Gülümseyen ufuklar

ÖYKÜ / Cazibe IRMAK

O yıl Ebru'nun, derslerinde gösterdiği her başarı; öğretim yaşamına serpiştirilmiş parlayan birer yıldız gibiydi. Kardeşi Önder'in de büyük ölçüde sorunlarından kurtulması sonucunda artık sevincini gölgeleyen şeyler ortadan kalkmıştı. Ancak eğitim; bilgi, özen, sabır, hoşgörü gerektiren bir uğraştı. Yapılan küçük bir yanlış olumsuz durumların yinelenmesine neden olabilirdi. Bunun için Çiğdem hanım, ödevini henüz bitirmiş olan Ebru'yu tatlı bir dille uyardı.

- Ödevini Önder'in bulamayacağı bir yere sakla, Ebru. Yoksa ödevin bir uçak biçimine dönüşebilir.

-Önder'in elinde oyuna katılabilirmiyim Ciğdem abla?

- Elbette Ebru, kırpılmış kağıt parçacıklarıyla süslenmiş halının üzerinde bir yer bulabilirsen kendine. Gördüğün gibi bugünkü dersimiz; kağıttan çeşitli şekiller oluşturma, resimleri kesip kartona yapıştırma olarak sürüyor.

-Bu tür uğraşlar çocukların el becerilerini geliştiriyor değil mi Çiğdem abla.

-Evet Ebru. Kağıtları kesip katlayarak oyuncak yapımı çocuğun yaratıcı yeteneğini geliştirir. Kendi çabasıyla birşeyler oluşturması ona güven kazandırır, aynı zamanda.

-Demek ki küçük çocukların ortalığı dağıtmasına, büyüklerin kızmaması gerek. Ancak annem işten yorgun dönecek.

En iyisi benim temizleyip düzenlemem olacak.

-Bu konuda oynayan çocuktan oyun araç gereçlerini toplamaya katılmasını isteyebiliriz. Böylece çocuk sorumluluk bilinci kazanmaya başlar.

-Oyunları; geleceğe hazırlanma uğraşı olarak tanımlayabilir miyiz Çiğdem abla?

-Çocuk oynadığı oyuna düşlerini yansıtır. Kimi zaman sorunlarını, öfkesini ortaya çıkarır. Oyun sırasındaki türlü denemelerle yetenekleri belli etmeye çalışır. Bu bakımdan çocuğun oynadığı oyun; onun için önemli bir uğraştır. Gelecekteki yaşamının küçük bir örneğidir oyun. Bazen bir mesleğin özelliklerinden izler taşır oyunlar.

-Bu bilgileri sunduğunuz için teşekkür ederim Çiğdem abla. Önder'in eğitim sürecinde edindiğim bilgi ve deneyimin seçeceğim mesleğim için yararlı olacağına inanıyorum.

Çiğdem hanım, umut ve güven veren bakışlarıyla Ebru'nun gözlerinin içine baktı bir süre. Sonra, sevgi ve coşkusunu yansıtan gülümseyişiyle

-Belki sevginin yüceliğini öğrencilerine sunan bir öğretmen, ya da beyaz önlüklü bir doktor olabilirsin, hastalarına sevecenlikle yaklaşan. Belki henüz düşünmediğin bir mesleğin içinde buluverirsin kendini. Önemli olan insanlara hizmet ederken; insanı üstün tutarak çalışmaktır.

***

Bir yaz tatilinin daha sonlarına yaklaşmışlardı. Şener'in çalıştığı markete gelen Murat;

-Sana biraz yardım etmeye geldim Şener. Sonra işten çıkınca geziniriz, dedi.

Murat'ın bu sözlerini işiten marketin sahibi şöyle dedi.

-Yakında okullar açılacak, birkaç günlük tatilin kaldı. Haydi arkadaşınla gezip dolaş biraz, izin veriyorum.

-Sağol Ahmet amca, diyen Şener arkadaşıyla birlikte marketten çıktı. Yol boyunca birlikte yürürlerken; o yıl ilköğretimin son sınıfında okuyacak olmanın heyecanı vardı içlerinde. Artık çevreleriyle ilgili gözlemlerini güçlü bir sezgiyle bütünleştirmeyi çok iyi biliyorlardı. Çevrelerinde kendilerini ilgilendiren her olgunun anlamını çözümlemeye çalışıyorlardı. Düşünce ve duygu dünyalarında iz bırakan unsurları da birbirlerine aktarmayı başarıyorlardı.

-İşte Murat, gördüğümüz gibi Samiye teyzenin üç yıl önceki hayalleri gerçekleşti. Bildiğimiz gibi burada daha önce onun oturduğu evi ve kocaman bahçesi vardı. Kendi huzurevine gidince, arsasına okul yapılması için bağışlamış. Şimdi ise, yapılan okul tüm görkemiyle karşımızda.

-Samiye teyze tüm çocukları çok severdi. Bizlerin bilgili insanlar olarak yetişmemizdi dileği. Sımsıcak o içten sevgi dolu bakışları, yumuşacık tatlı sözlerindeki öğütleriyle tanıyıp sevmiştik biz onu.

-İyi yürekli, hayırsever Samiye teyzeyi hiç unutmayacağız değil mi? O, çocukluk anılarımızın baştacı olarak her zaman canlı kalacak belleğimizde.

-Evet Şener doğru söylüyorsun. Bizler ona layık insanlar olamk için daha çok çalışmak ve başarmak durumundayız.

-Öyle heyecanlıyım ki Murat, Yepyeni, pırıl pırıl bir okulumuz var şimdi. Okulumuzu temiz tutup korumak konusunda küçük öğrencilere örnek olmamız gerek. Bize sunulan hizmetlerin değerini bilirsek kalıcı olur yapılanlar.

-Sahip olduğumuz her yararlı şeyin değerini bilmeliyiz Şener. Okul, kütüphane, cami, müze gibi kurumların bakımlı kalması onları kullananların tutumuna bağlı aynı zamarda.

-İyi akşamlar Murat, diyen Şener arkadaşından ayrılırken;

-Bizler kalabalık sınıflarda öğretim gördükten sonra geniş bir okula kavuştuk. Çok zor koşullarda öğretim yapan arkadaşlarımızın da böyle bir okula sahip olmalarını diliyorum, dedi.