"Al işte bir günü matemsiz olmayan Asya"

Bilindiği gibi Mehmet Akif, zaman zaman yurt dışına çıkmış, muhtelif ülkeler, değişik coğrafyalar dolaşmış ama cismen hep uzaklarda olsa da aklı, gönlü sürekli Anadolu'da, İslam coğrafyasında, Asya kıtasında kalmış. Sohbetlerinin, yazı ve şiirlerinin değişmez konuları hep bunlar olmuş.Kendisi Almanya'da/Berlin'de de olsa hayali yine ezilen sömürülen insanların diyarı olan Asya'da:"Biraz da geçmeyi ister misin bizim yakaya?Al işte bir günü matemsiz geçmeyen Asya!O eski ma'bed-i irfan, o mehd-i İbrahim;O şimdi, boynu bükülmüş zavallı hak-i yetim!Zaman-ı rüşdünü andıkça ağlasın dursun,İkiz vesayeti altında İngiliz'le Rus'un.Sülük benizli vasiler ne emdiler kanını,Mecali kalmadı artık çıkardılar canını!Bütün hazain-i Hind'in, o muhteşem yurdun,Gider de hırsını teskine üç şaki lordun;Zavallı yerliyi kıtlık zaman zaman kemirir;Bu, kan tükürmeye baksın? O, muttasıl semirir!Hukuk-i millete hakim deni bir istibdat.Hayatı, ruhu soyulmuş yığın yığın ecsadVerir de hepsini kalmazsa hiç mi hiç parası;Damarlarındaki son damlanın gelir sırası?Ki saklı durmayacak, ister istemez akacak,Gidip efendisinin düşmanıyla çarpışacak.O, can alıp veredursun, bilir misin bu ne der?"Ölürse hizmet eder, öldürürse hizmet eder!"Ya çünkü her iki suret lehinde caninin."Bu şiirin sonundaki tarih 1915'i gösteriyor. Şairimizin gayet ustalıkla çizdiği bu resimde, aradan geçen doksan yıla rağmen bir değişme var mı? Belki kan emenler, muttasıl semirenler değişmiş ama kanı emilen ve kan kusanlar veEmperyalistler adına onların düşmanları ile savaşanlar hep aynı.Daha çok, doğal afetlerle, depremler ve sel felaketleri ile, iç karışıklıklar, işgaller sebebi ile gündeme gelen İslam ülkelerini hatırlayalım; Pakistan, Afganistan, Endonezya? Uzay çağı dedikleri bu çağda bile tam bir sefaleti yaşıyorlar. Neden? Cevabı, Akif'in çizdiği şu fotoğrafta. İngiliz işine geldiği yerde Rus'u yanına almış, işine geldiği yerde, bu gün Irak'ta olduğu gibi Amerika'yı almış ve kan emme geleneğini sürdürüyor.Hatırlayalım; Çanakkale savaşında, yine şairimizin çok güzel tasvir ettiği gibi:"Eski dünya, Yeni dünya, bütün akvam-ı beşer,Kaynıyor kum gibi,tufan gibi,mahşer mahşer.Yedi iklimi cihanın duruyor karşına da,Ostralya'yla beraber bakıyorsun Kanada!Çehreler başka,lisanlar, deriler rengarenk;Sade bir hadise var ortada: Vahşetler denk,Kimi Hindu,kimi yamyam,kimi bilmem ne bela?Hani,ta'una da züldür bu rezil istila!"Bu rezil istilada yer alanların bir çoğu, efendisinin düşmanı ile çarpıştırmak için kandırılıp ya da zorla gönderilen sömürge altındaki ülkelerin askerleridir.Bu gün de, yine kan tükürenler Müslümanlar ama muttasıl semirenler de haçlı dünyası değil mi?Anadolu coğrafyasını vatan tutmuş olan bizler de 2007 yılında aynı durumda değil miyiz? Daha bir hafta önce, Şanlıurfa'da, babası askerde olan bir bebek kapısız, penceresiz evde donarak ölmedi mi? Bir ay önce, kalleş kurşunlara hedef olup bayrağa sarılı tabutu ile evine dönen şehidimizin, kapısız, penceresiz ve duvarları sıvasız evi, çocuklarının yırtık çoraplı ayakları içimiz acıtmamış mıydı? Adıyaman'da bir belediye, parasızlıktan, motorlu araçlar kullanamadığı için parkları, bahçeleri kiraladığı atla ve kara sabanla sürdürmüyor muydu? Hemen her şehirde, kalorifer atıkları arasından kömür ayıklayarak yakacak temin eden kadınlara, çocuklara rastlanmıyor mu? Hava karardıktan sonra, semt pazarlarında çöplerden meyve-sebze toplayan insanları görmüyor musunuz?Bu ülkenin kaynakları, milli serveti kime, kimlere aktarılıyor? Haftada yaklaşık beş milyar dolar küresel tefecilere faiz öder duruma kim getirdi bu ülkeyi? Ülke nüfusunun yarısı açlık sınırının altında yaşarken, nasıl oluyor da iş birlikçi yöneticiler varlık içinde yüzüyorlar?Bu ülkede kan sanlar varken muttasıl sömürenler kimlerdir?Evet, bir günü dahi matemsiz geçmeyen bir bölgenin, bir ülkenin insanları olarak, bu matemi sürekli bize yaşatanları ve iş birlikçilerini, alkışçılarını tanımak ve tanıtmak boynumuzun borcu değil midir?Vatanın selametini ve çocuklarının geleceğini düşünen hiç kimsenin bu vahim manzara karşısında susma hakkı yoktur.