Her halimize şükretmemiz gerektiğini ara sıra birilerinin bizlere hatırlatması gerekiyor. Bu seferlik bu görevi biz üstlenmiş olalım. İçinde bulunduğumuz her hal için Allah'a hamd ü senalar etmek bizim bir alışkanlığımız olmalı. "Bu neden böyle" ya da "neden öyle değil" demek yerine "Çok şükür hamd ü senalar olsun, elbette Rabbim bizleri görmektedir. Bizlere neyi layık gördü ise elbette o bizim için en hayırlı olandır" diye düşünmek gerekir.Özellikle afiyette iken hamd ü sena etmeyi unutabiliyoruz, başımıza bir sıkıntı gelip de ondan bir şekilde kurtulduğumuzda ancak hamd etmek aklımıza geliyor. "İnsan nisyan ile maluldür" diye güzel bir söz var, Asr suresinde geçen birbirlerine hakkı ve sabrı tavsiye edenler, aynı zamanda birbirlerine hamd etmeyi, şükretmeyi tavsiye edeceklerdir diye düşünüyoruz.İnsanoğlu Allah'a gerektiği gibi iman ederse, her işinde O hatırına gelir. Her işinde O'nu anar. Başarmaya çalıştığı her işte Allah'ın yardımını ve inayetini ister. Dua eder. İnsanoğlu Rabbi ile vardır, kendini Rabbinden ayrı ve gayrı düşünemez. Hayat ve ölüm ancak Allah içindir.Allah (cc) Rab sıfatı ile kullarını terbiye eder, kulun bu terbiye sürecini iyi değerlendirmesi gereklidir. Şuurlu olan müminler bu dünyada bir misafir gibidirler. Önemli olan ruhun asli ihtiyaçlarını karşılamak, böylece onu safileştirmektir. Ruhu saflaştırmak için Allah'ı çokça anmak gereklidir. Böylece ruh asli vatanına rücu eder ve "Biz Allah'tanız ve O'na döneceğiz" sırrına erilir.Rabbine elbet bir gün rücu edeceğini bilen insan yaşarken de Rabbini akılda ve gönülde tutma gereğini bilen insandır. Bu nedenle hamdeder, bu nedenle sabreder, bu nedenle zikreder.Güzel Ramazan günleri de bir bir geçiyor. Bazılarımız için belki de bu yaşanabilecek son ramazan. Yarına çıkacağımızı da gerçekten bilmiyoruz. Allah (cc) cümlemize hayırlı bir ömür ve hayırlı bir ölüm versin. Ulaşabildiğimiz her yere gönülden selam olsun.
