‘Ümmetimin uzleti namazı beklemektir’

Kur'an'da şöyle buyurulur: "Onların izleri üzerinden peygamberlerimizi ard arda gönderdik; Meryem oğlu İsa'yı da ardlarından gönderdik ve ona İncil'i verdik; ona uyanların gönüllerine şefkat ve merhamet duyguları koyduk; üzerlerine bizim gerekli kılmadığımız fakat kendilerinin güya Allah'ın rızasını kazanmak için ortaya attıkları ruhbaniyete bile gereği gibi riayet etmediler; içlerinde iman etmiş olan kimselere ecirlerini verdik ama çoğu yoldan çıkmışlardır." (Hadid, 27). 

Resûlullah (s.a.a), Osman b. Maz'un'a şöyle buyurmuştur: "Ey Osman! Allah bizlere ruhbanlığı yazmamıştır, ümmetimin ruhbanlığı Allah yolunda cihattadır." (el-Bihar, 8/170/112).

Resûlullah (s.a.a), kendisine, "Ben uzlete çekilmek istiyorum" diyen Osman b. Maz'un'a şöyle buyurmuştur: "Yavaş ol ey Osman! Ümmetimin uzleti mescitlerde oturmak ve bir namazın ardından diğer namazı beklemektir." (a.g.e. s. 382/53).

İmam Ali (a.s), "De ki: Sizlere insanların amel açısından en hüsranda olanını haber vereyim mi?! Onların dünya hayatındaki çabaları boşuna gitmiştir" ayeti hakkında şöyle buyurmuştur: "Onlar kendilerini Mecusilerin mağaralarına hapseden ruhbanlardır." (Kenz'ul-Ummal, 4496).

İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Allah'ın, yarattıklarından en fazla buğzettiği iki kişidir. Birincisi Allah'ın (günahları sebebiyle) kendi başına bıraktığı kimsedir. Bu kimse doğru yoldan sapmış; bidat sözlere ve halkı saptırıcı çağrılara yönelmiştir. O halde bu kimse, kendisi vasıtasıyla fitneye düşenler için bir fitnedir. Kendinden önce doğru yoldan gidenlerin yolundan sapmıştır ve hayattayken veya ölümünden sonra kendine uyanlar için saptırıcıdır. Hem kendi günahının ipoteğindedir, hem de başkalarının günahını yüklenmiştir." (a.g.e. 17. Hutbe).

İmam Ali (a.s), Cemel olayından sonra Basra ehlini kınayarak şöyle buyurmuştur: "Bir kadının (Aişe'nin) ordusu oldunuz, bir hayvana (Aişe'nin devesine) uydunuz... Sizinle yaşayan günahına rehin düşmüştür. Sizden ayrılan Rabbin rahmetine ermiştir." (a.g.e. 13. Hutbe).