İrade Çatışması!

Türkiye'de bir irade çatışması var mı? Bu sorunu cevabını verebilmek için mevcut konjonktüre bir göz atmamız gerekmektedir.

Türkiye etrafındaki gelişmelerden bağımsız kalamayacağı ve bu gelişmelere kayıtsız olamayacağı için mevcut hükümet ve geçmiş hükümetler tarafından bazı duruşlar ortaya konulmuştur. Türkiye'nin iç ve dış politikasını yakından ilgilendiren bazı anlaşmalar maalesef bu hükümetler tarafından Türk milletinden gizlenmiştir.

AKP hükümeti de son günlerde bazı gizli anlaşmalar yapmaktadır. Bu anlaşmaların milletten gizleniyor olması Türk milletiyle AKP arasında yaşanılan bir irade çatışmasını ortaya koyması bakımından çarpıcıdır.

Bu anlaşmaların ilki İncirlik meselesinde gündeme geldi. ABD'nin talepleri doğrultusunda İncirlik'in kullanım süresi AKP hükümeti tarafından bir yıl daha uzatıldı. Basına yansıyan demeçlerde "ABD'nin tüm talepleri bu kararnameyle karşılandı" denildi. Burada işin asıl ilginç olan tarafı bu kararnamenin Türk milletinden ve hatta çoğunluğunu AKP'nin oluşturduğu meclisten bile gizlenmiş olmasıdır.

İkincisi de yine İncirlik kararnamesi ile aynı zamana denk gelen, Dışişleri Bakanı Abdullah Gül'ün Ermenistan ile imzaladığı 9 maddelik gizli bir anlaşmadır. Türkiye'den sözde soykırımı tanımasını isteyen, Azerbaycan'ın Karabağ bölgesini yıllardır işgal altında bulunduran Ermenistan ile nasıl böyle bir anlaşma yapılabildiği ayrı bir konu olmak üzere, benim asıl dikkatinizi çekmek istediğim nokta bu anlaşmanın da incirlik kararnamesinde olduğu gibi Türk milletinden ve hatta meclisten gizli tutularak imzalanmış olmasıdır.

Bu gizli kararnameler ve anlaşmalar ne AKP için ne de Türk siyaseti için ilk değildir ve millete rağmen hükümetler olduğu müddetçe bekli de son olmayacaktır. Bu şekilde gizli anlaşmalarla Türk milletinden ve milletin seçerek meclise gönderdiği vekillerden bile gizlenerek bazı adımların hükümetler tarafından atılması, hükümet olan iradelerle Türk milleti arasında bir irade çatışması olduğunu veya böyle bir irade çatışmasının yaşanmasından korkulduğunu göstermektedir.

Bu irade çatışması yalnızca Hükümet ile millet arasında yaşanmıyor aynı zamanda meclisi oluşturan vekillerle hükümet arasında da yaşanıyor. Çünkü incirlik ve Ermenistan anlaşmalarında olduğu gibi pek çok şey vekillerden bile gizleniyor.

Kendilerini oylarıyla iktidara taşımış olan Türk milletinin tepkisinden korkarak böyle gizli saklı işler yapılıyor olması, milletimizi daha da tedirgin etmektedir. Acaba hükümet, kendi vekillerinin ve Türk milletinin kabul etmeyeceği anlaşmalarda hangi şartlara imza atmaktadırlar? Bu ve benzeri sorular elbet bir gün cevap bulacaktır.

Türk milletini yaşadığı ekonomik ve sosyal problemlerden başını kaldıramamasından istifade ederek, hükümet tarafından demokratik ve hukuk devletinin ilkeleriyle bağdaşmayan bu türlü adımlar atılmaktadır.

Netice olarak şunu söyleyebiliriz ki, Türk milletiyle geçmişte çatışmaya cesaret edebilmiş iç ve dış güçler nasıl mağlup olma kaderiyle karşı karşıya geldiyse günümüzde milletle çatışmayı göze alanları da aynı kader beklemektedir.

Türk milletini özlediği günlere kavuşturacak olan iradeyi temsil eden lider, milletle çatışmak için değil millete hizmet etmek için iktidara gelecektir ve Türk milletinin çıkarlarıyla çatışan hiçbir anlaşmaya "evet" demeyeceği için de gizli anlaşmalar yapmak zorunda kalmayacaktır.