Kıbrıs'ta barış mı, bağış mı?

Kıbrıs'ta yaşanan süreç barış adıyla hızla ilerliyor. Haziran sonuna kadar Kıbrıs'ta müzakerelerin neticelenmesi isteniyor. Bu isteklilerin arkasında pekçok kişi, kuruluş ve devlet var. Türkiye karşısında AB kozunu kullanarak siyaset yapan Yunanistan'dan pek çok Avrupa ülkesine kadar. Yerli mandacılarda bu konuda oldukça aceleci davranıyorlar.

Denktaş'a, ' hadi elini çabuk tut, taleplerini yumuşat, bu kadar da ısrarcı olma' mesajları geçen yıldan beri veriliyor. Bu haberler anavatan Türkiye'den uçuruluyor hem de en yetkili makamlardan.

Kuzey Kıbrıs'la yapılan müzakereler ve beraberce yenilen yemekler pek çok kesimi umutlandırmakla birlikte uzayıp giden müzakere süreci içteki sabırsız siyaset güdücüleri rahatsız da etmeye başladı. Hazirana kadar bu işi halletmesi için yumuşak mesajlar adeta notaya çevrildi.

Evet, tüm baskılar KKTC'nin Hazirana kadar Rum tarafıyla ortak bir şablonda buluşmasını dayatıyor. Ama neden Haziran. Yılın tam ortası. Bu ayda ortak bir plan üzerinde anlaşılırsa yıl sonuna kadar Kıbrıs kıvamına gelir. Bu konuda Türkiye'den AB rüyasına yatanların çok ama çok acelesi var.

Geçtiğimiz aylarda AB'nin genişlemeden sorumlu üyesi Günter Verheugen, AB'nin

Türkiye ve Kıbrıs için genişleme takvimini değiştiremeyeceğini, 2002 yılı sonunda adada bir çözüme ulaşılamaması durumda, birliğin kararını vermek durumda olacağını söyleyerek, Türkiye'ye "Kıbrıs meselesini bir an evvel hallet, yoksa AB'yi unut!" tehdidini ima etmişti. Verheugen "Beğenin ya da beğenmeyin, uluslararası arenada Kıbrıs cumhuriyeti yasal olarak adayı temsil ediyor." demiş ardından "Bu benim kişisel ya da sadece AB'nin kararı değil. BM'nin kararları da bu konuda çok açık. AB'nin adayları, sadece Türkiye ve Kıbrıs değil" buyurmuştu.

Türkiye'ye sürekli ev ödevlerini hatırlatanların Kıbrıs konusundaki düşünceleri böyle. Bu durumda Denktaş, Güney Kıbrıs ile değil aslında AB ile müzakere ediyor.

Ne olursa olsun ille de çözüm. Nasıl olursa olsun çözüm. Çünkü 'Türkiye için tek yol Avrupacılar' a göre Kıbrıs meselesi AB'ne girmemize en büyük engellerden biri, hatta en büyüğü. İdam, Kürtçe yayın vs. konularında (sayın Dışişleri Bakanının deyimiyle her ne kadar bir takım düzenlemeler teröristlerin işine yarayacaksa da) çook yol alındı. Ama Kıbrıs olduğu gibi duruyor. Bu nedenle Hazirana kadar çözüm, ille de çözüm.

Çünkü Türkiye ile tam üyelik sürecini her seferinde başka şartlara bağlayan AB yıl sonuna kadar bu mesele çözülmezse bize herhangi bir takvim vermeyeceğini deklere etmiş durumda. Her ne kadar sayın Cem kendisine söz verildiğini söylese de bu işlerin sözle, hatır-gönülle olmadığını çok iyi biliyor.

Evet, anlaşılan AB yolunda Kıbrıs'ı kendi ellerimizle sunmadan AB bizi kapısına yaklaştırmayacak. Bize bunu kendi rızamızla yapmamız isteniyor. Aksi takdirde Güney Kıbrıs AB'ye alınınca Kıbrıs zaten AB toprağı olacağı için Türk Silahlı Kuvvetleri işgalci olacak Kıbrıs'ta. O zaman da meşru savunma hakları geldiğinde kimse şok olmasın. Avrupa Ordusu'nun müdahale alanları planlandı Kıbrıs, Ege ve Kuzey Irak, bu müdahale alanları içinde yer alıyor. Avrupa Birliği, kendisine ait saydığı toprakları, gereğinde silahlı güçle denetim altına almayı kafasına koymuş bile.

BM Genel Sekreterinin katalizörlüğünde Hazirana kadar çözüm, Kıbrıs meselesinin ABD sinyalini de veriyor aslında. BM bir olaya el attıysa ABD'nin politikalarının devreye girdiği söylenebilir. Yalnız ekonomik şartlar koştuğu söylenen IMF'nin Kuzey Kıbrıs'ın Avrupa'ya teslim edilmesini istediğini bilmeyen kaldı mı? Daha Kemal Derviş görevli gönderilirken, IMF kredisinin siyasal şartlara bağlandığını ve bu şartların da Kıbrıs ve Kuzey Irak'ta odaklandığını söylememişler miydi?

Barış görüşmeleriyle Türk tarafından bağış isteniyor. Kıbrıs'ın Rumlara bağışlanması. Türklerinde Klerides'in ifadesiyle azınlık haklarına sahip olacağı bir statüyle.