Hakemler de insan

Her süper lig sonrası yapılan spor programlarında en çok kullanılan cümle ne diye sorsalar: "Hakemler de insan" sözcüğüdür derim. Maçlarda verdikleri yanlış kararlarla, çaldıkları "hatırlı" düdüklerle Türk sporunda tartışmanın ortasına oturan hakemler, ne hikmetse hep "üç büyüklerin" maçlarında "insanlıkları" tutuyor.

Geçen hafta "Galatasaray-Gençlerbirliği" maçında bu "insanlık" daha bir belirginleşmişti.

Eğer bu maçta "insanlık" hali öne çıkmasaydı, belki de maçı Gençlerbirliği kazanırdı, ya da berabere biterdi maç.

Ve GS iki hafta Mond'suz kalırdı.

Kalmadı, çünkü hakemler de "insan"dı.

Melekler ve cinler maç idare edemeyeceğine göre, bu halleri bolca yaşayacağız anlaşılan.

Hasibe Hala fıkrasını daha önce de yazmıştım, gene yazayım.

Orakla ot biçerdi Hasibe Hala, köyün merasında.

Fakat her seferinde meradaki hududu geçip komşunun otlarını da kendi otlarına katar.

Sebebini sormuşlar:

Şöyle derinden bir aaah çekip şu cevabı vermiş:

-Gözlerum görmeyur.

İyi de demişler, madem gözlerin görmüyor, niye kendi otlarını komşuya bırakmıyorsun.

Şu cevabı vermiş:

-Ona da yüreğum etmeyur.

Bu hakemlerin "insanlığı" hep "büyüklere" demek.