Fakirin acısını paylaşmak
Büyüklerden biri anlatıyor:
- Bişr-i Hafi'nin yanında bulunuyordum. Gayet şiddetli bir soğuk vardı. Böyle bir havada onu üryan bir halde tir tir titrerken gördüm ve, 'Ya Bişr, ne bu hal böyle' dedim. Dedi ki; 'Fakir fukarayı hatırladım. Bu soğukta ne yaparlar diye düşündüm. Kendilerine yardımda bulunmak için mal sahibi olmadığımdan, bu bedenle onlara muvafakat edip acılarını paylaştım.'
Derdi ki: "Bir defa eve gittiğim zaman içeride uzun boylu birini namaz kılar buldum. Anahtar cebimdeydi. Doğrusu korktum. İçeriye ne şekilde girdiğini anlayamadım. Namazını tamamladı, selam verdi. Sonra döndü şöyle buyurdu: 'Korkma, ben senin kardeşin Hızır'ım.' Sevindim, hemen, 'O halde bana birşey öğret' dedim. Şu duayı öğretti: 'Tevbe ettikten sonra, dönüp işlediğim bütün günahlar için tevbe ederim. Allah'tan bağışlanmamı dilerim. Yapıp da bozduğum, yerine getiremediğim, O'na karşı nefsime uyup da bozduğum, ahdim için istiğfar ederim ve tevbemin kabulünü isterim."
* * *
Size bir iyilik dokunsa, bu, onları tasalandırır. Başınıza bir musibet gelse, buna da sevinirler. Eğer sabrederv e Allah'tan korkarsanız, onların hilesi size hiçbir zarar vermez. Şüphesiz Allah onların yaptıklarını çepeçevre kuşatmıştır. (Al-i İmran: 120)
