Sadece son sözü “la ilahe illallah” olan kurtulsaydı Firavun da kurtulmuştu

Son aylarda ortaya çıkan İslam coğrafyasını yeniden yapılandırma faaliyetlerinin temelleri “dinde yeniden yapılandırma faaliyetleri” ile atılmıştı.
Bir başka ifadeyle, “dinde yeniden yapılandırma” faaliyetlerinin asıl gayesi, İslam coğrafyasını yeniden yapılandırmak için uygun sosyal ortamı sağlamaktı.
“Haçlı hatırına” şekillendirilen İslam anlayışının kaçınılmaz sonu “haçlı hoşnutluğuna” dönüştürülen İslam coğrafyası olmuştur.
Prof. Dr. Haydar Baş’ın yıllar önce kaleme aldığı; “Dini Bütünlüğümüze Yönelen Tehditler” eseri isim olarak ilkti. Ama asıl, “Dinî bütünlüğümüz millî bütünlüğümüzdür, millî bütünlüğümüz dinî bütünlüğümüzdür, bunlardan birini kaybedersek diğerini de kaybederiz” ana muhtevasıyla ilk olmasıydı.
Bu ana muhteva ile Prof. Haydar Baş bugünkü hali yıllar önceden haber vermişti bize.
Tabii anlayana.
Hatırlayın, bu ülkenin millî bütünlüğü İslam tartışmaya açıldıktan sonra tartışılır olmuştu.
O günler ülkemizde kabul gören İslamî anlayışı yeterli görmeyip tartışmaya açanlar bugün kilise açıyor.
Ne yaman bir çelişki.
İslam’ı yeniden yapılandırmanın ilk işaretleri, F. Gülen’in Papa’ya sunduğu mektupta şu cümleyle belirginleşmişti: “İslam yanlış anlaşılan bir din olmuştur ve bunda en çok suçlanacak olan Müslümanlardır.”
İslam tarihinde bir ilkti böylesi bir mantık. Zira Katolik dünyasının lideri Papa’ya Müslümanları şikayet eden bir başkasını bulamazsınız İslam tarihinde.
“Efendim bu Müslümanların İslam’ı doğru yaşamadıklarına bir vurgudur” diyerek bizi kandırmaya kalkışana; Onu ancak Müslümanlar kendi aralarında konuşup dertleşebilirler, o iş papazı aşar derim.
Hem, Papaya şikayet edilen söz konusu “yanlış”, amelî hataları değil, tam aksine Müslümanların Ehl-i Kitap için taşıdıkları itikadî ölçülerdi ki, o imanî ölçü de 14 asır önce bizzat Yüce Allah tarafından konmuş ve Resûlü tarafından beyan buyrulmuştur; “Ehl-i Kitap kafirdir” ve “Ehl-i Kitap cehennemliktir.”
İşte “yeniden yapılandırmanın” ana gayesi, “yanlış anlaşılma” tashih edilecekti ve Ehl-i Kitap, “ehl-i necat” yani “cennetlik” ilan edilecekti.
Edildi de.
Siz “hizmet” seline kapılanları bu konuda test ederseniz, meselenin ne noktaya geldiğini anlarsınız.
Tek sorulu bir test.
“Söyle bakalım, ehl-i kitap (Yahudiler ve Hıristiyanlar) cennetlik mi, cehennemlik mi?”
F. Gülen’in Papa’ya sunduğu söz konusu mektupta dillendirilen; “Müslüman dünyası, İslam’ın asırlarla ölçülen yanlış algılamasını silip atacak bir diyalog imkanını bağrına basacaktır” ifadesinden, “asırlarla ölçülen yanlış” işte o “ehl-i kitap batıldır/cehennemliktir” inancından başka ne olabilirdi ki?
Çünkü bu süreçte İslam dışı inanış mensuplarını “ehl-i necat/kurtulmuş/cennetlik” ilan edenler, bu hataya karşı duranlara da olmadık hakaretleri yapmaktan geri kalmadılar.
Bu süreçte ısrarla dile getirilen bir başka ifade de şu idi: “Son sözü lâ ilâhe illallah olan cennetliktir.”
Bir hadis-i şerifin parçası olan bu söz ancak bir bütünlük içinde İslam’ı yaşama gayretinde olan Müslüman’ı ilgilendiren bir ölçüdür ki, hayatını bu dine düşmanlıkla geçirenlerin bundan zerre nasibi yoktur.
Son söz, önceden söylenmiş ne kadar söz varsa onların ikrarı olabilir ancak.
Bir insana; “son olarak ne diyorsun?” diye sorduğunuzda, daha önce söylediklerimi tamamen reddediyorum ve yepyeni bir şey söylüyorum demez ki. Ancak söyleye geldiğini ikrar eder.  
İslam’ın en ince ayrıntısına bile dikkat ederek ömrünü geçiren bir Müslüman bile son nefes endişesi taşıdığı bir zamanda, hayatını İslam’a ve Müslümanlara düşmanlık ve hakaretlerle geçirenleri kurtarmak adına uydurulmuş bir yorumdur aksi bir yaklaşım.
Başa dönersek.
Sadece son sözü “lâ ilâhe illallah” olan kurtulsaydı Firavn da kurtulmuştu.
Yüce Allah, Yûnus sûresinde bütün bu “sinsi” yaklaşımlara asırlar önce gerekli ve kapsamlı cevabı vermişti ya.
Alın size eğrisiz, büğrüsüz, dosdoğru yegane gerçek “iman hakikatleri.”
Kur’an’dan takip edelim.
“İsrail oğullarını denizden geçirdik. Firavun ve ordusu, onlara zulmetmek ve saldırmak maksadıyla peşlerine düşmüşlerdi. Firavun boğulacağı anda: “İsrail oğullarının iman ettiğinden başka ilah olmadığına iman ettim ve ben Müslümanlardanım” dedi” (Yûnus sûresi, 10/90).
Âyetin kısa bir izahı:
Biz, İsrail oğulları için denizi yardık, onları denizden geçirdik. Firavun ve ordusu ise, İsrail oğullarına zulmetmek ve onlara saldırıda bulunmak için peşlerinden takip etti. Denizde açılan yoldan geçerken deniz suları kendisini kaplayıp boğulacağını kesin olarak anlayınca şöyle dedi: “İsrail oğullarının iman ettikleri ilah dışında hiçbir ilah olmadığına iman ettim. Ben, ona kul olmayı kabul eden ve boyun eğenlerdenim.” (İbn-i Kesir tefsiri).
“Şimdi mi iman ediyorsun? Hâlbuki bundan önce isyan ettin. Ve fesat çıkaranlardandın” (Yûnus sûresi, 10/91).
Âyetin kısa bir izahı:
“Şimdi mi Allah’a kul olmayı kabul ediyor ve sadece onun ilah olduğuna iman ediyorsun? Hâlbuki sen, bundan önce Allah’a isyan ediyor ve yeryüzünde bozgunculuk çıkarıyordun” (İbn-i Kesir tefsiri).
“Ardından gelenlere bir ibret olman için bugün seni, cesedinle kurtarıp koruyacağız. Şüphesiz kî insanların çoğu, delillerimizden gafildirler” (Yûnus sûresi, 10/90).
Âyetin kısa bir izahı:
“Ey Firavun, bugün biz senin cesedini kurtarıyoruz ki senin helak olduğuna inanmayanlar, helak olduğunu görsünler ve sen, daha sonra gelenlere bir ibret olasın. Ne yazık ki insanların çoğu, delil ve âyetlerimizden gafildirler. Onları düşünüp ibret almazlar” (İbn-i Kesir tefsiri).
Ne mutlu ilahî ikazlardan ibret alabilenlere.
İlahî ölçülere ters düşen bir aşk/sevgi ve “hizmet” söz konusu olursa, unutma!
Aşkın;
Gözü kör,
Kulağı sağır,
Dili lâl,
Sonu izmihlâldir.