Seçim öncesinde, gençlere yönelik projelerin üretiliyor olması sevindirici bir gelişme. Harçların kaldırılması, bursların yükseltilmesi, daha fazla yurt için söz verilmesi, her şeyden önemlisi de istihdam konusuna yani işsizliğe çare aranması, gençlerin sandığa gitmesi için yeter de artar. Ama daha fazlası gerekiyor. Çünkü onlar için ne yapılsa azdır. Gençleri mutlu olmayan bir ülkenin, yetişkinleri mutlu olabilir mi? Anne babaların mutsuzluk gerekçelerinin en başında çocuklarının geleceğine yönelik kaygılar geliyor. İşte bu yüzden tüm kişi, kurum ve kuruluşların gençler konusunda çok daha duyarlı olmaları gerekiyor. Ama bu sözde kalmamalı.Gençlerden her gün yüzlerce mail geliyor. Hepsi de sorun yüklü. Oysa pek çoğu çok önemli başarılara imza atıyor. Ama onlar da mutsuz. Çünkü, günün deyimiyle, sözde değil, özde destekleyenleri yok.Önce mektupları okuyalım:Stanford'u kazandı ama..."Boğaziçi Üniversitesi Elektrik-Elektronik Mühendisliği son sınıf öğrencisiyim. 2007/2008 öğretim yılından başlamak üzere, ABD'nin en prestijli üniversitelerinden biri olan Stanford Üniversitesi'nin Elektrik Mühendisliği bölümünden kabul aldım. Ancak burs bulamadığım için gidemiyorum. Burs konusunda holdinglerden yardım istedim; ancak yardımcı olmadılar. Bana burs verebileceğini düşündüğünüz holding, işadamı, sanatçı vd. ile iletişim kurmama yardımcı olabilirseniz çok mutlu olurum..."İngiltere gel diyor ama"19 Mayıs Üniversitesi İngilizce Öğretmenliği'nden mezun oluyorum. İngiltere'de iki önemli üniversiteden mastır kazandım. Fakat 30 milyarı bulan masraftan dolayı gidemiyorum. Burs için ne yaptıysam sonuç alamıyorum. Burslar zaten genelde mart ayı içinde dağıtılıyormuş. Bana lütfen yardımcı olun. En azından bir kısmını burs olarak bulmam gerekiyor. İstanbul'da benim gibi öğrencilere yardım etmek isteyecek gönüllü çok işadamı vardır muhakkak. Aracı olmanızı rica ediyorum. Boğaziçi ODTÜ mezunu değilim ama ben de başarılı bir öğrenciyim. Benim gibi öğrencilerin mücadeleleri inanın diğerlerinkinden çok daha fazla her zaman. Kurumların ya da kişilerin burs verme imkânı olamaz mı? Lütfen yardımcı olun. Mutlaka cevap bekliyorum. Şimdiden teşekkür ediyorum..." Devlet tefeci mi?"Bu sorun, benim gibi binlerce kişinin sorunu, bu nedenle size yazıyorum. Üniversite öğrencisiyken aldığım öğrenim kredisinin geri ödemesi geldiğinde yaşadığım şok dalgası, yüksek lisansta inanılmaz boyuta ulaştı. Hiçbir gelirim yok. Tek maaşlı bir aileye sahibim. Lisans öğrenim kredim 3 aydan 3 aya 450 YTL idi. Yüksek lisans geri ödemem 3 aydan 3 aya 1475 YTL. Buna inanabiliyor musunuz, ben nasıl öderim bu parayı? Bu nasıl bir zihniyet? Bankadan kredi mi çektim, tefeciden para mı aldım, anlamadım? Ne olur bu sesi duyurun binlerce insan adına..."Daha niceleri varİşte size üç başarılı genç. Başka ülkelerde olsa baş tacı edilirler. En azından önleri tıkanmaz. Her türlü destek sağlanır. Peki biz, kapıları yüzlerine kapatmanın ötesinde ne yapıyoruz? Koskocaman bir hiç.Bu konuda inandırıcı projeler ve projeleri hayata geçirecek inandırıcı isimler istiyoruz. Mehmet Sağlam gibi isimlerle bu işler olmaz. Yeni projeler, yeni isimler. Yeter ki ortaya çıksınlar, köşemiz onların...Özetin özeti: Gençleri sevmek lafla olmuyor. Özellikle yurtdışı başarıların da değerlendirilmesi gerekiyor. Ama nasıl? Çözümü bulacak olan da iktidar adayları, sivil toplum örgütleri ve parasını hayırlı bir iş için yönlendirmek isteyenler. Umarız bir an önce ortaya çıkarlar...Abbas Güçlü