Tanı; beyin bölgesinde küflenme

Beyin bölgesinde küflenme oluşmuş bazıları bizi Doğu Perincek'le/İP ile aynı paralelde hareket etmekle itham ediyor.

Dayanakları da şu; Perinçek/İP de hocaefendiye karşıdır, siz de karşısınız.

İlginç bir mantık.

Top yuvarlaktır, karpuz da yuvarlaktır, dolayısıyla karpuz toptur.

Ya da;

Gerçek acıdır, biber de acıdır, dolayısıyla gerçek biberdir.

Ya da;

Mısır da patlar, top da patlar, dolayısıyla mısır toptur.

Ya da...

Bir kere, eğer bir taklit varsa, biz Perinçek'i/İP değil, onlar bizi taklit ediyor.

Tıpkı Prof. Haydar Baş Bey'in seçim meydanlarında kullandığı "var mısınız?" sloganını bugün taklit edilmesi gibi.

Biz kimseyi taklit etmek zorunda değiliz.

Çünkü bizler, hem daha önce bu tehlikeli sürece karşı çıktık, hem de bizim karşı çıkışımızın haklı gerekçeleri ve dosdoğru bir duruşu var.

İşi dallandırmadan, bu düşüncemize dayanak için kısa yoldan şunu söyleyebiliriz ki;

Biz bu tehlikeli "misyona" iki konuda karşı çıktık; birincisi dinî bütünlük açısından, diğer de millî bütünlük açısından.

Eğer birileri bu "misyona" millî bütünlük açısından karşı çıkar da, dinî bütünlüğü gözardı ederse, bu "karşı çıkış" bir tiyatrodan ibarettir. Çünkü, din konusunda duyarlı olmayanın millî duyarlılığı sadece "saptırmak" içindir. Milleti samimi olandan, gayr-i samimiye saptırmak.

Ve eğer birileri, misyonerlikle, dindarlığı aynı ölçüde tehlikeli görür de, "ne o, ne o, bize ancak Rahşanî Müslümanlık lazım" diyorsa, benim için de hem o/misyonerlik, hem de o/Rahşanî Müslümanlık aynı şeydir.

Çünkü ülkeyi bu hale getiren Rahşanî Müslümanlıktır.

Bu kadar hayatî öneme haiz bir olayı, semt pazarında zerzevat satmakla aynı kefeye koymaya kimsenin hakkı olmasa gerek.

Ve eğer bir insan bir yanlışa karşı çıkarsa ve bu karşı çıkışı doğru ve yerindeyse, o insana en azından "aferin" demekte ne yanlışlık olabilir?

Düşünün, içindeki insanlarla beraber bir ev yanıyor, sizin hoşunuza gitmeyen birisi, "eyvah ev yanıyor" diye bağırırsa bu yangını görmezlikten mi geleceksiniz.

Akl-ı selim sahibi olana düşen, bir tehlikenin varlığını veya yokluğunu muhasebe etmesidir. Yoksa, o tehlikeli gidişi kimin söylediği değil.

İşin bir başka veçhesi de şudur;

Perinçek'le/İP aynı şeyleri söyleyen bir insan mı çok büyük bir hata işliyor, yoksa, Afganistan'dan sonra Irak'ta 200 bin masumun kanını döken, binlerce kadının/kızın ırzına geçen, cami, mabet, türbe, ashap kabri, kütüphane... önüne çıkan herşeyi yakan, yıkan ve Müslümanlara yönelik yeni yeni işgal ve katliam hesapları içinde olan bir ülkede "görevli" olan bir insan mı hata içindedir?

Perinçek'le/İP hemfikir olmak mı büyük suç, yoksa, İstanbul Suriçi'nde Vatikan benzeri Ortodoks Din Devleti kurma hesapları içinde olan patrikle dost ve yaren olmak mı suç?

O patrik ki, açılış, kapanış, temel atma, iftar ve benzeri etkinliklerde millet onu hep hocaefendinin ya sağında, ya solunda otururken tanıdı.

Bu misalleri daha da çoğaltmak mümkündür. Asıl mesele istikamet üzre olmaktır.

Doğru yerde durmaktır.

Doğruyu savunmaktır.

Bir suçlu psikozu içinde bazı komik savunmalara girmek kimseye bir şey kazandırmaz.

Bu tür bir iddia olsa olsa beyin bölgesindeki bir küflenmenin alameti olur.

Sevabı da Turgut'un günahı da...

Kör Pilotlar...

Yolcular uçağın yanında otobüsten inmişler.. Bavullarını gösteriyorlar. Bir bakmışlar uçak şirketinin minibüsü yanlarında durmuş.

İçinden kaptan pilotla, yardımcı pilot inmişler...

Yolcular fena halde bağırmışlar.. Nasıl bağırmasınlar.. Kaptan pilotun elinde bir beyaz baston. Kolunda üç noktalı bant.. Yardımcı pilotun elinde bir köpek tasması.. Tasmanın ucunda bir köpek.. Sağa sola çarparak öyle ilerliyorlar uçağa.. Günlerden 1 Nisan değil ama, "Şaka herhalde" demiş yolcular, doluşmuşlar uçağa.. Uçak pistte hızla ilerlemeye başlamış. Yolcuların gözleri camda. Uçak hızlanmış.. Yolcular endişelenmeye başlamışlar.. Uçak daha hızlanmış. Pistin sonu hızla yaklaşmaya başlamış.. Uçak iyice hızlanmış.. Bazı yolcular paniklemiş, dua etmeye başlamışlar. Uçak son hıza ulaşmış. Bu arada pistin sonuna da ulaşmış. 10 metre sonra betonun bitip çimlerin başladığını gören yolcular dehşet içinde çığlığı basmışlar.. Tam o anda da kaptan pilot levyeyi sonuna kadar çekmiş.. Uçak tam pist biterken tekerleklerini yerden kesmiş, havalanmış. Kaptan pilot arkasına yaslanmış derin bir nefes almış ve yardımcı pilota dönmüş:

- Biliyor musun? Bir gün çığlık atmakta gecikecekler ve hep birlikte geberip gideceğiz!..."

Şair...

Yıllar önce bir genç delicesine aşık olmuş. Sonunda bir gün sevdiği kıza açılmış ama reddedilmişti. Aradan seneler geçmiş. Genç, aşkından yazdığı şiirlerle ünlü bir şair olmuş, ismi duyulmuş, namı yayılmış. Sevdiği kız, bir zamanlar kendisini seven gencin namını duymuş ve kocasını da yanına alarak adamın yanına gitmiş ve;

Beni tanıdın mı?

Tanıyamadım.

Kadın ısrarla tekrar sormuş iyi bak tanımadın mı? demiş.

Adam gerçekten de tanıyamamış.

Tanıyamadım.

Bunun üzerine kadın: "Sen seni şair edeni nasıl tanımazsın?

Adam da bunun üzerine sinirlenerek:

Madem ki keramet sendeydi, yanındaki niye şair olamadı?