“Ey iman edenler! … iman edin!”

Kur’an-ı mübîn’de seksen sekiz kere geçen “ey iman edenler!” hitabı mümin için büyük bir bahtiyarlık ve sevinç kaynağı olsa gerektir.
Çünkü mü’mine Rabbi hitap etmektedir ve hitap için de “iman eden” vasfını kullanmaktadır.
Çok “saygın” birinin bize bir kere “ne haber-nasılsın” türü hâl-hatır soruşu bizi dünyanın en mutlu insanı yapar da, Yüce Allah’ın biz aciz kullarına, hem de seksen sekiz kere: “Ey iman edenler!” hitabından heyecanlanmamak, coşmamak, pürdikkat kesilmemek ne mümkün?
Sahabe-i kiram hazeratı, “Ey iman edenler!” hitabıyla başlayan ayetleri can kulağıyla dinler, tam bir teslimiyetle boyun eğer, bu ilahî hitapla yapılası emredileni yapar, yasaklananı ise terk ederdi.
Hemen. Yoruma kalkmadan.
Kâr-zarar, menfaat, ziyan kaygısına kapılmadan, falan ne der, filan ne yer diye düşünmeden.
İbn-i Mes’ud (Allah O’ndan razı olsun) şöyle buyurur:
“Yüce Allah’ın ‘Ey iman edenler’ hitabını işittiğin zaman kulaklarını aç ve can kulağınla dinle. Çünkü bu hitaptan sonra O (Celle Celâlühû), sana, ya hayırlı bir işi emrediyor, ya da kötü bir şeyden seni sakındırmak istiyordur.”
Kur’an’ın tamamına kulak vermek, başüstüne demek zorundayız. Fakat “ey iman edenler” Rabbanî hitaba ise can kulağıyla dikkat kesilmeliyiz.
Çünkü bizden bir şey istiyor Rabbimiz.
Bir şeyi isterken bir şeyi de yasaklıyor, aynı hitapla.
Her yasakta emir, her emirde yasak vardır.
Haram olanı terk etmenin farz, farz olanı terk etmenin haram oluşu gibi.
Dikkatle okuyup, sarsılmaz bir imanla hayatımıza geçirmemiz gereken bu seksen sekiz hitaptan bazıları amelî, bazıları ise imanî konuları havidir, içerir.
Özellikle günümüz Müslüman’ının adeta hâl ü pür melalini (pes-perişan halini) anlatan ve çözümü de beraberinde sunan ayet-i kerimelerden bir kaçını bu köşede dikkatlere, idrak ve izanlara sunmak istedim.
Buyurun!
“Ey iman edenler! Kendilerine kitap verilenlerden (Yahudi ve Hıristiyanlardan) herhangi bir gruba uyarsanız, imanınızdan sonra sizi döndürüp kâfir yaparlar” (Âl-i İmran, 3/100).
“Ey iman edenler! Kendi dışınızdakilerden sırdaş edinmeyin. Çünkü onlar size fenalık etmekten asla geri kalmazlar, hep sıkıntıya düşmenizi isterler. Kin ve düşmanlıkları ağızlarından taşmaktadır. Kalplerinde gizledikleri (düşmanlıkları) ise daha büyüktür. Düşünürseniz, biz size ayetlerimizi açıkladık.
İşte siz öyle kimselersiniz ki, onları seversiniz, hâlbuki onlar sizi sevmezler. Siz bütün (ilahî) kitaplara inanırsınız, onlar ise sizinle karşılaştıklarında “inandık” derler, kendi başlarına kaldıklarında ise kinlerinden dolayı parmaklarının uçlarını ısırırlar. De ki: “Kininizle geberin!”. Şüphesiz ki Allah göğüslerin (gönüllerin) özünü bilir.
Size bir iyilik dokunsa fenalarına gider, başınıza bir kötülük gelse onunla sevinirler. Eğer sabreder ve Allah’tan gereğince korkarsanız, onların hileleri size hiçbir zarar vermez; çünkü Allah onları kendi amelleriyle kuşatmıştır” (Âl-i İmran, 3/118-120).
“Ey iman edenler! Eğer kâfirlere uyarsanız, sizi topuklarınız üstünde gerisin geriye (İslam öncesine) çevirirler. O zaman büsbütün kaybedersiniz” (Âl-i İmran, 3/149).
“Ey iman edenler! Yahudileri ve Hıristiyanları dost edinmeyin. Onlar birbirlerinin dostudurlar. Sizden kim onları dost edinirse, şüphesiz o onlardan olur. Şüphesiz Allah, zalim kavmi doğru yola iletmez.
Kalplerinde hastalık bulunanların: “Bize bir felaket gelmesinden korkuyoruz” diyerek, onların arasına koşuştuklarını görürsün. Umulur ki Allah, bir fetih ihsan eder veya katından bir emir (iş) getirir de içlerinde gizlediklerine pişman olurlar” (Mâide, 5/51-52).
“Ey iman edenler! Benim de düşmanım, sizin de düşmanınız olan kimseleri dost edinmeyin” (Mümtehine, 60/1).
“Ey iman edenler! Müminleri bırakıp da kâfirleri dost edinmeyin. Kendi aleyhinizde Allah’a apaçık bir delil mi vermek istiyorsunuz? (Nisâ, 4/144).
“Ey müminler, eğer inkârı, imana tercih ediyorlarsa, babalarınızı ve kardeşlerinizi dostlar edinmeyin. Sizden kim, onları dost edinirse, işte onlar, zalimlerin ta kendileridir” (Tevbe, 9/23).
Son olarak…
“İman edip sonra inkâr eden, sonra iman edip tekrar inkâr eden, sonra da inkârlarında ileri gidenleri Allah ne bağışlayacak, ne de doğru yola eriştirecektir.
Münafıklara da haber ver ki, kendileri için çok acı bir azap vardır.
Onlar, müminleri bırakıp kâfirleri dost ediniyorlar. Onların yanında izzet ve şeref mi arıyorlar? Hâlbuki izzet ve şeref tamamı Allah’a aittir” (Nisâ, 4/137-139).
En son olarak.
“Ey İman edenler! ...iman edin!” (Nisâ, 4/136).
Haçlı safında durup Prof. Dr. Haydar Baş’a çamur fırlatma misyonunu üstlenen zavallılar! Haçlı safında yer alanların asla Müslüman olamayacağını Allah beyan ediyor, ben değil.