Milli devletlere küresel savaş

“Sorunlar küreselleşti, çözümler de küresel olmalıdır” teziyle, milli devletlere ve milli politikalara küresel bir savaş açıldı. Bu savaşı açan, küresel kapitalist sistem taraftarları,  birçok kişi ve kuruluşları da yanına almayı başardı. Türkiye de, “küresel ağlar, herkesi bağlar” sloganıyla, bu savaşa katılanlar arasında. Ekonomimizi kurtarmak (!) için Dünya Bankası’ndan gönderilen Kemal Derviş, bu savaşın öncülerindendi. Ekonomi yönetimini ele aldığında ilk verdiği demeçlerden biri şöyledir: “Türkiye’de yaşanan ekonomik sorunlar küreseldir.” Bu demeci veren Kemal Derviş’e hiç kimse, “sorunlar küresel, çözümler de küresel olacağına göre, milli ekonominin yönetimine niye talip oldunuz?” diye sormadı. Çok geçmeden Kemal Derviş’in görevinin, milli ekonomiyi küresel ekonomiye bağlamak olduğu anlaşıldı. Onun uygulamalarına karşı çıkanlar “çağdışı” yaftasıyla yaftalandı. Milli politikaları savunanlara niçin bu yafta vuruldu? Güya, Kemal Derviş’in uygulamaları çağın, yani küreselleşmenin gereği idi. Yıllarca Dünya Bankası’nda çalışan Prof. Dr. Oktay Yenal, bu konuda şöyle der: “İçine düştüğümüz bu onur kırıcı durumu küreselleşmenin kaçınılmaz gereği gibi gösterme çabaları, gerçeklerden uzaktır ve ülkemiz aydınları için 1920 mandacıları kadar talihsizliktir.”
Kemal Derviş ve Ceren Özer’in kaleme aldığı “Daha İyi Bir Küreselleşme: Meşruiyet, Yönetişim ve Reform” adlı kitapta, özetle “küresel ekonomide ABD patronluğuna nasıl meşruiyet kazandırılacağı” anlatılmaktadır. Küresel ekonominin devlet olarak patronu ABD görünmektedir. Ama asıl patron, ABD’yi de yönlendiren, perde arkasından idare eden finansal kurumlardır. Bu kurumların gücünü, ABD başkanlarından Franklin Roosevelt, 1933’de yazdığı bir mektupta şöyle anlatır: “İşin gerçeği şu ki, (bunu sen de ben de biliyoruz) büyük merkezlerdeki finans kurumları yönetime sahip olmuşlardır.” Kemal Derviş’in dünya patronu diye takdim ettiği ABD işte budur. Onun bir görünen, bir de görünmeyen yüzü vardır. Görünen yüzler, o görünmeyen yüzler olan finansal kurumlardan emir alırlar.
Küresel sermayedarlar, küresel bir devlet ve küresel vatandaşlık için çalışıyorlar. Dünyanın ünlü borsacılarından Soros, bu düşünceyi şöyle ifade eder: “Milliyetçilik sadece düşmanlığa, tahribe, ırkçılığa ve savaşa sebep olur. Milliyetçiliğin yapıcı bir yöne sahip olması bile imkânsızdır. Öyleyse milli devlet yıkılmalı ve yerini tüm dünyada egemen olacak bir güce bırakmalıdır.” Soros bu gücü de şöyle tanımlıyor: “Britanya İmparatorluğu’nun çağdaş bir türü olacak, yeni bir dünya imparatorluğu yani küresel bir devlet kurulmalı ve düzeni sağlamalıdır.” Milli devletlere savaş açan küresel ekonomi savunucularının nihai hedefi sözünü ettikleri küresel devlettir. Nihai hedef, o olmakla beraber şimdilik şu kanaatte karar kıldılar: Küresel ekonomiyi oluşturduk, ama ne kadar zayıflatmış olsak da, milli devletler yine gücümüze müdahale etme yeteneğine sahiptirler. Onlar olmadan da olmaz. O halde, yapmamız gereken iş, onları yok etmek değil, amacımız doğrultusunda kullanmaktır. Milli devletlere olan ihtiyaçlarını ortadan kaldıramayınca, milli devletlerden yararlanma yolunu seçtiler. Küresel kapitalist sistem, ayakta duracaksa bu, ancak ve ancak milli devletler sayesinde duracaktır. Bunun üzerine küresel sermayeyi koruyacak “bekçi devlet” anlayışını getirdiler. Bekçi devlet, küresel sermayeyi koruyacak, bu da yeterli değil. Krize girdiğinde de imdada koşacaktır. “Yeni” dedikleri anlayış, işte budur.
Robert Cox, “milli sınırların öneminin sürdüğünü, fakat bu sınırları aşan bir ekonomik alanın var olduğunu” söylüyor Cox’a göre, sınırları aşan ekonomik alanı yok etmenin yolu, milli ekonomiye sahip olmaktan geçer. Milli devletler, bu imkânı istedikleri zaman, istedikleri şekilde kullanabilirler. Yeter ki, milli devletlerin idarecileri, bu iradeyi gösterebilsinler. Milli devletleri güçsüzleştiren en önemli olgu, paranın milli devletlerin kontrolünden çıkmasıdır. Milli devletler, milli paralarını milli bağımsızlıkla eşdeğer görürlerse, küresel kapitalist sistemin temeline dinamit koymuş olurlar. Bunun nasıl yapılacağını öğrenmek isteyenler için kaynak, “Milli Ekonomi Modeli”dir.