Bazen…

Kimi zaman yazılarda bazen kelimesini mi, yoksa kimi zaman tamlamasını kullanma konusunda tereddüte düşüyorum. Çünkü "bazen" kelimesine yazılı metinlerde çok rastlamıyoruz daha doğrusu ben çok rastlamadım, ancak konuşurken sıklıkla kullandığımız bir kelime. Yazı yazarken kullandığımız kelimeler kelime dağarcığımızda yer eden kavramlarla ilgili, ne kadar çok kavram bellediysek o kadar çok kelime kullanarak yazıyoruz.
"Bazen" düşünürüm de bazı Türkçe kelimeleri hiç kullanmamışım gerek sözlü gerekse yazılı olarak; mesela, "istikrar" kelimesi, mesela, "yoğunlaşmak" fiili… İnsan düşünse hiç kullanmadığı bir çok kelimeyi bulabilir. Peki bazı kelimeleri hiç kullanmamış olmak bir eksiklik midir? Yoksa insan gerektiğinde bazı Türkçe kelimeleri o kelimeleri dağarcığından bulup çıkararak kullanma yetisine sahip midir? Bilmiyorum, nereden esti diyeceksiniz onun da farkında değilim?
Şimdi yazıya nasıl devam etmeli, henüz kestiremiyorum, dua edeceğim. Vakitler akşam üstünü gösteriyor, çay ne güzel bir içecektir, insanın beynine dinçlik veriyor, sanki düşünme eylemini çabuklaştırıyor. Herhalde beynimizdeki serotonin, adrenalin, noradrenalin ve epinefrin gibi salgıları etkiliyor. Etken maddesi de tanin ya da tanen olmalı. İnsan beyninde nöronlar, nöronların uzantıları ve salgılarla öyle karmaşık ve mükemmel bir komuta merkezi oluşturulmuş ki: insan ancak şaşabiliyor. Ve bu mükemmelliği gördükçe akla gelen tek kelime var; o da "Allah" ve dilimizden dökülen ifade: "Allah Allah…"
İnsanın kendi yaratılışındaki mükemmelliğe taaccüp etmesi kadar güzel bir hayret ediş var mıdır? Tasavvuftada bir hayret makamının varlığından, hayret etmek için ilim öğrenmemiz gereklidir insan ilmini arttırırsa.İnsan ilmini arttırırsa ilmi ile davranırsa ona bilmedikleri de öğretilebilir. Buna keşf etmek deniyor yanılmıyorsam.
Uzun zamandır sizlere "Ne az şükrediyorsunuz?" ayetinden bahsediyordum, bu ayetin muhatabı olmayalım diyordum, sonunda ayetin tamamına erişebildim: "O'dur, (Allah'dır) sizler için kulak, gözler ve yürekler yaratan. Yine de pek az şükrediyorsunuz!" (Mü'minun, 78).