Feteva-i Nuriyye!

Feteva-i Nuriyye!

Feteva-i Hindiye,

Feteva-i Aliye olur da, Feteva-i Nuriyye/Nuri'nin Fetvalar niye olmasın.

Eskiden bir müşkülü olan din konusunda en uzman kişiye gider ondan fetva isterdi. Bu fetvaların cem olduğu kitaplar da fetva verenin ismiyle anılırdı.

Önceleri fertler sorardı soruları, şimdilerde de bu görevi güzde kertel medyası üstlendi.

Kendine uygun bir müfti/fetva veren bulunca da ha bire soruyor, ha bire cevap alıyor, tabi işine geldiği gibi.

Fetva makamı Diyanet olduğuna göre en büyük müfti/fetvaya yetkili M. Nuri Yılmaz'dır. Medyaya irat buyurduğu fetvalar ileriki asırlara Feteva-i Nuriye olarak dünyaya ışık tutacaktır.

Bir çoğunu kaçırdığım bu fetvalardan son ikisi şöyle: Siyasete kesilmez kurban, Siyasetçi öpemez Kur'an.

Son iki medya fetvası bunlar.

Ülkede çözüm bekleyen yığınla müşkülü çözen reis, her seçim döneminin en önemli iki mevzunu da böylece çözüverdi.

Siyasilerin Kur'an öpmesi zannımca Süleyman Demirel'e dayanır.

Seçim otobüsünün üzerinde abdetstli abdestsiz eline aldığı Kur'an'ı öper sonra da onu toz konmasın diye fötr şapkasıyla örterdi.

O coşkuda eline İncil tutuştursalar ona da aynı muameleyi yapabilirdi, nereden bilsin o kalabalıkta Kur'an mı yoksa başka bir kitap mı olduğunu?

Normal zamanda Kur'an'la beraber olan bunu yapmaz.

En son öpme vakası, gelişi, duruşu, tutuşu ve rotüşü aynen Süleyman, M. Ali Bayar'a ait. Tıpkı 1960'larda Süleyman Demirel'in "Morisson Süleyman" olarak Türk siyasetine gönderildiği ABD isimli ülkede, M. Ali da geldiği gün havaalanında Kur'an'ı öpüp başına koydu.

Kimileri bunu siyasi bir şov sandı.

Öyle değildi.

M. Ali bey uzun yıllar ABD'de kalmış. Aramış taramış Allah kelamı Kur'an bulamamış, ülkeye giriş yapar yapmaz yılların hasretini gidermiş, olay bu.

Bir Sapatayist/dönme için bunun hiçbir mahzuru da yoktur.

İkinci fetva, siyasileri karşılamak için kurban kesme meselesi.

Bu da Feteva-i Nuriye göre caiz değil.

Kurban olmaya hazır 65 milyon varken niye koyun kurban ediliyor ki?

Bu ehem iki konuyu çözenler ileride şu meselelere de fetva çıkarırlar umarım:

a-Bir İslam önderinin, İslam ölçülerine göre hak olmayan bir ruhaniyi ikide bir ziyaret edip arzı hürmet etmesinin hükmü nedir?

b-Bu milletin 14 asır yaşaya geldiği dini birilerinin arzusu doğrultusunda yeniden yorumlamaya kalkışmanın caiz olup olmadığı?

c-Ülkede kapatılan yüzlerce Kur'an kursu varken kilise kurdelesi kesmenin durumu?

d-Halkının yüzde 99'u Müslüman olan ülkede İslam'ı yaşamak konusunda hayli sıkıntılar çıkarken, aynı ülkede her türlü sapık ideolojilerin ülke bütünlüğünü tehdit eder düzeyde pervasızca sergilenmesine seyirci kalmanın hükmü nedir?

f- İslam tarihinde sayısız hizmete imza atan İslamî tarikatlara olmadık hakaret ve yakıştırmaların gırla gittiği bir zamanda, ülkenin bir kısım "sapık" Uzakdoğu tarikatlarının merkezi haline gelmesine seyirci kalmanın durumu nedir?

Müjde var İmralı'ya ah çekmekse bağrı yaralıya

Haber şöyle: "35 bin insanın katili Öçalan'a idamın kaldırılmasıyla asılmaktan kurtulduğu İmralı'da tebliğ edilecek". (medya)

Bu durumda bir heyet teşkil edilsin.

İdamın oylanmasında Meclis başkanı olan kişi heyete başkan olsun. Kanunun meclise gelmesine ve meclisten onaylanıp geçmesine sebep olan partilerden birer vekil de bu heyette bulunsun. Kanunu "Anayasa komisyonunda" engelleme imkanına sahipken bunu yapmayan MHP'den de bir vekil mutlaka olmalı.

Uygun bir metin yazılıp Öçalan'a okunsun.

Şöyle bir metin olabilir:

"Sen ey 35 bin insanın katili olan ulu kişi. İçlerinde bebelerin, yaşlıların kadın ve erkek bir sürü masumun da bulunduğu binlerce insanın kanına giren kahraman. Biz seni yanlış anladık. Sen asılacak değil ömür boyu kuş sütüyle bakılacak adammışsın da bilemedik.

Göz yaşını silemedik.

Bağrımızı delemedik.

Sen üzülürsün diye kaç yıldır gülemedik.

Seni yargılayıp idama mahkum edenleri senin yerine asmak lazım.

Senin için ayda 50 milyar masraf ne kadar az, sen saraylara layıksın.

Başbakanlıkta bekletilen idam dosyanı müzayede salonlarında açık artırmayla satışa çıkartıp elde edeceğimiz gelirle senin heykelini dikeceğiz.

En kısa zamanda seni kurtaran partilerden birinde seni genel başkan görmek istiyoruz.

Ne olur bizi affet ey ulu kişi".

Ve devamı...

Bu konuda bir kompozisyon yarışması bile tertip edilebilir.