Mehdi'nin (a.s.) yanında mıyız?

Gelin bugün Mehdi konusunda farklı bir makale okuyalım. Gerçi bu konuda aktarılacak değişik bilgi kalmadı desek yeridir. Fakat yine de farklı olabileceğini düşündüğümüz yazıyı kaleme almaya çalışalım.
Yazılanlar Mehdi'nin; geleceği zamanı ve yerini, elindeki gücünü ve ilmini, farklı özelliklerini, uygulayacağı sistemini, Allah'a yakınlığını, Resûlullah (s.a.v.) Efendimizin sünnetinin ihyasını, mükemmel adaletini, maddi manevi bolluk ve bereketini anlatmaya yöneliktir. Bunun yanında bir konunun az ya da hiç gündeme getirilmediğini düşünüyorum. O da Mehdi'nin yanındakilerin kimlerin olacağıdır. "Tabi ki biz Müslümanlar dediğinizi duyar gibiyim. Madem öyle, bakalım O'nun yanındaki kutlu insanlara.
"Tabi ki biz Müslümanlar yanında yer alacağız" deriz, hep bunu seslendiririz de yerimizi bir türlü görmek istemeyiz. Şöyle bir dönelim kendimize, Mehdi'nin yanında olacaklara ne kadar benziyoruz? "Mehdi daha gelmedi ki" diyebiliriz. İsterseniz bunun cevabına tarih sahnesinden ulaşalım.
Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.) ve önceki bütün peygamberler çevresindekilerden, başta Allah (c.c.)'a ardından da kendisinin Allah (c.c.)'ın peygamberi olduğuna inanmaya, Yüce Allah (c.c.)'ın nasıl bir kul istediğini kendisine bakarak görmeye ve uygulamaya davet etti. Peygamberler tarihinde bu davetin icabeti hiçbir zaman gereği gibi yerine getirilmemiştir.
Nübüvvet yolu Resûlullah Efendimiz (s.a.v) ile son bulmuştur. Kıyamete kadar Yüce Rabbimiz biz kullarını yalnız ve rehbersiz mi bırakacak? Elbette bırakmayacak. Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.) ile son bulan nübüvvet yolunun ışığını devam ettirecek velayet yolu başlamıştır. Bu yolun başına Hz. Ali Efendimiz nasb yoluyla gelmiş, kıyamete kadar O'nun pak ehline emanet edilmiştir. İşte Mehdi bu yolun ve pak neslin son halkasıdır. Rabbim şefaatlerinden mahrum eylemesin.
"Mehdi gelsin bak size neler yapacağız" diye Allah yolunun düşmanlarına gözdağı, dostlarına ise cesaret ve umut veririz. Tamam? Mehdi gelsin? Gelecek de?
Peki, biz Mehdi'ye yakışacak mıyız, ya da O bizi kendine yakıştıracak mı? O mu bizi değiştirecek yoksa biz mi kendimizi değiştireceğiz? Elbette biz kendimizi, Resûlullah (s.a.v.) Efendimiz'de, Ehl-i Beyt'te ve Allah'ın sevgili kullarında gördüğümüz öğreti doğrultusunda değiştireceğiz. Değiştireceğiz ki Mehdi'ye yakışalım. Onun için dualarımız bu yönde, ibadetlerimiz bu istikamette, gönüllerimiz bu aşkta ve niyazda Yüce Rabbimizden isteyeceğiz. İsteyeceğiz ki bizi bir ve beraber yapsın.
Mehdi bizden Peygamberimiz (s.a.v.)'in etrafındakilerden istediklerini isteyecek. Öyleyse Mehdi'yi beklemekten ziyade, Mehdi'ye yakışacak bir Müslüman olmaya gayret etmeliyiz. Yoksa Mehdi'nin yanında nasıl oluruz! Bu konuya dikkat etmezsek, değil Mehdi, Peygamber gelse değişemeyiz.
Çünkü Mehdi bize; Allah'ın sev dediklerini sev diyecek, sevebilecek miyiz? Allah'ın buğz et dediklerine buğz et diyecek, buğz edebilecek miyiz? Allah'ın dost bildiklerini dost, düşman bildiklerini düşman bil diyecek, bilebilecek miyiz? Doğru, dürüst, samimi, Salih, abid, zahit kısacası Allah'ın istediği bir kul ol diyecek, olabilecek miyiz? Malın varsa malınla, mülkün varsa mülkünle, gönlün varsa gönlünle, dilin varsa dilinle, ilmin varsa ilminle ve zamanın varsa zamanınla Allah'ın dinine yardımca ol, olamıyorsan, yardımcı olanlara yardımcı ol diyecek, olabilecek miyiz? Karnınızın ve gönlünüzün doyması için, düşmanlarınızın diz çökmesi için, zilletten kurtulmanız için, dünya ve ahretinizin mamur olması için benimle beraber olun diyecek, olabilecek miyiz? Umduklarınıza nail korktuklarınızdan emin olmanız için yanımda olun diyecek, olabilecek miyiz?
Elinle, dilinle, gözünle, imkan ve kudretinle, makam ve mülkünle harama meyletme diyecek, dinleyebilecek miyiz? Bütün hayatını ahretine göre yönlendir, dünya geçicidir diyecek, kabullenecek miyiz?
Ve maalesef biz bu yönlendirmelerin karşısında Mehdi'ye birçok bahane uyduracağız. Hani O'nu bekliyorduk. Ne oldu? "Yok yok, bu Mehdi bizim gücümüzden fazlasını istiyor" diyeceğiz. Şeytan, "Dünyada hiç mi yaşamayacaksın" diye bizi kandıracak. Belki de kavminin Hz. Musa'yı, Kûfelilerin Hz. Hüseyin'i yalnız bırakmaları gibi O'nu yalnız bırakacağız. Siz ve Allah'ınız güçlü, varın işinizi kendiniz görün diyeceğiz.
Elbette, Allah Peygamberiyle beraber, mutlak zafer Peygamberinin; Allah Mehdi'siyle beraber, mutlak zafer Mehdi'sinin. Mehdi'nin bize değil, bizim Mehdi'ye ihtiyacımız var. Hesabımızı bu çizgide yaparsak kazanırız.
Ve yine maalesef ki, sıkıntılarımızın temelinde Resûlullah Efendimiz (s.a.v.)'den sonra O'nun pak Ehl-i Beyt'ine ve devam eden pak nesline sırtımızı döndük, gönlümüzü kapattık. Dünyalık dost, makam ve rütbeler için gösterdiğimiz muhabbeti, Allah'ın tertemiz olduğunu söylediği bu nesle göstermedik. Kısacası bugüne kadar Ehl-i Beyt silsilesine kulak tıkadık, yok saydık, dinlemedik. Yapılması gereken, bu duyarsızlığı, bu pak neslin son halkası Mehdi'ye göstermemektir. Nasıl mı? Öncelikle onlara benzemeye gayret ederek tabiî ki.
Onların en büyük özellikleri; çok ibadet, çok secde, çok zikir, çok cömertlik, çok tevbe, çok gözyaşı, pişmanlık ve az uykuyla tertemiz yaptıkları gönüllerine Allah'ı davet etmeleriydi. Müslüman'ın kalbi Allah'ın evidir. Allah böyle bir davete icabet etmez mi? O eve toz kondurulur mu? Öyle fertlerden oluşan toplumu Allah Mehdi'siyle yüceltmez mi? Allah'a bu yakışır. Kapağını açmadan musluğun altına koyduğumuz kovamızın dolmayacağı gibi, Mehdi bizim üst komşumuz da olsa kendimizi düzeltmedikçe bir şey fark etmeyecektir.
Sonuç olarak, var mıyız Mehdi ile beraber olmaya? Eğer bunu istiyorsak, buyurun öyleyse hep beraber?
Rabbim bizleri Mehdi'nin (a.s.) yolundan ve yanından ayırmasın.
Âminlerle inşallah?