Türkiye’nin el sanatlarından oymacılık
Türkiye’nin zengin kültürel mirasının önemli bir parçası olan oyma sanatı, tarih boyunca birçok medeniyetin süsleme sanatları arasında yer almıştır
18.05.2024 10:50:00
Hasan Parlak
Hasan Parlak





Türkiye'nin zengin kültürel mirasının önemli bir parçası olan oyma sanatı, tarih boyunca birçok medeniyetin süsleme sanatları arasında yer almıştır. İlk zamanlarda daha çok ihtiyaçları karşılamak amacıyla yapılan ağaç oymacılığı, zamanla estetik bir değer kazanmış ve sanatsal bir ifade biçimi haline gelmiştir.
Oymacılığın kökenleri ve gelişimi
Oymacılık, insanlığın uyguladığı en eski süsleme sanatlarından biri olup, tarih öncesi dönemlere kadar uzanmaktadır.
Osmanlılar bu sanatın ustalarına nakkāş, nahhât, kendekâr, kalemkâr gibi isimler vermişlerdir. Ahşap oyma sanatında kullanılan malzemeler arasında şimşir, ıhlamur, meşe, ceviz, elma, sedir, armut, gül ve abanoz ağaçları bulunmaktadır.
Selçuklu ve Osmanlı dönemi oymacılığı
Türkler İslamiyet'i kabul ettikten sonra, put sayılan heykellerin yapımından vazgeçip tezyini oyma sanatı ile uğraşmaya başlamışlardır. Bu sanat, Türkistan'da gelişerek altın çağını yaşamış ve Selçuklulara geçmiştir. Oymacılık, Selçuklularda cami, saray, medrese gibi yerlerin kapı ve pencereleriyle binaların dış yüzeylerinde kendini göstermiştir.
Günümüzde oymacılık sanatı
Oymacılık sanatı, Anadolu Selçuklu devrinde ortaya çıkmış ve Osmanlı tarihinin en iddialı sanat dallarından biri olmuştur. Günümüzde de geleneksel ölçülerinden bir şey kaybetmeden devam eden sanat, ince işçilik gerektirmektedir. Geçmişten günümüze kadar birçok eser miras olarak müzelerde yerini almıştır.
Oymacılık sanatında sıkça kullanılan motifler
Oymacılık sanatında kullanılan motifler, genellikle kültürel ve tarihi ögeleri yansıtır ve bölgesel olarak farklılık gösterebilir. Türk oymacılığında sıkça rastlanan motifler arasında şunlar bulunur:
Geometrik Motifler: Kare, üçgen, yıldız gibi şekillerin yanı sıra, iç içe geçmiş desenler ve karmaşık geometrik yapılar.
Bitkisel Motifler: Yaprak, çiçek, dal ve ağaç figürleri gibi doğadan ilham alınan tasarımlar.
Hayvan Figürleri: Aslan, kartal, kuş gibi hayvan figürleri ve mitolojik yaratıklar.
Kaligrafik Motifler: Arapça yazıların estetik bir şekilde kullanılması, özellikle sulüs yazı tekniği.
Sembolik Motifler: Güneş, ay, yıldız gibi semboller ve dini simgeler.
Bu motifler, oymacılık sanatının zenginliğini ve çeşitliliğini gösterir ve eserlere derin bir anlam ve estetik katkı sağlar. Oymacılıkta kullanılan teknikler ve motifler, sanatçının yaratıcılığına ve uygulandığı bölgenin kültürel özelliklerine göre değişiklik gösterebilir.
Oymacılık sanatının tarihi serüveni, Türkiye'nin ve dünyanın farklı bölgelerindeki kültürel etkileşimleri ve sanatsal gelişimleri gözler önüne sermektedir. Sanatseverler, bu gelişmeyi memnuniyetle karşılarken, oymacılık sanatının gelecekteki yolculuğunu merakla bekliyor.
Oymacılığın kökenleri ve gelişimi
Oymacılık, insanlığın uyguladığı en eski süsleme sanatlarından biri olup, tarih öncesi dönemlere kadar uzanmaktadır.
Osmanlılar bu sanatın ustalarına nakkāş, nahhât, kendekâr, kalemkâr gibi isimler vermişlerdir. Ahşap oyma sanatında kullanılan malzemeler arasında şimşir, ıhlamur, meşe, ceviz, elma, sedir, armut, gül ve abanoz ağaçları bulunmaktadır.
Selçuklu ve Osmanlı dönemi oymacılığı
Türkler İslamiyet'i kabul ettikten sonra, put sayılan heykellerin yapımından vazgeçip tezyini oyma sanatı ile uğraşmaya başlamışlardır. Bu sanat, Türkistan'da gelişerek altın çağını yaşamış ve Selçuklulara geçmiştir. Oymacılık, Selçuklularda cami, saray, medrese gibi yerlerin kapı ve pencereleriyle binaların dış yüzeylerinde kendini göstermiştir.
Günümüzde oymacılık sanatı
Oymacılık sanatı, Anadolu Selçuklu devrinde ortaya çıkmış ve Osmanlı tarihinin en iddialı sanat dallarından biri olmuştur. Günümüzde de geleneksel ölçülerinden bir şey kaybetmeden devam eden sanat, ince işçilik gerektirmektedir. Geçmişten günümüze kadar birçok eser miras olarak müzelerde yerini almıştır.
Oymacılık sanatında sıkça kullanılan motifler
Oymacılık sanatında kullanılan motifler, genellikle kültürel ve tarihi ögeleri yansıtır ve bölgesel olarak farklılık gösterebilir. Türk oymacılığında sıkça rastlanan motifler arasında şunlar bulunur:
Geometrik Motifler: Kare, üçgen, yıldız gibi şekillerin yanı sıra, iç içe geçmiş desenler ve karmaşık geometrik yapılar.
Bitkisel Motifler: Yaprak, çiçek, dal ve ağaç figürleri gibi doğadan ilham alınan tasarımlar.
Hayvan Figürleri: Aslan, kartal, kuş gibi hayvan figürleri ve mitolojik yaratıklar.
Kaligrafik Motifler: Arapça yazıların estetik bir şekilde kullanılması, özellikle sulüs yazı tekniği.
Sembolik Motifler: Güneş, ay, yıldız gibi semboller ve dini simgeler.
Bu motifler, oymacılık sanatının zenginliğini ve çeşitliliğini gösterir ve eserlere derin bir anlam ve estetik katkı sağlar. Oymacılıkta kullanılan teknikler ve motifler, sanatçının yaratıcılığına ve uygulandığı bölgenin kültürel özelliklerine göre değişiklik gösterebilir.
Oymacılık sanatının tarihi serüveni, Türkiye'nin ve dünyanın farklı bölgelerindeki kültürel etkileşimleri ve sanatsal gelişimleri gözler önüne sermektedir. Sanatseverler, bu gelişmeyi memnuniyetle karşılarken, oymacılık sanatının gelecekteki yolculuğunu merakla bekliyor.
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.