Kapkara kaşlı, kocaman yürekli Berkin

İlk duyduğumda kalbimin tam orta yerine bir ok saplandı, acıdan nefes alamaz hale geldim. Yutkundum, ürperdim, utandım, dişlerimi sıktım...Berkin'imiz hayata o kocaman gözlerini yummuştu. İlk anda gözümün önüne o kocaman ve bitişik karakaşları geldi Berkin'in. Nihat Genç'in "Ey gökler ey kuşlar ey İstanbul'un sokakları, o kapkara kaşları, ömrünüz sürdükçe unutabilecek misiniz?" satırları boğazımda düğümlendi.Tonlarca ağırlıktaki bir yükü omuzlarımıza bıraktı gitti Berkin Elvan.O gün annesinin hazırladığı sofraya ekmek almak için sokağa çıkmıştı. Sofra dediysem mütevazı, ekmeğin sultan olduğu bir sofra. Ama Berkin'in alacağı ekmekle süslenince daha bir mükellef hale gelen, huzurlu, mutlu bir sofra. O sofrada haram yok, o sofrada kul hakkı yok, o sofrada sıfırlanması için talimatlar yağdırılan milyar dolarların kiri yok. O sofrada haram lokma yok.O sofrada alın teriyle alınan asgari ücretin onuru, kul hakkı yememenin huzuru, harama bulaşmamanın özgüveni ve Berkin için kurulan aydınlık, tertemiz geleceğin hayalleri vardı.Dozerlerle, TOMA'larla, gaz bombalarıyla, silahlarla o tertemiz sofrayı ve aileyi yok ettiler. Türkiye'nin tertemiz yüzünü adeta paramparça ettiler. Daha 14 yaşındaydı o kapkara kaşlı Berkin. Adeta komada büyüdü. Kapkara kaşlı Berkin hastanede yattığı 9 ayda komada büyürken, biz millet olarak, devlet olarak küçüldük de küçüldük. Berkin'in 45 kilodan 16 kiloya düşen o minicik bedeninden bile daha ufaldık. O komada büyürken, bu millete ayrılık tohumlarını ekenler miting meydanlarında, televizyon ekranlarında kinlerini, nefretlerini hiç ama hiç küçültmediler. Küçüldük derken, biz onurumuzdan, acımızdan, yürek sızımızdan, onlar ise pişkinliklerinden, pervasızlıklarından.O karakaşlı Berkin'imize kıyanları "kahraman" ilan ettiler, ödüller verdiler. Berkin o gün, her zaman yaptığı gibi fırından aldığı ekmeğin kulağını ısıramamıştı. Berkin bir daha evine dönememişti. O aldığı kurşun darbesi sadece Berkin'in geleceğini değil, Türkiye'nin geleceğini yok etmişti. O kapkara kaşlı kocaman yürekli çocuk; rant yuvası bir AVM uğruna gezi parkındaki ağaçlara kıymayı kafaya koymuş bir başkan ile, Berkin gibi 8 canımızın canına kastedenlere "kahramanlar" diye pankartlar astıran başka bir başkanın arasına sıkıştırılmış bir Türkiye'nin kurbanı oldu. O kapkara kaşlı Berkin bu toprakların çocuğuydu ama Başbakanı ona değil, onun gibi Ali İsmail abisine değil ama Mısır'da tanımadığımız bir çocuğa gözyaşı dökebiliyordu. O kapkara kaşlı Berkin de, Ali İsmail abisi, Ethem abisi ve diğer 5 canı da Alevi idi. Ehl-i Beyt'in gülleri Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin'e âşıktılar, onun yolundan gitmeye çalışıyorlardı. Öyle de oldu, tıpkı onlar gibi arkadan hançerlendiler.Kimse kusura bakmasın ve ellerini ovuşturmasın. Berkin de, Ali İsmail de, diğerleri de birilerinin beklediği gibi bu ülkenin, bu milletin bölünmesine değil, birleşmesine vesile olacaklardır. Bu canlar, bu milleti bölmeye çalışanların temizlenmesine, Alevi-Sünni, Kürt-Türk, Sağcı-Solcu her kesimin bir araya gelmesine, Batı'ya kölelik ve taşeronluk yaparak bu ülkeyi bölmeye çalışanların da tarihe gömülmesine vesile olacaktır.Tüm Türkiye Berkin'in cenazesindeydi. 76 milyon oradaydı. Ama Berkin'in ve diğer 7 evladımızın canına kastedenler orada yoktu, olamazlardı da zaten.