Merhum Necip Fazıl ne güzel demişti:
Bu nasıl bir dünya hikayesi zor,
Mekanı bir satıh zamanı vehim.
Bütün bir kainat muşamba dekor,
Bütün bir insanlık yalana teslim.
Dünya, hiçbir ilmî gerçeğe dayanmayan, insan fıtratıyla/yaradılışıyla hiç ama hiç örtüşmeyen bir konuyu konuşuyor.
Koyu bir Katolik olan Mel Gibson tarafından, baştan sona misyonerlik kokan "İsa'nın son saatleri" adlı film, başta Vatikan olmak üzere kiliselerin sponsorluğunda dünya kamuoyunun önüne kondu.
"Bir insan ölüyor/çarmıha geriliyor, gömülüyor, üç gün sonra, insanlığa vekaleten mezarından kalkıyor ve ilah oluyor."
Bu iddia Allah tarafından kesin bir ifadeyle reddedildiği gibi, inananı ve iddia sahibini de "melun/lanetlenmiş" ilan ediyor.
Kim Allah Celle Celaluhu?
"Ve 'Allah elçisi Meryem oğlu İsa'yı öldürdük' demeleri yüzünden (onları lânetledik). Halbuki onu ne öldürdüler, ne de astılar; fakat (öldürdükleri) onlara İsa gibi gösterildi. Onun hakkında ihtilâfa düşenler bundan dolayı tam bir kararsızlık içindedirler; bu hususta zanna uymak dışında hiçbir (sağlam) bilgileri yoktur ve kesin olarak onu öldürmediler." (Nisâ, 4/157)
Allah Teâlâ Nuh'u tufandan, İbrahim'i ateşten, Musa'yı Firavun'dan, Muhammed Mustafa'yı müşriklerin tuzağından koruyup kurtardığı gibi İsa'yı da, onu öldürmek isteyen Yahudilerin elinden kurtarmış, Hz. İsa'ya ihanet ederek bulunduğu yeri askerlere gösteren kişiyi İsa'ya benzeterek öldürtmüştür.
Söz konusu filmi iki başlık altında ele almanın yerinde olacağı kanaatindeyim.
Bir.
Bu filmde, Romalı ve aromalı Yahudilerin dünya nüfusunun çoğunluğunu oluşturan bir dinin ilahını öldürdüklerini iddia ediyorlar. Tarihin çeşitli dönemlerinde ve söz konusu film sahnelendikten sonra bu iki din mensupları bu iddia yüzünden birbirlerine saldırmışlardır.
Peki, "Dünya Barışı", "Hoşgörü", "Üstünkörü", "Elinin k..ü" ve benzeri yalan yanlış, kandırmaca iddialar uğruna İslam akaidinin tahrif edildiği bir zamanda, bu kavramlarda samimi olan bir anlayış, bu iddiaları derinden yaralayacak böylesi bir yalanı niye beyaz perdeye döktü ki?
Şöyle açayım;
Bizden bazı "zevat", "Allah'ın onlar gerçekten kafirdirler" açık beyanına rağmen, sırf o büyülü kelimeler uğruna, alemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammet'e (as) inanmayanlara rahmet ve merhamet nazarıyla bakmayı önerdiği bir zamanda, Hıristiyan dünyası kalkıyor, Hz. İsa'nın (as) Romalı ve aromalı Yahudiler tarafından, hem de insanın tüylerini diken diken edecek bir şekilde idam edilişini, çivilenmesini film yapıyor.
O zaman şunu çok rahatlıkla söyleyebiliriz ki, Hıristiyan dünyası "Dinlerarası diyalog", "sevgi", "hoşgörü", "üstünkörü" ve "elinin kö..ü" gibi süslü iddialarda samimi değil.
Dünyanın olanca şiddetiyle "sevgiye muhtaç olduğu" bir zamanda en sağlıklı ölçü, Allah'ın beyanıdır.
"İsa (as) öldürülmemiştir" dediğimiz zaman, hem bir gerçeği ifade etmiş oluruz, hem de bu yüzden asırlardır süren Yahudi-Hıristiyanlık husumetini de bitirmiş oluruz.
Hadi! Var mısınız ey "hoşgörü" havarileri!
Yoksunuz, çünkü olsanız yok olursunuz, yani İsa'nın (as) çarmıha gerilmediğini kabul ettiğiniz an Hıristiyanlık diye bir din kalmaz.
Demek ki, bu "hoşgörü" ve benzeri iddialar birer yalandır ve daha da önemlisi İslam'ı hedef seçmiş bir oyundur.
Hayli mesafe de alınmıştır bu yolda.
Filmle ilgili söylenecek bir diğer söz de şudur:
Biz son derece merhametli bir milletiz.
Özür dileyerek bize bilmem ne yapanlarına bile biz bir müddet sonra birilerinin uydurduğu senaryoyla acımaya başlarız.
Biz, belki Romalı ve aromalı askerler tarafından değil, ama Roma kanunlarıyla sırf şiir okuduğu için mahkum edilen bir insana merhamet ettiğimiz için,
onu başımıza taç,
kelimize saç,
ayranımıza bakraç,
dış politikamıza sarkaç,
millî meselelerde saklanbaç etmedik mi?
Böylesi bir merhamet deryası bir millete siz, hiçbir suçu ve günahı olmayan bir insanın çarmıha gerildiğini gösterirseniz, hele de çivileneceği haçı bile binbir zorlukla ona taşıtırsanız, ancak bu milleti ona, o mazulam hayran bırakırsınız.
Hiçbir ilmî gerçeğe dayanmayan bir iddia bu milleti acaba İsevî yapabilir mi diye hiç düşündünüz mü?
Araştırın bakın, bu filmi izleyip Hz. İsa'ya (as) hayran kalmış, ona acımış onlarca insana rastlayacaksınız.
Peygamber İsa'ya değil, ilah İsa'ya tabi ki!
Bu film, o meşhur "Dinlerarsı Diyalog" serüveninin bir gereği miydi yoksa?
Daha nice yalanlara insanlık kanıyor,
Dünya yanıyor,
Yürekler kanıyor.
Son bir fıkra.
Temel okkalı bir tokat atmış Yahudi'ye.
Yahudi;
"A be kuzum niye tokat atarsın bana?"
Temel:
-Siz İsa'yı çarmıha gerdiniz.
Yahudi:
-İyi de, o iki bin yıl önceydi.
Temel:
-Olsun, ama ben yeni duydum, diye cevap vermiş.
