Resûlullah'ın (sav) süt annelerine olan saygısı

Peygamberimiz (sav) doğduğunda süt anneye verilmişti. Süt emziren annelerden biri de Süveybe Hatun'dur. Halime annemize verilmeden önceydi. Süveybe Hatun bir kaç gün emzirmişti. Ebû Leheb'in cariyesi olan Süveybe Peygamberimizin amcası Hz. Hamza'yı da emzirdiğinden aynı zamanda Resûlullah Efendimiz Hz. Hamza ile süt kardeş olmuştur.

Resûlullah Efendimiz süt annesi Süveybe Hatun ile yakından ilgilenmişti. Hz. Hatice annemizle evlendiğinde kendisini üç gün emziren süt annesine hürmet eder, ikramda bulunurdu. Hz. Hatice annemiz de Süveybe Hatun'u Ebu Leheb'den satın alarak kurtarmak istemiş lakin Ebu Leheb vermemiştir. Peygamberimiz Medine'ye hicret edince kendiliğinden azad etmiştir.

Resûlullah Efendimiz Mekke'ye geldiğinde Süveybe Hatun'un vefatını öğrenince yakınlarından sağ olanı sormuş, kimse kalmadı cevabını alınca müteessir olmuştur.

Süveybe Hatun'dan sonra "Halime" annemizin yanında kalan Peygamber Efendimiz "Hz. Halime"ye "anneciğim, anneciğim" diyerek hitap ederdi. Sırtındaki ridasını çıkarıp altına serer, ihtiyacını gidermeye çalışırdı" (Diyanet Aylık Dergi Nisan 1997 sayı 76 Prof. Durak Pusmaz).

Bir seferinde Hz. Halime annemiz Resûlullah'ı (sav) görmeye gelmişti. Efendimiz Halime annemizin mallarının telef olduğunu öğrenince 40 koyun ve binmeleri için de bir deve hediye etmiştir.

"Halime annemizi göremediği zaman onu tanıyıp bilenlere rastladıkça süt annesini sorardı. Bir defasında vefat haberini duyunca, mübarek gözlerinden yaşlar akmıştı" (A.g.y).

"Resûlullah, Halime annemizin vefatından sonra yakınlarına ikramda bulunurdu. Onlar da, Sen küçükken de büyükken de ne güzel kefil olunansın" (Sahabiler Ansiklopedisi, s. 263).

* * *

Peygamberimizin (sav) annesi Ebva köyünde vefat edince dadısı Ümmü Eymen alıp bağrına basmıştı.

"Ümmü Eymen Peygamber Efendimizin ileriki yaşlarında da sevinciyle sevinir, üzüntüsüyle üzülürdü" (a.g.y).

İbn-i Abbas'tan rivayet edilmiştir. Resûlullah'ın küçük kızı ölüm döşeğinde iken Resûlullah çocuğu kucağına almış, elini çocuğun üzerine koymuştu. Çocuk inliyordu. Resûlullah (sav) ağladı. Ümmü Eymen de ağladı. Hz. Peygamber Ümmü Eymen'e;

-Resûlullah yanında iken niçin ağlıyorsun, diye sordu. O da:

"Resûlullah ağlarken ben niye ağlamayayım?" diye cevap verdi Resûlullah (sav):

"Ben ağlamıyorum o gözyaşı rahmettir" buyurdu.

"Ümmü Eymen Peygamberimizin vefatından beş ay sonra vefat etmiştir" (Tecrid-i Sarih tercemesi).

"Ümmü Eymen'i Resûlullah'tan sonra Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer de ziyaret ederlerdi. En çok hadis rivayet eden sahabilerden Enes b. Malik'in anlattığına göre Resûlullah'ın vefatından sonra bir defa Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer'e hadi Ümmü Eymen'e gidelim dedi. Beraberce yanına gittiklerinde Ümmü Eymen ağlamaya başladı. Hz. Ebu Bekir ve Ömer:

-Niçin ağlıyorsun? Allah katında olan şey Resûlullah için daha hayırlıdır, dediler. Ümmü Eymen de:

-Ben Allah katında olanın Resûlullah (sav) için daha hayırlı olduğunu bilmediğimden ağlamıyorum. Fakat ben artık Mevla'dan vahyin gelmesi kesildiği için ağlıyorum dedi ve onları da hislendirdi. Bunun üzerine Ebu Bekir ile Ömer de onunla beraber ağlamaya başladılar".

Resûlullah (sav) Efendimizin annelerine, süt annelerine, yengelerine karşı şefkati, kadirşinaslığı, edebi, iyilikseverliği, vefası zirvedeyde. Bu, "annelik" rütbesinin kıymetini şereflendiren, hakkını teslim eden mükemmel bir örnektir.

Resûlullah (sav) Efendimizin bizlere bıraktığı sevgi kültürü, medeniyetimizin ışığıdır. Dünya bu hakkaniyet duygusuna ne kadar da muhtaç değil mi? Bu kıymet bilinseydi dünyada sorun kalmazdı.

Bırakın süt annenin yakınlarına saygı göstermeyi öz annesine yabancı heriflerin muamelesini duyduğumuz, hor, hakir görme, aşağılama, hatta sokağa anne ve babayı atacak kadar hiçe sayacak, sudan bahanelerle küçümseyecek kadar alçalanlar bu ruhların kıymetini ortaya koyan hakikatlerin diriltici nefesine nasıl da muhtaçtırlar.

Ve annelik tacının ışıl ışıl vatanımızın her karışını aydınlattığı nimetler kadar bol ahvallerimizin kıymetini, kıymetlerini tam olarak anlayıp gereğini yerine getirebiliyor muyuz?

Anne deyip geçmeyin, aman hata etmeyin Rasulullah'ın (sav) hatırını incitmeyin...