Kıssadan Hisse

Abdülkadir-i Geylani hazretleri, baba tarafından Hz. Hasan (ra), anne tarafından ise Hz. Hüseyin'e (ra) mensuptur; ve doğmadan müjdelere kavuşur. Birgün, babası rüyasında Resulullah Efendimizi (sav) görür. Server-i âlem ona döner ve "Ey Ebû Salih!" der, "Allahü teâlâ sana kâmil bir evlâd nasip eyledi. O benim oğlumdur. Evliya arasında derecesi çok yüksek olacak. Oniki imam haricindeki bütün veliler ondan feyz alacak."Geylanlı Abdülkadir de çocuktur ama çocukluk yapmaz. Koşmaz, kovalamaz, çelik çomak oynamaz. Öyle ya melekleri gören biri başka nasıl olabilir ki?Bir arefe günü tarlayı sürerken öküzü durur, nelerle uğraşıyorsun gibilerden bakar ve "Sen bu iş için yaratılmadın" diye mırıldanır. Olup biteni anlamaya çalışırken ufuklar açılır, Arafat ovası önüne yayılır. O sıra hacılar vakfeye durmuş dua yapmaktadırlar. Abdülkadir orada olamadığına çok yanar.Evet, Geylân da güzel yerdir lâkin Abdülkadir, Bağdat'a gitmeli, âlimleri, velileri görmelidir. Annesi ona çok düşkündür ama söz ilimden açıldı mı boynunu büker. Rahmetli babasından kalan altınların yarısını kardeşine ayırır, yarısını cepkenin astarına diker. Ve ondan tek bir şey ister: "Yalan söyleme!" Minik aşık ilk kâfileye katılıp yola çıkar. Hemedan'ı geçince, altmış atlı çıka gelir, kervanı basarlar. Herkesi soyar ama onu ciddiye almazlar. Haydutlardan biri, laf ola beri gele cinsinden sorar.- Senin de bir şeyin var mı? - Var- Hani şöyle çil çil altınlar- Hem de kırk tane, astarımda dikili- Git işine, eğlenme benimle.Olacak bu ya bir başka şaki de aynı soruları sorar. Aynı cevapları alır ama inanmaz. Eşkıyaların reisi haninin kurdudur. Abdülkadir'in tavrı gözünden kaçmaz. Bu kez o sorgular:- Göster bakayım altınlarını- İşte.- İyi de bunu neden söylüyorsun?- Anneme söz verdim. Üç beş altın için yalan konuşacak değilim ya. Bir an göz göze gelirler. Küçük dervişin yüzü öyle temiz, çehresi öyle nurludur ki reisin içinde bir şeyler kıpırdar. Önce dudakları titrer, sonra hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlar "halbuki ben" der, "Rabbime verdiğim sözleri bile tutmuyorum." Sonra ani bir kararla denklerin üstüne çıkar ve "duyduk duymadık demeyin" diye haykırır: "Bundan böyle eşkıyalık yapmayacağım..." Önce açık açık tövbesini eder, sonra sebebini açıklar. Adamları bu konuşmadan çok etkilenir ve "yol kesmede reisimiz idin, yol bulmamızda da reisimiz ol" derler. Aldıkları malları iade eder, yolculardan yalvara yakara helallik dilerler.