Ankara izlenimleri

Bir süredir ertelemek zorunda kaldığımız Ankara ziyaretini bu hafta sonu gerçekleştirdik.

Önce bir süredir tedavi gören teyzemin eşi Mehmet Ali amcamızın vefatı, sonrasında kardeşim Önder'in kayınpederi Cafer abimizin geçirmiş olduğu ağır ameliyat ziyaretimizi zaruri hale getirmişti.

Ayrıca en küçük oğlum Haktan Hasan'ın da bugüne kadar hiç görmediği Anıtkabir'i de görmek istemesi ziyaretimizi daha da anlamlı hale getirdi.

Gerek taziye ve gerekse hasta ziyaretlerimizde yaşadığımız yoğun duygular başka bir yazı konusu ancak Anıtkabir ziyaretimizi kısaca yazmak istedim.

Ortaokul ikinci sınıfta okuyan oğlum Haktan Hasan'ın Anıtkabir'le ilgili henüz aslanlı yolda yürürken söylediği şu sözler düşündürücüydü.

Anıtkabir'e çıkan merdivenleri eliyle göstererek "Baba Anıtkabir'e giden şu merdivenlerin basamak sayısı kırk iki adet. Çünkü Atatürk'ün ayak numarası kırk iki. O yüzden kırk iki basamak olarak yapıldı!" 

Onlarca kez Anıtkabir'e gitmiş Ata'sını ziyaret etmiş bir baba olarak merdivenlerin bu amaçla yapıldığını hiç düşünmemiştim.

"Hadi say bakalım gerçekten öyle mi?" dedim.

Yanımızdan koşarak merdivenlerin önüne gidip bir solukta saymaya başladı.

En tepeye çıkıp bize dönerek "Baba saydım kırk iki" diye seslendi.

Bir anda düşündüm ve anladım ki, Ata'mızın cumhuriyeti emanet ettiği genç nesil kim ne derse desin araştırıyor, sorguluyor.

Ellerindeki akıllı telefonlar, masalarındaki bilgisayarlarıyla teknolojiyi akıllıca kullanıp bilgiye kolayca ulaşabiliyorlar.

Gençlere günün moda tabiriyle ister "Z" kuşağı deyin isterseniz "Y" kuşağı!

Bunlar farklı bir nesil!

Bizim zamanımızda maalesef bu imkânlar yoktu.

Bir bilgi almak için kütüphaneye gidip birkaç ansiklopediyi saatlerce karıştırıp konu hakkında fikir sahibi olabiliyorduk.

Devir değişti…

Ata'mızın mozolesine doğru yavaş yavaş ilerlerken evladın gözü hemen giriş kısmının sağında bulunan büyük puntolarla yazılı duvarda asılı tabloya takıldı.

Yazılar Ata'mızın Türk ordusuna son mesajıydı.

Sonradan öğrendik ki bu mesaj, Atatürk'ün doğumunun 100. yılında Anıtkabir'e kitabe olarak yazılmış.

Baştan sona oğlumla birlikte yazılanları okuduk.

Halen aziz vatanımız için şehit olan askerlerimizin olduğu bir zamanda bizlere bu cennet vatanı emanet eden ülkemizin banisi Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün mesajındaki şu sözler yüzyıl sonra bugün de tazeliğini koruyor!

Hala kahraman ordumuz sınırlar içinde ve dışında vatanımıza göz diken hainlerle mücadele ediyor.

"Zaferleri ve mazisi insanlık tarihiyle başlayan her zaman zaferle beraber medeniyet nurları taşıyan kahraman Türk ordusu!" diye başlayan mesaj şu anlamlı sözlerle devam ediyordu.

"Memleketini en buhranlı ve müşkül anlarda zulümden, felaket ve musibetlerden ve düşman istilasından nasıl korumuş ve kurtarmış isen, cumhuriyetin bugünkü feyizli devrinde de askerlik tekniğinin bütün modern silah ve vasıtaları ile mücehhez olduğun halde, vazifeni aynı bağlılıkla yapacağına hiç şüphem yoktur."

Okurken göz pınarlarımızı nemlendiren sözler!

Üç tarafı denizlerle dört tarafı ise hainlerle çevrili Anadolu'da yaşamak bu düşünceyi ayakta tutmakla mümkün.

Duvardaki yazıları okuduktan sonra Ata'mızın mozolesi önüne gelip hem saygı duruşunda bulunduk hem de Ata'mızın aziz ruhuna fatihalar okuyup dualar ettik.

Yıllar önce Prof. Dr. Haydar Baş hocamız Anıtkabir'i ziyaret ettiğinizde tarihe geçen "Abdestli olacaksınız ve dualar edeceksiniz!" demişti.

Biz de öyle yaptık…

Atatürk'ü tanımayan, anlamayan gafillere şunu söylemek isteriz ki; bu topraklar üzerinde bağımsız bir ülkenin evlatları olarak yaşıyorsak, ezanlar okunup, camilerde namaz kılabiliyorsak, ay yıldızlı bayrağımız göklerde dalgalanıyorsa Ata'mızın sayesinde!

Mozolenin tam önündeyiz…

Adeta birbirleriyle yarışan ve alanı dolduran yaşlı-genç ziyaretçilerin resim çekilme adetine biz de katılarak ayrıldık bu alandan.

Anıtkabir müzesi, Ata'mızın okuduğu kitapların sergilendiği bölüm ve Sakarya ile Çanakkale savaşlarının yapıldığı cephelerdeki canlandırmalar etkileyiciydi.

Siperlerde şehit düşen Mehmetçikler, onlara yardıma koşan sıhhiyeciler, tank ve top seslerinin arka fondan verilmesi o çetin kurtuluş savaşı mücadelesinin izlerini günümüze taşıyordu.

Kendisinden güçlü düşman ordularının karşısında Türk ordusunun kazandığı zaferler ayrıntılı olarak bu müzede sergileniyor.

Her gittiğimde farklı duygular yaşıyorum. İçimde tarihe ve atamıza olan özlem ve saygım artıyor.

Pazar günü olmasına rağmen Ata'mızın ziyaretçileri hayli fazlaydı.

Müzenin önünde uzun kuyruklar vardı.

Ata'mızın kullandığı eşyalar, arabalar ziyaretçilerin ilgi odağıydı.

Bir kez daha şahit oldum ki değişen dünyada ve konjoktürde Ata'mızı araştırıp tanıyan ve anlayan yurttaşlarla dolup taşıyor Anıtkabir.

Bir saat planladığımız bu ziyaretten ancak 2,5 saatte çıkabildik.

Geldiğimiz aslanlı yoldan dönerken askerlerin nöbet değişimi vardı.

Nöbeti devreden ve teslim alan Mehmetçiklerin omuzlarındaki tüfeklerle yeri göğü inleten yürüyüşleri, başlarındaki komutanlarının yüksek sesli komutları bizim gibi tüm ziyaretçilerin ilgisini çekti.

Daha çok Haktan Hasan'ın ilgisini çekmiş olmalı ki askerleri uzun süre takip etti.

Zaman su misali akıp geçti Ankara'da…

Yüce Atam nur içinde yat!

Ailece yaptığımız bu ziyarette bizleri yalnız bırakmayan ablam Hakime'ye kardeşim Önder'e teşekkür ederek döndük Eskişehir'e…