Türkiyem, Anayurdum, Sebebim, Çarem!

Dünya kan ağlıyor.... Sahipsiz memleketler sahip bekliyor, dünya mazlumları Türk'ün o eşsiz Ömer adaletini bekliyor,açlık/yokluk/gözyaşı bitmek için Türk'ü bekliyor.

"BEN OSMANLI'YIM

Dinle evlat, sana bir çift söyleyecek sözüm var.

Beni bilmek ister isen, Hakk'a bağlı özüm var

Neslim bana bühtan etmiş, yüreğimde sızım var

Bu sayfalar tanır beni, ha bu kitaplar tanır.

Şanlı tarih dile gelse, bütün dünya utanır.

İlim, irfan, medeniyet yaymak için büyüdüm.

Kuru kavga için değil, hizmet için yürüdüm.

Bir küçücük beylik idim, üç kıtayı bürüdüm.

Bu tepeler tanır beni, ha bu ufuklar tanır.

Şarktan güneş doğduğunda, gölgem garba uzanır.

Mazlumların gözyaşlarını şefkat ile silmişim.

Vatan, namus, din ve devlet kıymeti bilmişim

Irzıma göz dikenlerin haklarından gelmişim.

Bu hisarlar tanır beni, ha bu kal'alar tanır.

Nal sesimi işitenler, kıyamet koptu sanır!

Gürbüz Azak"

"TÜRKİYEM, ANAYURDUM,

SEBEBİM, ÇAREM!

Ben, kağnılarla yaylılarla büyüdüm geldim

Çocuk yüreğimi yakan türküler dinleye dinleye.

Mahzun kağnılarla, nazlı yaylılarınla

Ve tozlu yollarınla sevdim seni Türkiye!

O tezek topladığım kırlar, yaylalar...

Başına oturduğum, yemek yediğim atandır.

Türkiye'm, anayurdum, sebebim, çarem...

Taşına toprağına vurgunluğum bundandır...

Akşam karanlığıyla başlardı kurbağalar

Susar gökyüzü kadar, dinlerdim biteviye.

Gecemi besteleyen cırcır böceklerinle.

Kurbağa seslerinle sevdim seni Türkiye!

Bir Peygamber sofrasıydı soframız:

Biraz tandır ekmeği, biraz çökelik...

Yoksulluğunla da bağlandım kaldım sana

Mecnunlar gibi üstelik.

Yağmurlar başlayınca, odalarımız damlardı

Dizlerini döve döve ağlardı anam.

Şimdi kırkikindiler boyunca sırılsıklam

Küçük kerpiç evlerin çıkmaz aklımdan!

Türkiye'm! Hasretim! Kınalı türküm!..

İçiçe güzellik, uc uca kahır

Yüreğimi bin parçaya bölseler

Her parçası yine seni çağrışır.

Yavuz Bülent Bakiler