Bir kulüp neden batar?(!)

Futbol ailesinin gözü son bir haftadır Eskişehirspor üzerindeydi. 31 Ağustos lisans çıkarma sürecinde son gündü.
Taraflı tarafsız herkes merak içindeydi. Spor yorumcuları ve taraftarlar hep aynı sorular etrafında birleşiyor; "ne olacak bu Es Es'in hali. Batacak mı efsane, yaşayacak mı?" diye sosyal medya hesaplarında binlerce paylaşımlar yapıldı.
Zaman git gide daralırken taraftarlarda az da olsa bir umut vardı. Hafta boyunca yetkililer tarafından yapılan açıklamalarda "bu takım sahipsiz değil, elimizden geleni yapıyoruz. Borç karşılığı alacaklı olan oyunculardan imza alıyoruz. İşin %80'i tamam" gibi açıklamalar taraftarın ümitlerini yeşertiyordu.
Ama ne yazık ki tüm bu sözler/gayretler/çalışmalar geçtiğimiz gece sonuçsuz kaldı. Verilen sözler tutulmadı. Korkulan senaryo gerçekleşti.
Maalesef alacaklı olan birkaç oyuncunun imza vermemesi nedeniyle lisans krizi çözülemedi.
Söylenenlere bakılırsa bundan böyle Eskişehirspor'un işi hiç kolay değil. Çok zor günler bekliyor takımı. Mazisi başarılarla dolu Kırmızı Şimşekler, kötü yönetimler sayesinde yüklü borç sarmalı altında kapanmaya doğru gidiyor. Gerçekten çok üzücü bir durum var ortada.
Bize göre Eskişehirspor son günlerin moda tabiriyle "Endüstriyel futbolun" turnusol kâğıdı.
Futbol federasyonu hala kulüplerin yönetimiyle ilgili gerekli yasal düzenlemeyi yapmadı. Acaba kaç takım daha kapanacak da bu yönetmelik yayımlanacak bilmiyoruz.
Eskişehirspor'u bu vahim duruma getiren, geçmiş ve şimdiki yöneticiler. Kimse bana aksini söyleyemez.
Bu işin vebali onların omuzlarındadır. Birçoğu iş adamı? Kendi şirketleri var. Böyle mi yönetiyorlar acaba. Kâr üzerine kâr elde ederken yöneticisi oldukları Eskişehirspor'u zarara uğratarak kapanma sürecini başlatmışlardır.
2004 yılından beri yakından izlemeye başladığım Eskişehirspor yolculuğunda son yıllar hep sıkıntılı geçti. 
Takımın gerçek sahibi fedakâr taraftarlar. Oynanmayan maça 26 bin bilet alan başka bir taraftar göremezsiniz dünyada. Karda, yağmurda ülkemizdeki statlarda takıma tribün desteği nasıl verilir bunu gösteren bir yapısı var Eskişehir'in.
Şayet gerçek taraftar takıma sahip çıkmasaydı bugün yaşadıklarımızı birkaç yıl önce yaşamış olacaktı.
Yöneticilere güvenmeyen hatırı sayılır iş adamları mesafeli durdular takıma. Yıllardır verdikleri desteğin nereye gittiğini görmüş olacaklar ki uzak durdular hep.
"Mutlaka Eskişehirspor şirketleşmeli" diyen "şeffaf olun" diye feryat eden insanların sözüne itibar edilmedi. Transfer edilen yüksek maliyetli oyunculara ödemeleri yapılmadı. Bırakın oyuncuları kulüpte görevli personele aylarca maaş verilmedi. Yani hep kötü yönetimlerin sonucu takım bu hale getirildi.
Geçtiğimiz yıl taraftarlar kendi aralarında kampanya başlatarak bayram öncesi aylarca maaş alamayan personele maaş ödediği günleri yaşadı bu şehir.
Bundan sonrası?
Düzgün, dürüst, karakterli ve en önemlisi güvenilir yöneticileri Eskişehirspor taraftarları arayıp bulup iş başına getirmelidir. Puan silme cezaları ile birlikte alt liglere doğru yuvarlanmaya başlayan Eskişehirspor'un başka bir şansı bulunmuyor bize göre.
"Her kriz bir fırsat doğurur" anlayışından hareketle orta ve uzun vade planları ile bu kentin en değerli ve kıymetli sembolü Eskişehirspor yıllar sonra ancak geriye dönebilir. Malatya ve Ankaragücü örneğinde olduğu gibi... Başka türlü bu borçlardan kurtulma şansı yok.
Bu sene ilk üç maçta U 21 genç takımı/kendi öz evlatlarıyla sahaya çıkan Kırmızı Şimşekler'de gelecek vaat eden birçok oyuncu gördük. Pırıl pırıl gençler.
Sizi bilmem ama ben bu gençlere güveniyorum. Zaman içerisinde tecrübe kazanarak karşılarında milyon dolarlık yabancı oyunculara inat, canla başla mücadele ediyorlar. Sadece zamana ihtiyaçları var.
Demem o ki; Eskişehirspor küllerinden doğacak nitelikte bir maziye ve altyapıya sahip.
Bu günün Alper Potuk'unu yetiştiren kentin yarının Furgan Polatı'nı neden yetiştirmesin? Ve daha isimlerini bilmediğimiz niceleri?
Yeter ki bu gençlere güvenelim. Destek olalım.