Sanki Asr-ı Saadet'in ilk yılları

İslam merkezli tartışma konularının İslam'ın ilk yıllarında genelde Ehl-i Kitab'ın gündeme taşıdığı konularla kavram açısından bile aynılık taşıması sizce tesadüf mü?Asrı-ı Saadet'te ehl-i kitabın, (Yahudilerin ve/veya Hıristiyanların) İslam'ın yayılmasını engelleme amaçlı gündeme taşıdıkları iddiaların ikisi şöyledir:a- Hz. İbrahim'in (as) etrafında oluşturdukları gündem.Bu konuda daha önce birkaç yazı yazmıştım.Hz. İbrahim'in tevhid mücadelesinde önemli bir yerde olması ayrı bir şey, Yahudilerin ve Hıristiyanların Hz. İbrahim'e; İbrahim Yahudi'ydi/İbrahim Hıristiyan'dı şeklinde sahip çıkmaları ve bu sakat/batıl iddialarına kavram olarak da "İbrahimî din" adını vermeleri ayrı bir şeydir.Bize cevap yetiştirmek için siteler oluşturanlar, olayları çarpıtmasın.Kur'an'da Yüce Allah onlarca ayette ehl-i kitabın Hz. İbrahim'e sahiplenme iddialarını reddetmektedir.Bu ayetlerin ortak anlamı şudur; "Ne Yahudilerin ne de Hıristiyanların/ne Yahudiliğin ve ne de Hıristiyanlığın, Hz. İbrahim'le uzaktan yakından bir bağı yoktur. (Mesela, Al-i İmran, 3/65, 66, 67...)Bütün bu batıl iddialara ret cevabını veren Cenab-ı Hak, konuyu bu noktada bırakmıyor ve kimlerin İbrahimî olduğunu da beyan ediyor:"İnananlardan İbrahim'e en yakın olanı, (yaşadığı dönem) O'na uyanlar, şu peygamber (Muhammed) ve (O'na iman edenlerdir. Allah müminlerin dostudur" (Al-i İmran, 3/68).Al-i Suresi'nin 69., 70. ve 71. ayetleri de bu konuyla ilgilidir.Aynı surenin 83. ayetinde geçen "Allah'ın dininden başka bir din arama" ifadesi de, ehl-i kitabın "İbrahim din" iddialarına Allah'ın verdiği net cevaptır.Ayetin sebeb-i nuzülüne bakılabilir.b- Asr-ı Saadet'teki Yahudi ve Hıristiyanların bir başka iddiası da ebedi olarak cehennemde kalmayacakları şeklindedir. "Dinlerarası Diyalog" macerasından sonra toplumda yayılan "ehl-i kitap ebedi cehennemde kalmayacak, bir müddet cezalarını çekip, sonra çıkacaklar" türü rivayetler tesadüfi değildir.Bakınız 5 Eylül 2004 tarihinde, bu tip gelişmelerde hayli emeği geçen Zaman Gazetesi'nde, Prof. Dr. Süleyman Hayri Bolay, Nuriye Akman'ın "İslam'da Allah'ı inkar edenlerin yeri "sonsuz cehennem" diye kabul edilir. Bunun hiç esnek yorumları olmamış mı?" şeklindeki sorusuna nasıl bir cevap vermişti: "Olmuş... Sonsuz, sonu gelmeyecek değil; bir süre yandıktan sonra cehennemden çıkacak manasına da yorumlanmış. Ben şöyle düşünüyorum: ...ortalama bir insan 50 sene inkarcılık içinde kalsın...sonra cehennemde binlerce, milyonlarca sene kavrula kavrula yansın. Bu, Allah'ın merhametine ve adaletine pek uygun görünmüyor."Önce ayet-i kerime."Bir de dediler: 'Bize sayılı birkaç günden başka asla ateş dokunmaz.' Siz de, 'Allah'tan bir söz mü aldınız?' Böyle ise Allah asla sözünden caymaz, yoksa Allah'a karşı bilemeyeceğiniz şeyler mi söylüyorsunuz?" (Bakara, 2/80).Ve ayetin iniş sebebi.Abdullah b. Abbas'tan (ra): "Resulüllah Medine'ye hicret ettiği günlerdi. Yahudiler şöyle bir iddiada bulunuyordu: 'Dünyanın ömrü yedi yüz senedir. İnsanlar dünya günlerinden her bin sene için, ahret günlerinden bir gün azap olunur. O da yedi gündür. Sonra azap kesilir diyorlardı. Ayet bunun üzerine inmiştir" (Suyutî, esbab-ı nüzûl, konu ile ilgili ayet). Sayın Bolay'ın meseleye yaklaşımıyla, Asr-i Saadet'teki Yahudilerin meseleye yaklaşımının aynı olması sizce de düşündürücü değil mi?Ehl-i kitap konusunda neredeyse Allah'ın merhametini sorgulayacak bu anlayışın sahiplerini bir sınava alın.Onlar sorulan beş soruya da tam cevap versinler, siz de boş bir kağıt verin. İmtihan sonuçları açıklansın ve boş kağıt veren siz beş tam puan alın, beş soruya doğru cevap verenler de sıfır değil de iki ya da üç alsın.Bakın o zaman bu merhamet abidelerindeki ala-yi valayı.Ne demek?Şu demek. Bir Müslüman düşünün, İslam'ın bütün emirlerini yerine getirecek, bir ehl-i kitap yerine getirmek şöyle dursun, amiri olan Allah'a, onları getiren Peygambere ve o emirlerin yazılı olduğu kitaba iman etmeyecek, ikisi de cennete gidecek.Bu inanış olsa olsa "ahmaklık" olarak değerlendirilir. Hem de ahret "ahmaklığı."Kur'an-ı Kerim'de ehl-i kitabın ebedi olarak cehennemde kalacağına dair onlarca ayet-i kerime var.1- "İnkar edip zulmedenleri Allah asla bağışlayacak değildir. Onları (başka) bir yola iletecek de değildir. Ancak orada ebedi kalmak üzere cehennem yoluna (iletecektir). Bu da Allah'a çok kolaydır." (En Nisa, 4/168-69)2- "Şu muhakkak ki, Allah kafirleri rahmetinden kovmuş ve onlara çılgın bir ateş hazırlamıştır. (Onlar) orada ebedi olarak kalacaklar, (kendilerini koruyacak) ne bir dost ne de bir yardımcı bulacaklardır." (Ahzab, 33/64-64)3- "...Artık kim Allah'a ve resulüne karşı gelirse, bilsin ki ona, (kendi gibilerle birlikte) içinde ebedi kalacakları cehennem ateşi vardır." (Cin, 72/23)4- "Cehennem ehli cennet ehline: Suyunuzdan veya Allah'ın size verdiği rızıktan biraz da bize verin! diye seslenir. Onlar da: Allah bunları kafirlere haram kılmıştır, derler." (A'raf, 7/50)Bir başka hususu da ifade etmede fayda var. Diğer ayetlerde geçen "halidîne fîhâ" bir yerde ebedi kalmak manasına gelir. Zira kelimenin kökü olan "hulûd"; sonsuza kadar/ebediyen kalmak, sonsuz olmak gibi manalara gelen bir kelimedir.Mesela;Hümeze Suresi'nde "enne malehû ehladeh/(o insan sandı ki) malı onu ölümsüz/ebedi yapacak" cümlesinde geçen "ehladeh" kelimesi "halidîn" kelimesiyle aynı köktendir. Hümeze Suresi'ndeki mana kafirlere sıra elince mi değişiyor?Bu ayetlerde geçen "ebeden" kaydı manayı te'kit/kuvvetlendirmek içindir.Siz yoksa bu garip sorunun, bu tartışmanın "diyalog" süreciyle bir ilgisi olmadığını mı sanıyorsunuz? Yanılıyorsunuz.Kur'an'da geçen "kafirlerin cehennemde ebedi kalacaklar" kesin ifadesinin yanında; "Onlar o cehennemde ne ölürler ne de dirilirler", "onların o cehennemde hiçbir yar ve yardımcıları yoktur"... gibi başka ilahî hükümler de vardır.İşin garibi bu yazımdan sonra bana itirazı bir papaz veya haham değil de bir başkası verecek olması.  Bir başka gariplik ise, Yahudiler, Hıristiyanları ve Müslümanları, Hıristiyanlar da Yahudi ve Müslümanları asla cennetlik kabul etmezken bir kısım "papalık misyonu sahibi zatlar" onları cennete koymanın kavgasını yaparlar.Bize de bu yanlışa itiraz ettiğimiz için olmadık hakaretleri yaparlar.İyi ki, "kişi sevdiğiyle beraber haşrolacak" değişmez ölçüsü var.