Fıkıh Köşesi

TEVHİD AKİDESİ Yüce Allâh, insanlara kendi içlerinden seçtiği son derece sevilmiş ve seçilmiş insanlar aracılığıyla dinini bildirmiştir. Bu kamil insanlara "peygamber" denir ki, Allâh ile kulları arasında bir elçi, vesile demektir. Peygamberlik, Allâh'ın insanlardan dilediğine verdiği bir görevdir. Çalışmakla elde edilmez. İlk Peygamber, Hz. Adem son Peygamber ise, Alemlerin Efendisi Hz. Muhammed (s.a.v) dır. Bu ikisinin arasında, her millete kendi diliyle konuşan peygamberler gönderilmiştir. Sayılarını Allâh'tan başka kimse bilmez. Bunlardan bir kısmının adı Yüce Kitabımız Kur'an'da geçmektedir. Peygambere verilen mucizeler, bir yönüyle imanın temel esaslarından olan nübüvvetle, diğer yönüyle de vahiy ile alâkalıdır. Dolayısıyla mucizeye inanmak gerekir: "Dediler ki: 'Ona, Rabbinden mucizeler indirilseydi ya!'. De ki: 'Mucizeler ancak Allah katındadır ve ben ancak apaçık bir uyarıcıyım." (Ankebut, 29/50).