Başöğretmen Baş'ımız

"Anayasa Mahkemesini tanımıyorum. Kararına saygı da duymuyorum." Bunu ben veya kim söylerse söylesin, hatta dokunulmazlardan biri, hatta parti genel başkanlarından biri söylemiş olsaydı, kızılca kıyamet kopardı ama zorlama ile "Partili Cumhurbaşkanlığı"nı ilan eden AKP Eş Genel Başkanı söyledi bir şey de olmadı!
Bir şey olmaktan öte, tenkit edenler suçlu ilan edildi! Bir AKP'li dokunulmaz; "Yasama da bizde, Yargı da bizde, Yürütme de bizde, her şey bizde" dedi, güya -hem de- Anayasa Profesörü bir partili amigo; "Oğlan bizim, kız bizim" diye esprisini patlattı!
Şimdi Anayasa Mahkemesi'ni tanımayan, kararına saygı da duymayan Partili Cumhur Başkanı ve AKP Eş Genel Başkanı, Yargıtay Başkanı ile siyasi amaçlı geziler tertipliyor, itiraz edenlere de; "Bunun yasal, ahlaki, teamül olarak hiçbir yanlış yanı yoktur. Bunlara alışmadılar bunlar bugüne kadar ama alışacaklar" diyor!
Der mi? Der!
Bir şey olur mu? Olmaz!
Çünkü bunlar; "Demokrasi gereken durakta inilecek bir vasıtadır" diyecek kadar, İleri Demokratlardır...
Çünkü bu İleri Demokratlara göre hak, haklının değil, kuvvetlinindir! Yani gücü yeten, yetenedir bunlarda!
Davutoğlu'nun deyimiyle; "Yüzde 49.5 ama aslında yüzde elli iki, elli üç, elli dörtlere kadar gider" diye açıklanan bir oy yüzdesi ile Başbakan seçilmiş birini azledip, yerine iki kere İzmir'den Belediye başkanlığı kazanamamış başarılı(!) bir siyasetçiyi, AKP Eş Genel Başkanı ve Başbakan atayabilirler ve bunun adı, "Yeni Türkiye" olur; bu antidemokratik uygulamanın adı ve neticesi, "Huzur ve istikrâr" olur...
Memleket yanıyormuş, 3 ilimiz ve 13 ilçemizde, koskoca bir bölgede etnik kalkışma varmış, her gün beşer-onar Şehit haberi geliyormuş, analar ağlıyormuş, millet kan ağlıyormuş, bunlara göre hiç bir ehemmiyeti yok!
Atanmış yeni Eş Başbakan Milyar-Ali YILDIRIM; "Ana muhalefet partisinin lideri, 'İzmir başbakan çıkaracak' dedi, onu mahçup etmediğiniz için size teşekkür ederim" Diye, İzmir'e teşekkür edebiliyor!
Bu sözlerin adı; nükte mi, teşbih mi, ironi mi, IQ ile alakalı bir hal mi? Vallahi bilemedim!
* * *
Bilindiği üzre, Öğretmen Eskisi'yim...
Dünyaya bin kere gelsem, bininde de öğretmen olmayı isterim ama öğretmenliğimde, görmediğim siyasî baskı, çekmediğim bürokratik işkence kalmamıştı! Beni yıldırmak için yapılan bu baskı ve işkenceler, aksine öğretmenlik şevkimi ve öğretmenliğe aşkımı artırmıştı...
"Dertli söyleğen olur" demiş atalarımız, biliyorum ki onlardanım, yani dertlilerdenim, yani söyleğenlerdenim!
Ama Vallahi dertlerim şahsî değil!
Bu yüzden dokunmayacaksınız bana! Bir dokunan bin âh dinlemeğe hazır olmalı ki, bu bin âh iki kişiden birinin âhı aynı zamanda! 
Çünkü ben de; Uzun Adam'a, partisi AKP'ye bölge milletvekili adaylarına oy vermeyen ve asla vermeyecek olan iki kişiden birilerindenim.
Ama diğer, "Evlerinde zor zaptedilen iki kişiden birileri"nin derdi de bana dert! Onların söylenmelerini de söylemek bize düştü çünkü onlar asla söyleyemezler! Söyleyen azledilir, söyleyen feshedilir, söyleyen tard edilir!
Bu demokratik(!) uygulama hem Hükumet, hem de destekçisi "Yavru Muhalefet MeHaPe" de teâmülleşti artık!
Bir Adam 14 yıl içinde önce; "Sorun var diye inanmayacaksın. ... Sorun var diye inanırsan sorun olur. Sorun yok dersen, sorun ortadan kalkar. Biz sorun yok diyoruz" dedi.
Bir Adam yine bu 14 yıl içinde; "... Başbakan olarak Kürt sorununu savunuyorum, savunmaya devam edeceğiz" dedi...
Fazla eski değil 2011'de; "Bu ülkede artık Kürt sorunu yoktur. ... Bu ülkede Kürt kardeşimin sorunu var ama Kürt sorunu yok artık" diyerek yavaş yavaş çarka başladı.
Yine aynı Adam, 2011'in Temmuz'unda; "Bu ülkede Kürt sorunu yoktur, bu ülkede PKK sorunu vardır" dedi ve hem çark etmeye hem de etnik kökenleri kazımaya devam etti.. 
Şimdi de Partili Cumhurbaşkanlığı'nı ilan ettikten sonra; "Ya silahları gömüp betonla örtecek ve koordinatları verecekler ya da ülkeyi terk edecekler" diyerek yakılan yıkılan yerlerin sakinlerinin ve Şehit Ailelerinin yanaklarını elliyor!
Ama maalesef onlar korkuyorlar! 
Korkmayanların evlerinde şivan var! Ağlayarak, sızlanarak söyleniyorlar! 
Onların söylentilerini söze dönüştürmek de, bize kalıyor!
Bir şarkı vardı hani, Baha söylerdi, hatırlatayım:
"Mutluluk doldursun gönül tasını,
Âlem bizde görsün kul sevdasını,
Bilmesin gözlerin ağlamasını,
Ben ağlarım ikimizin yerine..."
Hatırladınız mı?
İlk söylendiğinde sadece "ikimizin yerine" sözleri ile ilgi çeken ve hâlâ sadece o iki kelime ile hatırlanan bir şarkı...
Öğretmenlerimden öğrendiğim ve öğretmenliğim süresince öğrencilerime öğretmeye çalıştığım bir fedakârlık şekliydi, "İkimizin yerine..." Yiğitliğin, kahramanlığın fedakârlık olduğunu anlatmaya bu duygularla çalışırdım...
Biliyorum ki, öğretmenlik bir karakterdir. Aksi halde hayata öğretmen olarak başlayanlar, ömürlerinin sonuna kadar öğretmenliğe devam etmezler...
Bizim zamanınızda, hatta 14 yıllık AKP Diktası'ndan öncesine kadar, okullarda öğretilen Atatürk'ün bir de, "Baş Öğretmen" sıfatı vardı. Kara-tahta başında Alfabe öğreten bir Baş Öğretmen Atatürk resmi yerleştirilmişti hafızalara...
14 yıl içinde ilköğretimden geçen ve şimdiden sonra ilköğretim alan çocuklarımıza, bu Baş Öğretmen Atatürk öğretilmiyor! Öğretmesinler!
Şükürler olsun ki, bir Baş Öğretmen daha var, hem de siyaset meydanlarında ve ömrünü Devletini kalkındırabilmek için önce milletini ayıktırmaya vakfetmiş bir Baş Öğretmen...
Soyadıyla müsemma Prof. Dr. Haydar BAŞ Hoca var. Elinde demir asa, ayaklarında demir çarıkla Türk Yurdunu adım adım harmanlıyor. Allah ömrüne bereket, bedenine sağlık versin.
"OLAMAZ TÜRK'E BAŞ, TÜRK'ÜM DEMEYEN" Vesselâm? Selâm, sevgi, duâ...