Görüştü, görüştüm, görüştüler

Bülent Arınç'ın; Biz teröristle pazarlık yapacak kadar alçak ve namussuz değiliz" yine Başbakan Erdoğan'ın bu iddialar üzerine "İspatlamayan alçaktır, şerefsizdir vs." söylemleri hafızalarımızda her geçen gün güncelleniyor. Çünkü ülkemizde şu an geçici olarak depremi konuşsak da, asıl gündem terördür, teröristtir, teröristle yapılan müzakerelerdir, yapılmak istenen Anayasanın bu terör hareketine bakış açısıdır. Ekonomi, işsizlik, zamlar bile artık ikinci planda. Artık yüzleşme zamanı. Artık karşımızdaki yüzlerin altındakini görme zamanı. Sıfırdan devraldıkları terörü yaptıkları söylem, icraat ve açılımlarla bugünlere taşıyan bir iktidar. Slogan neydi? Artık analar ağlamasın. Ağlamayan ana kaldı mı? Kalmadı. İktidarın terörle müzakeresinin (pardon) mücadelesinin temel mantığı neydi? Bu kanın durması için gerekirse şeytanla bile görüşürüm, mantığı. Şeytanla bile görüşme cesaretini (!) sergileyen iktidar anlayışının PKK ile görüşmesinden daha doğal ne olabilir ki?Ortaya çıkan tablo PKK ve onun iç ve dış uzantıları hükümetten umudunu kesmiş vaziyette. Çünkü bu kadar azgın bir konuma gelmiş bir örgüte ve onun isteklerine "evet" diyebilecek bir iktidarı, bu millet anında süpürür, süpürülmesi de lazımdır. Hükümette bunun farkında. Cumhurbaşkanı "intikamdan" bahsediyor. Başbakan "Habur anlayışının bittiğinden" bahsediyor vs. Tabi herkes konuşunca teröristte konuşuyor. İran'la karşı karşıya getirilmek istendiğimiz bir "Karayılan" vardı ya! İşte o yılan ROJ TV'de açıklamalar yapıyor. MİT, PKK kasetini anlatıyor. Hükümet o görüşmeyi devlet yaptı dese de, Karayılan "Görüşmelerde sadece MİT yoktu, devlet-hükümet yetkilileri de vardı. Protokolleri de 10 Mayıs'ta devlet bize getirdi" diyor.Aynı TV'ye MİT'le PKK adına görüşen Zübeyir Aydar çıkıp, Karayılan'ı doğruluyor. Hatta "2002 genel, 2004 yerel, 2007 genel, 2009 yerel, 2010 referandum, 2011 genel seçimleri sürecinde AKP arabulucular gönderdi ve ateşkesler ilan edildi. Seçimleri kazanınca verdiği sözleri unuttu" diyor. Hani hep derler ya! Aksi ispatlanıncaya kadar herkes suçsuzdur. Evet, doğru. Ama birde ters önergesi var bu işin; Aksi ispatlanıncaya kadar süreçteki herkes zanlıdır.  Zübeyir Aydar bu iddialarını ilginç (!) yorumlarla anlatıyor ve diyor ki; (yukarıda bahsedilen) AKP bu seçimleri kazandı. Bu süreçler gerillanın fedakârlığı üzerine kuruldu. Ancak AKP bu süreçleri doğru değerlendirmedi. Sadece AKP ihtiyacı olduğunda PKK ile görüşme, ihtiyacı olduğunda söz verme, ama sözünde durmayarak bu dönemleri sadece zaman kazanma olarak değerlendirdi. Yani fırsatçılık yaptı." Yani bu ülkeye ve yaşadığımız terör olaylarına "Fransız" kalmış birisi, bu açıklamaları okusa der ki; Terörle mücadelede ki, bu anlayışın amacı analar ağlamasın değil, tekrar iktidar olalım, mantığıdır. Şimdi bir daha hatırlayalım; Başbakan Tayyip Erdoğan 23 Ağustos 2010'daki Kayseri mitinginde teröristle müzakere iddiaları şiddetle yalanlayarak, muhalefete ağır sözler söylemişti: "Şu söyledikleri lafa bak. Hükümet, Kandil ile anlaşıyormuş. Edep, edep. İddia sahibi iddiasını ispatla mükelleftir. Eğer bunu ispat edemezseniz, bu şerefsizliktir, bu alçaklıktır. Bu hükümet hiçbir zaman terör örgütü ile masaya oturmamıştır, oturmaz. Bunu böyle bilesiniz. Ama bunlar ne Başbakan'ın söylediğine inanırlar, ne Milli Güvenlik Kurulu'nun açıklamasına inanırlar, ne AK Parti Genel Merkezi'nin yaptığı açıklamaya inanırlar. Bunlar neye inanırlar, Kandil Dağı'na inanırlar."  Şimdi biz kime inanalım? Başbakan, bize inanmazlar, kandile inanırlar, diyor. Ortaya bir kaset düşüyor ve Erdoğan, PKK-MİT görüşmesi basına sızınca, müzakere yapıldığını itiraf ediyor. Ama hükümet değil, devlet görüştü, diye ekliyor. Sonra Erdoğan'ın (hükümetin) sözcüsü çıkıyor "Gerekirse şeytanla bile görüşürüm" diyor. Şimdi kime inanalım? Görüşmedim deyip sonra kabul edenlere mi? Yoksa bizimle gelip, görüştü diyenlere mi? Zor bir denklem! Ama sonuç kesin, görüşmüşler?