Nedir bu Al-i İmran 64. ayetin "diyalogculardan" çektiği

"Diyalog" sürecinden en fazla rahatsız edilen ve manası çapıtılan ayetlerden biri de Al-i İmran sûresi 64. ayettir.

Zaten, "diyalog" savunucularının 6666 ayetten dillerine doladıkları ayet sayısı en fazla ondur.

Ben bu ayet hakkında yanlış hatırlamıyorsam üç yazı yazdım. Hem de en mufassal biçimde.

İslam tarihinde hiçbir İslam alimin vermediği bir mana ve mantık ile bu ayeti yorumlayan sayın Fethullah Gülen olmuştur, desek mübalağa etmiş olmayız.

Bakın nasıl bir mantıkla ayeti yorumladılar:

"Kur'an-i Kerim, Kitap ehline çağrıda bulunurken: "Ey kitap ehli! Aramızda müşterek olan bir kelimeye gelin." Nedir o kelime? "Allah'tan başkasına ibadet yapmayalım." Allah'a kul olan, başkasına kul olmaktan kurtulur. İşte gelin, sizinle bu mevzu üzerinde birleşip bütünleşelim. Kur'an devamla: "Allah'ı bırakıp da, bazılarımız bazılarımızı Rab edinmesin" diyor. Dikkat edin, bu mesajda, 'Muhammedün Resulüllah' yok." (Hoşgörü ve Diyalog İklimi. S. 241)

Yıllarca camii kürsülerinden "sulu sepken" millete vaaz vermiş bir insanın böylesi bir sakat mantıkla bu ayeti yorumlaması mümkün değildir.

Acaba bir başkası mı bu ifadeleri kaleme aldı?

Daha önce de ifade ettiğim gibi, bu ayette "ehl-i kitap" denilen Yahudi ve Hıristiyanların açık bir şekilde içinde bulundukları "şirk" halinden kurtulmaları isteniyor.

Zaten bir insanın mümin olabilmesi için "şirk" halinden kurtulması gerekir.

Al-i İmran 64. ayette ifade edilen üç husus ehl-i kitabın o günkü halidir. Yoksa, durup dururken, ortada bir şey yokken bu üç hususu bırakmaları onlardan istenmiyor.

İslam akaidi yönünden şirk olan bu üç hususun ehli kitabın inancında olduğunu Cenab-ı Hak tövbe sûresinde haber veriyor.

"Kendilerine Kitap verilenlerden Allah'a ve ahiret gününe inanmayan, Allah ve Resulünün haram kıldığını haram saymayan ve hak dini kendine din edinmeyen kimselerle, küçülerek elleriyle cizye verinceye kadar savaşın."

"Yahudiler, Uzeyir Allah'ın oğludur, dediler. Hıristiyanlar da, Mesih (İsa) Allah'ın oğludur dediler. Bu onların ağızlarıyla geveledikleri sözlerdir. (Sözlerini) daha önce kafir olmuş kimselerin sözlerine benzetiyorlar. Allah onları kahretsin! Nasıl da (Haktan batıla) döndürüyorlar."

"(Yahudiler) Allah'ı bırakıp bilginlerini (hahamlarını); Hıristiyanlar da rahiplerini ne Meryem oğlu Mesih'i (İsa'yı) rabler edindiler. Halbuki onlara ancak tek ilaha kulluk etmeleri emrolundu. O'ndan başka tanrı yoktur. O, bunların ortak koştukları şeylerden münezzehtir."

Ehl-i Kitabın halini anlatan bu ayetleri gördükten sonra, şimdi bir daha bakalım Al-i İmran suresinin 64. ayetine.

(Resulüm!) de ki: Ey Ehl-i Kitap! Sizinle bizim aramızda müşterek olan bir söze geliniz: Allah'tan başkasına tapmayalım; O'na hiçbir şeyi eş tutmayalım ve Allah'ı bırakıp da kimimiz kimimizi ilahlaştırmasın. Eğer onlar yüz çevirirlerse, işte o zaman: Şahid olun ki biz Müslümanlarız deyiniz. (Al-i İmhan, 3/64)

Tam da burada, bir daha okuyalım sayın Gülen'in bu ayet hakkındaki felsefî yaklaşımını:

"Kur'an-i Kerim, Kitap ehline çağrıda bulunurken: "Ey kitap ehli! Aramızda müşterek olan bir kelimeye gelin." Nedir o kelime? Allah'tan başkasına ibadet yapmayalım." Allah'a kul olan başkasına kul olmaktan kurtulur. İşte gelin, sizinle bu mevzu üzerinde birleşip bütünleşelim. Kur'an devamla: Allah'ı bırakıp da, bazılarımız bazılarımızı Rab edinmesin" diyor. Dikkat edin, bu mesajda, 'Muhammedün Resulüllah' yok." (Hoşgörü ve Diyalog İklimi. S. 241)

Bir ayet nasıl bu kadar çarpıtılır ki?

Ayetin son kısmını bir daha okuyalım:

"Eğer onlar (bu davetten) yüz çevirirlerse, işte o zaman: Şahid olun ki biz Müslümanlarız deyiniz."

Ve sayın Gülen'e ait şu son cümle:

"Dikkat edin, bu mesajda, 'Muhammedün Resulüllah' yok."

Kur'an'da ehl-i kitap hakkında var olan her ayet sonunda "muhammedün resulüllah/Muhammet Allah'ın resulüdür" yazacak diye bir kayıt mı var?

Nisâ sûresi 150, 151 ve 152. ayetleri ve diğer ayetler yetmiyor mu; "Muhammet Allah'ın resulüdür" diye iman etmek zorunluluğunu ifadeye?

Bir başka ayetle bitirelim.

Hem de arada vasıta olmadan Allah'ın miraçta bizzat elçisine vahyettiği ayetle:

"Peygamber, Rabbi tarafından kendisine indirilene iman etti, müminler de (iman ettiler). Her biri Allah'a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine iman ettiler. "Allah'ın peygamberlerinden hiçbiri arasında ayırım yapmayız. İşittik, itaat ettik. Ey Rabbimiz, affına sığındık! Dönüş sanadır" dediler." (Bakara; 2/285)

Hangi ayet mi bu?

Her Yatsı Namazı sonrası okuduğunuz "Amenerresulü" var ya; onun ilk ayeti.