Gümüşhane’den yazı+yorum

Sabahın seher vaktinde ilk durağımız Trabzon'a gitmek üzere ayrıldık Eskişehir'den…

Uzun ve yorucu bir yolculuğun bizi beklediğinin farkındaydık.

Kolay değil yaklaşık bin kilometrelik yol mesafesi önümüzde duruyordu.

Sivrihisar İlçesini geçerken cep telefonum çaldı.

Arayan Mehmet Beydi…

Evladı Nisa'nın Eskişehir'deki mezuniyet töreni için Gümüşhane'den bir hafta önce gelmişti. Meğer aynı gün ailece memlekete dönüş yolundaydılar.

Kısa telefon görüşmesinden sonra Çorum civarında bir mola yerinde buluşmak üzere sözleştik…

Öyle de oldu.

Bir müddet bekledikten sonra geldiler.

Kızının uzun bir eğitim süresinin sonunda bilgisayar mühendisi olarak mezun olmasının gururu ve tatlı heyecanı vardı yüzlerinde.

Mehmet Bey o naif ses tonuyla etkilendiği mezuniyet töreninden bahsetti.

Anlatırken duygu yoğunluğu ses tonuna yansıyordu.

Kızının cübbesini tören sonunda giyip alanda dolaşması, onu görenlerin meraklı bakışlarına hiç aldırış etmeden kepi havalara atmasını anlattığında heyecanı doruktaydı.

Darısı son sınıfa geçen diğer kızı Serap'ın başına diyerek ayrıldık mola yerinden.

Birkaç molayı da yaptıktan sonra ayrıldık birbirimizden.

Zaman ilerliyordu…

Öğleden sonra Giresun civarlarına geldiğimizde ana yol üzerindeki üst geçitlerin her birisinin üzerine aziz vatanımız için şehit düşen kahraman askerlerimizin isimlerinin yazılı olması dikkatimizi çekti.

Her bir üst geçidin altından geçerken aracın içinde duygu dolu anlar yaşadık.

Eğer bugün özgürce seyahat edebiliyorsak o kahramanların sayesinde.

Bu koç yiğitleri rahmetle minnetle ve de şükranla yâd ederek Giresun Belediyesine vefası için teşekkür ediyoruz.

Akşam saatlerinde Karadeniz'in o hırçın dalgaları yerini sakinliğe bırakmıştı.

Sessiz ve durgun deniz yüzeyine akşam güneşinin yansıttığı yakamoz gözlerimize ziyafetti.

Manzara müthişti.

Aracımızı durdurup bu güzelliği bir süre seyrettik.

Denizin orta yerinde birkaç küçük gemi ve gökyüzündeki martı sesleri karanlığa karışıp gidiyordu.

* * *

Trabzon'un şirin ilçesi Akçaabat'a vardığımızda saatler 22.00'yi gösteriyordu.

Tadını ve lezzetini hiçbir yerde bulmayacağımız ismini ilçesinden alan meşhur Akçaabat köftesinin merkezindeydik.

Yolunuz düşerse mutlaka tadına bakın.

Akçaabat'ta bir süre araçla dolaştıktan sonra akşam kalacağımız Öğretmenevine gittik.

Yıllara meydan okuyan tarihi binayı öğretmenevine çevirmişler. İyi de oldu.

Önündeki mini bahçesi ve içerisindeki uzun boylu çam ağaçları ayrı bir güzellik katmış.

İçerisi son derece temiz ve bakımlı.

Güler yüzlü personelin misafirlere yaklaşımları her türlü takdiri hak ediyor.

Sabahın erken vaktinde açık pencereden giren deniz melteminin esintileri çeşit çeşit kuş seslerini odamızın içine kadar getiriyordu.

* * *

Bir gün sonra Cuma namazı için anımızın, hatıramızın olduğu Şehitlik Tepesi'ndeki camiye gittik.

Şehitlik Tepesi'ni anlatmak zor.

Büyük İslam âlimi Hayri Öğüt Hocaefendi ve hemen yanında gönül dünyamızın mimarı Prof. Dr. Haydar Baş hocamızın kabirlerini ziyaret edip dualar okuduk.

Yıllardır göremediğim birçok dostu bu vesilesiyle görmüş ve özlem gidermiş olduk.

Öğleden sonra yeğenim Muhammed Can ile Merve kızımızın söz merasimi için Trabzon merkezine geçtik.

Zal ve Ünlü ailelerinin mutluluğuna ortak olduk.

Bir önceki yazımda yazmış olduğum gibi Anadolu coğrafyasında kurulan mutlu yuvalar hep "Allah'ın emri Peygamberin kavli…" sözleriyle başladığı için söz merasimleri çok değerlidir.

Bizim de Trabzon'da Merve kızımızı isteme töreni aynı duygularla geçti. 

Günün sonunda mutlu bir yuvanın temelleri atılmış oldu. Rabbim tamamına erdirsin.

Trabzon'daki işlerimizi bitirdikten sonra Gümüşhane'ye dönüş vakti gelmişti.

Akşam saatlerinde sisli Zigana dağından aşıp onlarca tünelden geçtikten sonra bizleri ana kucağı gibi sarılıp sarmalayan memleketimiz Gümüşhane'deydik.

* * *

Cumartesi.

Ailece mutlu olacağımız bir gündü.

Akşam düğün salonunda yeğenim Ahmet'in düğünü için evden ayrıldık.

Yakın zamanda hizmete açılan düğün salonu güzeldi.

Gümüşhane'nin böyle bir salona ihtiyacı vardı.

Emeği geçenleri tebrik ediyoruz.

Salonu doldurup taşıran tüm dostlara uzaktan ve yakından teşrif eden eş dost ve akrabalara teşekkür ediyoruz.

Belediye Başkanı Ercan Çimen Bey'in kıydığı nikâhtaki tutumu ve bizleri onore eden davranışları/ konuşmaları anlamlıydı. Sağ olsun.

Ahmet ve Nur kızımız başta olmak üzere evlenen çiftlere mutluluklar diliyoruz.

Temmuz ayı ailemiz için yoğun ve heyecanlı başladı.

Trabzon-Gümüşhane'den sonra sırada Eskişehir var.

23 Temmuz'da Eskişehir'de evladımız için yapacağımız düğün hazırlıkları için erkenden dönüyoruz.

Bu sebeple fazla zaman ayıramadığım memleketimin altın kalpli insanlarına kalbi selamlarımı gönderiyorum.

Daha uygun bir vakitte görüşmek dileği ile…