri yeni metotlar aramaktadırlar. Prof. Dr. Haydar Baş Bey'in Nobel Ödülüne aday gösterilmesinin sebebi de budur. Sayın Baş bu tıkanıklığı aşabilecek tüketim yanlı bir model geliştirmiştir.  Pazar olmadan üretimin ne anlamı var. Haydar Bey'in modeli sosyal devlet projeleriyle milletin alım gücünü arttırmakta ve doğal bir pazar oluşturmaktadır. Bu modelde, tüketim kabiliyeti kazandırılmış bir tüketici kesimi planlanmaktadır. Yani vatandaşın cebine para koymak ekonomik bir gerekliliktir ve ekonomik bir kazanımdır. Bu, atıl durumda olan kitlelerin ekonomik bir nimet olarak kazanılmasıdır. Batı ekonomistleri talebin artmasını bir tehlike olarak görmekte ve ekonomi politikalarını talebin kısılması noktasında oluşturmaktadır. Sayın Baş ise insanların ihtiyaçlarını karşılayabilecek düzeye ulaşmasını ve bu noktada taleplerinin artmasını ekonomide olmazsa olmaz olarak ifade etmektedir. Çünkü talep olmadan üretimin hiçbir anlamı yoktur. Bastırılmış talep ve stoklarda biriken mallar ekonomiye hiçbir kazanç sağlamamaktadır ve zaten bugün gerek dünyada gerekse ülkemizde ekonomik tıkanıklığın sebebi de budur. Nereden bakarsanız bakın ekonomik çözüm göstergeleri hep Sayın Haydar Baş Bey'in Milli Ekonomi Modeli'ni işaret etmektedir. Aklın yolu birdir, ama gerçekten akıllı olanlar için.