Hayatı pürdikkat yaşamanın mevsimidir Ramazan

Kalplerin, gönüllerin ve zihinlerin nuru ile cilalandığı Kur'an, elbette hayatımızı da daha fazla aydınlatmalı ve bu aydınlıkta yürürken hatalarımızı en aza indirmeliyiz.

Mademki Kur'an ayındayız, diğer zaman dilimlerine göre Kur'an ile daha çok haşir neşir oluyoruz ve elbette olmalıyız, o halde her sayfasında, her satırında bizleri karşılayan işaret levhalarına daha bir dikkat kesilmeliyiz.

Gözlerin ve kulakların dört açılması gereken bir güzel zaman dilimidir Ramazan.

Anlamadan onlarca hatim indirmekten, onlarca mukabele takip etmekten ziyade, anlayarak, anlamaya gayret ederek bir sefer baştan sona okumanın daha faydalı olacağını artık idrak etmeliyiz.

Ramazan'ın başındaki halimiz ile sonlarına yaklaştığımızda ve bayrama eriştiğimizdeki halimiz, idrakimiz, iz'anımız arasında mutlaka büyük farklar oluşmalı.

Dünyada ve ülkemizde, uzak ve yakın çevremizde gelişmekte olan olayları, bir ay boyunca Kur'an ile hemhal olmaktan ötürü kazandığımız basiret ve feraset yardımı ile isabetli ve dosdoğru yorumlayabilmeliyiz.

Kur'an'ın dikkatimizi çektiği tehlikeler, sinsi tuzaklar, insan ve cin şeytanlarının aldatıcı araç ve gereçleri, süslü-püslü lafları artık bizleri, deli rüzgârlar önündeki kuru otlar misali dağdan dağa, tepeden tepeye savurmamalı.

"Allah'ın, hoş bir sözü; kökü sağlam, dalları göğe doğru olan, Rabbinin izniyle her zaman meyve veren hoş bir ağaca benzeterek nasıl misal verdiğini görmüyor musun? İnsanlar ibret alsın diye Allah onlara misal gösteriyor.

Çirkin bir sözün durumu ise, kökü toprağın üstüne çıkarılmış, hiçbir bakımdan dayanıklılığı olmayan çürük bir ağacın durumuna benzer." (İbrahim:24-26)

"Yoksa biz, iman edip hakka ve barışa yönelik işler yapanları, yeryüzünde fesat çıkaranlarla aynı mı tutacağız? Yoksa takva sahiplerini, arsız sapıklar gibi mi yapacağız?

Biz sana hayrı, bereketi bol ve sürekli bir kitap indirdik ki, ayetlerini iyice bir düşünsünler, aklı başında olanlar ondan öğüt ve ders alsınlar diye." (S'ad:28-29)

"Bu Kur'ân, insanların kalp gözlerini açacak bir nur, iyiden iyiye inanmış bir topluluğa doğru yolu gösterir bir rahmettir.

Yoksa o kötülük işleyip duranları iman edip iyi, yararlı işler yapan kimselerle hayatlarında ve ölümlerinde kendilerini bir tutacağımızı mı sanıyorlar? Ne kötü hüküm veriyorlar." (Casiye:20-21)