Vatanı “satılık emlak” görmek

AKP hükümeti, mirasyedi evlat gibi vatan topraklarını satıp satıp kendine sermaye yapıyor. Satılmadık bir şey bırakmamalarına rağmen borçlar da azalmıyor, bilakis artıyor.
AKP iktidarı döneminde “satılan vatan toprakları” hakkında Zonguldak Milletvekili Ali İhsan Köktürk, bir soru önergesi veriyor. “Ecnebilere satılan vatan”ın “resmi olan kısmı”nın miktarını Çevre ve Şehircilik Bakanı Erdoğan Bayraktar cevaplıyor. Resmi rakamlar şöyle:
Tapusu ecnebilerin cebindeki vatan
30 Kasım 2002 ile 13 Aralık 2011 tarihleri arasında Türkiye’de, tapuları gerçek veya tüzel ecnebilere devredilen vatan toprağı ve gayr-ı menkulün “resmi toplamı”, 75 milyon 893 bin 700 metrekare…
30 milyon 447 bin 810 metrekare olan taşınmaz, 2 bin 197 tüzel kişiye (şirket, banka, yabancı temsilcilikler ve 4875 sayılı yasaya tabi yabancı sermayeli şirketler) satılıyor.
30 milyon 186 bin 277 metrekarelik taşınmaz ise, 2 bin 567 tüzel kişiye, yani sermayesi kısmen veya tamamen yabancılara ait olan ama “yabancı sayılmayan” ve 4875 sayılı kanuna göre kurulan şirketlere devrediliyor.
Ecnebilerin kelepir fiyatına üzerine kondukları vatan toprağı, 2002’de 1 milyon 280 bin 615 metrekare iken, bu rakam 2011’de 18 milyon 402 bin 131 metrekare oluyor.
Resmi kayda girmeyen satışlar da var
Vatan topraklarını ecnebilere devretme hızı katlanarak artıyor.
Köy senetleriyle satılanlar… Yorgo Andreadis’in “Gizli Din Taşıyanlar” diye nitelediği ecnebilerle bağlantılı kimi etnik kimlik sevdalısı İslamcılar üzerine tescili yapılanlar… Maden arama ruhsatı gibi çeşitli ruhsatlarla 49 ila 99 yıllığına kiralananlar ise bu miktarın dışında…
Yabancı gerçek ve tüzel kişiler tarafından satın alınan topraklarda en gözde yerler, ülkemizin sahilleri…
Tapularını alan ecnebilerin ilk üç sıralaması şöyle: 28 bin 553 Alman, 35 bin 657 İngiliz, 10 bin 868 Yunan…
Yağma Hasan’ın 2B böreği
AKP hükümeti son yasal manevrayla, toplam 473 bin 419 hektarlık 2B arazisinin satılmasının altyapısını hazırlıyor.
Antalya, Balıkesir, Samsun, Mersin, Ankara, Muğla, İstanbul, İzmir, Eskişehir, Kırklareli, Tekirdağ, Manisa ve Bursa gibi iller Yağma Hasan’ın yeni 2B böreği…
Yabancıların “para” diye verdikleri şey, “gerçekten karşılığı olan banknot” bile değil… Darphaneyi çalıştırıyorlar, boyalı kağıdı “döviz” diye ellerimize tutuşturup “vatan topraklarımız”ın tapusuna konuyorlar.
Milli Ekonomi Modeli’nin sahibi Prof. Dr. Haydar Baş bey, yılardan beri bu vahim gidişata dikkat çekiyor, bu badireden kurtulmanın çözümlerini ortaya koyuyor.
Verdikleri banknot para bile değil
Görmüyor musunuz, dipten sarsılan Amerika ve dağılmaya yüz tutan AB üyesi devletler başta olmak üzere Haçlı dünyası, borç batağına saplamış vaziyetteler. Borç ve cari açıkta debelenip batanların “banknot”larının karşılığı mı olur?
Lakin vatanı “satılık emlak” olarak algılayan Türkiyeli aymazlar, bu gerçeği fark edemiyorlar.
Medeniyet değerlerini “dinlerarası diyalog” ve “medeniyetler ittifakı” yalanlarıyla yüreklerinde yitirenler, şüheda kanıyla sulanmış mübarek topraklarımıza aidiyetlerini yitirmişler, vatanlarını yüreklerinde ecnebilere devretmişler.
Bu gidişatın hiçbir kitapta yeri yok
Bu vaziyetin ne siyasette yeri var, ne iktisatta, ne dinde, ne medeniyetimizde… Hiçbir kitapta yeri yok!
Zira vatan alelade bir toprak parçası değildir… Vatanı olmayanın dini-imanı kalmaz. Özgürlüğü, insanlığı, namusu, şerefi kalmaz. Her şeyi ayaklar altına alınır.
Tüm hakların ve mukaddesatın hayat bulduğu ve yaşandığı alan olan vatanın korunması için can vermek, Müslüman insanı peygamberlikten sonraki en yüce rütbe olan “şehitlik” mertebesine eriştirir.
Nitekim İslam peygamberinin müjdesi açıktır: “Malını, namusunu, dinini ve canını korurken öldürülen şehittir.” (Buhari, Sahih, Mezalim, 33; Müslim, Sahih, İman, 226; Tirmizi, Sünen, Diyat, 22, 31).
Elindeki malını-tarlasını almak isteyenlere karşı nasıl davranması gerektiği hususunu soran sahabiye cevap olarak, alemlere rahmet Hz. Muhammed son noktayı şöyle koyar:
“Ne pahasına olursa olsun malını-toprağını korumak için mücadele et; ya canını verir şehid olursun veya malını kurtarır sahip olursun!” (Müslim, Sahih, İman, 225; Nesai, Sünen, Tahrim, 21).
İslam alimlerinin de temel görüşü nettir: “Müslümanların canlarını ortaya koyarak fethettikleri hiç bir arazi, gayri Müslim ecnebilere satılamaz, gayr-ı müslimler satın alamaz.”
Ahmed b. Hanbel’e göre “Ecnebi gayri müslimler, öşüre tabi bir araziyi kiralayamazlar bile.” (Bkz. El-Muğnî, c. 2, s. 592) İbn Hanbel “Medine ulemasının bu konuda isabetli görüşü var. Onlara göre bir gayr-i müslimin öşre tabi bir araziyi satın almasına izin verilmez” der (Bkz. El-Muğnî, c. 2 s. 593)
İmam-ı Malik’in “Bu durumdaki gayr-i müslime satın aldığı yeri tekrar geri satması emredilir” dediği nakledilmiştir ki, İmam-ı Şafiî de bu görüştedir (Mâlik b. Enes, el-Müdevvene, IV, 273 vd, Bağdat 1970). Hatta İmam Şafi ve Hanbelilerin büyük alimi İbn Hamid, bu topraklar ekilip biçilmeyen ölü topraklar bile olsa, gayr-ı Müslimlere satılamaz, der (Bkz. İmam Şafiî, El-Ümm, c. 4, s. 14-15).
Bu konuda İbn Teymiye bile, “ahir zaman alameti Türkiyeli İslamcılar”dan on gömlek daha öndedir; İslam topraklarının gayr-ı müslimlere satılmasına cevaz vermez. 80’ öncesi Türkiye’sinde İbn Teymiye üfürükleriyle milletimizin imanını kasıp kavuran radikal mücahitler ve İslamcı allame, şimdilerde ne de kolay Amerika’nın Ilımlı İslam aşısıyla şühedanın kanları ve evliyaullahın nefesiyle yoğrulmuş Anadolu topraklarının gayr-ı müslim ecnebilere satabiliyorlar, satılmasını iftiharla savunabiliyorlar, göz yumabiliyorlar?!
Haçlılara “emlak komisyonculuğu yapanlar”dan kimseye hayır gelmez.
Türk milleti bu gerçekleri fark etmezse, elinde ne vatanı kalır, ne medeniyeti, ne dini, ne de insanlığı… Her şeyini kaybeder.