Ya istiklal, ya ölüm!

Milli Ekonomi Modeli ve Sosyal Devlet Projesi hayata geçtiğinde öyle gerçeklerle karşılaşacağız ki, Türk halkı ve dünya gördükleri ve duyduklarına inanmakta zorlanacak.Geçtiğimiz günlerde, Rusya’nın saldırması üzerine yaşadığı Irak’tan kalkıp Komünist işgale karşı cihat etmek için Afganistan’a koşan eski bir tanıdık (zaman zaman yaptığı gibi yine) ziyaretimize geldi.Hasret giderdik, dünya ve ülke meseleleri hakkında görüş alışverişinde bulunduk. O artık yaşlı başlı bir işadamı. Türkiye’nin hâli pür melali tartışılırken benim teslimiyetçi iktidar ve yetersiz muhalefete karşı eleştirilerime şaştı kaldı. Verdiğim örnekler karşısında itiraz edecek durumu da yoktu. Zaten birbirimize itimat eden insanlardık. “Peki, bu millet ne yapsın, alternatifleri yok ki” deyince ben BTP ve Haydar Baş’ın olduğunu söyledim. O, dedim, Türkiye’nin petrolden boraksına, altınından mermerine, tarım ürünlerinden hayvancılık potansiyeline kadar bir servet denizi üzerinde oturduğunu söylüyor ve Komünizm ve Kapitalizmi çöpe attıran Milli Ekonomi Modeli’ni Türkiye ve insanlığın hizmetine sunuyor.Misafirim de Türkiye’nin bir servet denizi üzerinde oturuyor olmasının çok yüksek bir ihtimal olduğunu söyledi ve bu millet bugüne kadar bunun farkında değilse ve hakkıyla değerlendiremediyse NATO yüzündendir, Batı ile olan ilişkilerindendir deyiverdi.Ve çok ilginç bir örnek verdi.Saddam Irak petrollerini millileştirdi. Bu, Batıyı çileden çıkarttı. ABD ve İngiltere öncülüğünde BM devreye sokularak Irak’a ekonomik ambargo uygulanmaya başlandı. Saddam iyice bunalmıştı. 1991 yılında devletin resmi gazetesi durumunda olan Es-Saura’nın (Aklımda böyle kalmış, yanlış yazmış olabilirim) birinci sayfasının tamamında Sudan’dan özür dileniyordu. Evet, Saddam tam sayfa Sudan’dan özür diliyordu. Özet olarak, Ey Sudan diyordu, Shell şirketine 8 milyar dolar rüşvet vererek Sudan petrollerinin üzerini kapattırdığımız için sizden özür diliyoruz. Ben Shell’e 8 milyar dolar rüşvet verdim, Sudan’ın petrollerini gizleyin dedim. Hatta üzerine çok büyük havaalanları yapın ki orada kuyu açamaz hale gelsinler. Shell de gücünü kullanarak bunu böyle yaptırdı.Evet, bugün Sudan’ın Başkenti Hartum’da ülkenin en büyük havaalanı var. Sudan bu havaalanı ile gurur duyuyor. Verilen örneğe bakıp dünyada dönen dolapları görüyorsunuz. Dünya böyle pisletilmiş bir dünya. Bir damla petrol için bin Müslüman’ın milyar damla kanını helâl gören petrol şirketleri de, işte böyle bir ahlâka sahip. Siz şimdi bu ahlaktaki bir Batı’nın Türkiye’den toprak alırken tesadüfen toprak aldığına, Türkiye’ye, şuraya havaalanı yapın, buraya fabrika kurun derken bunu aklın ve sanayinin realitesi gereği böyle dediğine, NATO üsleri kurarken Sudan petrollerinin üzerine havaalanı yapan mantıkla hareket etmediğine inanabilir misiniz?Şu talihsizliğe bakın ki, karşımızda ahlakı böylesine petrol olan bir Batı, ülkemizde de o Batı’ya Türkiye’de ne var ne yoksa satan ve o Batı’dan talimat almayı itibar sayan bir iktidar var.İşte böyle bir zeminde Prof. Dr. Haydar Baş, “Çatlasanız da patlasanız da Milli Ekonomi Modeli bu ülkede uygulanacak!” diyor.Bugün Türk milletinin bu duaya fiilen “Âmin” demek gibi bir mecburiyeti var.Dün Kurtuluş Savaşı’nın kazanılması için “ya istiklal, ya ölüm” parolası ne kadar mecbur ve hakikat ise; bugün de, “ya Milli Ekonomi Modeli, ya ölüm!” işte o kadar mecbur ve hakikat.